Bad influence (A new beginning)

Mijn keuze

Met een kloppend hart ga ik op de rand van mijn bed zitten. Alles wat Kane vertelde... het- het is te veel informatie in een keer. Ik dacht echt dat hij anders was geworden dat hij dit hele wereldje achter zich gelaten had maar schijn bedriegt. Wat moet ik nu? Hem weer vergeven zoals altijd? Hij verwacht het waarschijnlijk wel van mij.

Er is niks om boos over te zijn voor mij. In die 6 jaar tijd hebben we elkaar los gelaten ik had niks meer te zeggen over hem. Het is niet gek dat hij is doorgegaan met zijn leven dat ben ik ook. Toch blijft er iets steken bij mij wat ik nooit meer zal vergeten. Hij is verloofd geweest met dat Alesia wijf. Dat hij zover is gegaan met iemand zit mij wel dwars. Je bent niet zomaar verloofd met iemand ook al zegt hij dat het een en al een spel was geloof ik het niet 100%

Hij heeft mij niks misdaan waarvoor hij zich zou moeten verontschuldigen het enige wat hij misdaan zou hebben is dat hij niet vanaf dag 1 de waarheid vertelde. Kan ik dat hem kwalijk nemen en daardoor met hem breken? Mijn hart zegt al gelijk nee maar mijn geweten zegt ja deze jongen brengt alleen maar problemen met zich mee.

Hij is de vader van mijn kind, kinderen zelfs. Ik heb nog geen eens de kans gehad om hem te vertellen dat ik zwanger ben.... met een zucht sta ik op van het bed en loop weer terug beneden de keuken in.

Kane zit met zijn hoofd in zijn handen het ziet er erg triest en zielig uit. 'Ehm Kane?' Vraag ik met een zacht stemmetje. Waar dat ineens vandaan kwam? Kane kijkt gelijk op en zijn waterige ogen ontmoeten de mijne. 'Zeg het maar Eef, je wilt dat ik je ga verlaten ik ben geen goede vader voor Fee en daarom is het ook beter dat er geen tweede kind komt het brengt alleen maar ellende met zich mee. Weer een kind die zonder vader moet-' 'Kane laat mij uitpraten!' Onderbreek ik hem en hij kijkt mij met grote ogen aan.

Waarschijnlijk had hij een boze reactie van mij verwacht maar niets is minder. 'Ik wilde tegen je zeggen dat ondanks alles ik het je vergeef deze dingen zijn allemaal voordat we weer bij elkaar kwamen gebeurd en wat is gebeurd is gebeurd als het maar niet in de toekomst nog een keer gebeurd' Kane zijn ogen staan nog groter dan eerst door mijn woorden en hij springt van zijn stoel op om mij in zijn armen te nemen.

'Ik houd zo fucking veel van jouw eef' fluistert hij in mijn haren. Ik kan het niet laten en er ontstaat zich een kleine glimlach op mijn gezicht. 'Maar even over een tweede kind-' begint Kane met een serieuze toon en ik kijk hem met twee samen geknepen ogen aan wachtend op wat hij te zeggen heeft.

'Ik denk dat we moeten wachten tot je er echt klaar voor bent Eef. Je mag geen stress hebben met een baby in je buik en ik geef je haast alleen maar stress. Misschien moet je maar weer aan de pil gaan en wachten we er even mee. Hoe graag ik ook zou willen om vader te worden van ons tweede kind jij bent er nog niet klaar voor denk ik en dat is niet erg maa-' Kane ratelt aan een stuk door en ik kan de glimlach op mijn gezicht niet inhouden.

'Wat lach je? Ik dacht dat we een serieus gesprek aan het voeren waren?' Vraagt Kane met een geïrriteerde toon. Ik barst in het lachen uit en hij zet als reactie een paar stappen naar achteren. 'Ik nog niet klaar voor een kind?' Zeg ik lachend en stik haast van het lachen. 'Ik heb je wat te vertellen Kane, het is te laat om nog terug te gaan naar de pil' Kane kijkt mij met een schuin gezicht aan. Hij snapt het zeker niet...

'Ik ben al zwanger!' Gil ik en spring in zijn armen. Kane is overdonderd van het nieuws 'wacht wat?' Schreeuwt hij verrast en zet mij veilig terug op de grond. 'Ik heb gister een test gedaan Kane we zijn al drie weken zwanger!' Gil ik. 'Wtf!' Roept Kane bedrust 'kom hier' zegt hij daarna en trekt mij weer terug in zijn armen. De sterkte warme armen waarin ik mij het veiligste voel van de hele wereld.

'We moeten wel een ander huis kopen want dit word dan te klein' zeg ik en kan niet wachten tot de kleine er is. ' ik had eigenlijk een ander idee Eef' zegt Kane weer op een serieuze toon en ik kalmeer gelijk van zijn kalmte. ' vertel wat is je idee?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Nou ik heb dus al een verhuizing voor ons geplant' begint hij te vertellen.

'Ohhh echt waarheen dan? Laat zien?!' Zeg ik enthousiast en kijk hem onderzoekend aam. 'Het is een stukje verder dan je denk Eef wel een paar oceanen verder' begint Kane. Ik kan er zo niet tegen als iemand langdradig is in het vertellen van verhalen. 'Wat waar is het Hawaï? Dubai? Of Brazilië natuurlijk' Kane schud zijn hoofd. 'Nee het komt je wel wat bekender voor' zeg hij.

Ik denk na. Bekender voor? Weet ik veel. 'Portugal?' Zeg ik smekend hopend dat dat het antwoord is. Kane schud weer zijn hoofd 'nee het is wat meer naar boven het is er ook wat kouder'. Dan valt het kwartje 'Nederland bedoel je?' Zeg ik teleurgesteld. 'Jaaa hoe leuk is dat!' Zegt Kane opgewekt maar ik ben helemaal alles behalve opgewekt.

'Maar hoe zit het met mijn leven hier dan mijn familie, vrienden niet te vergeten Hannah?' Zeg ik teleurgesteld. 'Ja hebt daar toch veel meer familie en je kan nieuwe vriendinnen maken en een Nederlandse Hannah vinden' zegt Kane en legt zijn hand op mijn schouder. 'Ik dacht echt dat je het leuk zou gaan vinden Eef' zegt hij zuchtend.

'Ik vind het wel leuk maar...... het is gewoon anders dan ik verwacht had' zeg ik met een hangend hoofd. 'Je hebt het zo vaak over hoe erg je Nederland mist nu heb je je kans en wil je niet' zegt Kane niets begrijpend van mijn reactie.

'Dat is het niet... het overvalt mij gewoon. Ik had dit niet verwacht om heel eerlijk te zijn' zeg ik met een trillende stem. Wil ik eigenlijk wel terug naar Nederland?