Bad influence (A new beginning)

Ons verleden

'Anti depresia' zegt Eva en er valt een last van mijn schouders. Nou ja een last dat wil ik ook niet zeggen een dokter schrijft je niet zomaar zoiets voor. 'Ben je depressief?' Vraag ik aan haar. Zodra ik de woorden heb uitgesproken kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Wat was dat een domme vraag tuurlijk is ze dat anders zou ze er niet zo aan toe zijn.

Ze houd haar schouders op. 'De dokters vinden van wel. Ik vind van niet' zegt ze emotieloos op een toon. 'Hoelang geleden is het dat je ons kindje verloren bent?' Vraag ik aan haar en stop een verdwaalde pluk haar achter haar oor. 'Vier weken geleden dat heb je net ook al gevraagd' antwoord ze geïrriteerd.

'Waarom heb je mij niet gebeld? Ik was gelijk hierheen gekomen om je te steunen' zeg ik waarop Eva haar gezicht betrekt. 'Wat denk je zelf man!?!' Schreeuwt ze uit het niets en staat op. 'Je stuurt mij die brief, ik raak mijn kind mede daardoor kwijt en vervolgens zou ik jou gaan bellen daar over ondanks alles wat ik in de brief gelezen heb'

Ik kijk haar verdwaald aan. Ik weet dat ze gelijk heeft diep van binnen maar ik wil het niet toegeven. 'Je hebt mij pijn gedaan Kane. Alweer voor de zoveelste keer en elke keer beloof je dat het niet meer zou gaan gebeuren en elke keer word het alleen maar erger en erger' zegt ze huilend. 'Eva ik-' ik wil haar vertellen dat het mij spijt en ze gelijk heeft maar ze onderbreekt me.

'Nee Kane luister jij eens naar mij. Ik heb al zoveel van je moeten slikken in deze relatie. Eerst kan je mij niet vertellen wat voor werk je doet, dan ga je onaangekondigd voor een aantal maanden weg en stuur je mij een brief dat je niet terug kan komen, ik ga eraan onderdoor en net wanneer ik weer geluk gevonden heb kom jij weer terug' Eva is helemaal buiten adem maar weet van geen stoppen.

'Je verteld mij dood leuk dat je iemand vermoord hebt. Ohh nee wacht daar moest ik zelf achter komen. En nog iets waar ik achter moest komen is die studie aan de andere kant van het land van je. Vervolgens sta ik achter je en verleg ik mijn grenzen. Ik ben blij voor je omdat dat hoort in een relatie. Ik sta achter je omdat dat ook hoort in een relatie. Vervolgens tref ik je neukend aan in de kleedkamer met die hoer en blijk je een hele affaire met haar gehad te hebben waarbij ze zwanger is geraakt' Eva hapt naar adem dit kan niet goed voor haar zijn.

'Eef doe rustig ga zitten' probeer ik maar ze snauwt me af. 'Nee Kane nu ga jij eens luisteren!' Schreeuwt ze.

'Jij gaat naar Curacao gelukkig worden met haar en je kind en vervolgens kom ik erachter dat ik ook zwanger geraakt ben van je. Ik vertel je over haar maar je doet geen moeite om haar te zien. Elke dag vraagt ze naar papa en moet ik haar teleurstellen dat hij ooit langs komt. Na al die jaren kom je weer plotseling terug in mijn leven om de boel weer te verzieken. De band tussen mij en mason en de band tussen mij en mijn broer. Je verteld over wat je al die jaren hebt uitgespookt dat je zelfs verloofd bent geweest met een Italiaan. Oh nee anders gezegd de dochter van een fucking maffia baas. Vervolgens wil je verhuizen naar Nederland waar ik helemaal niet gelukkig ben en je gaat weer neuken met die Italiaanse snol. Ik ga weg en je laat mij gaan. Je schrijft een brief waarin je denkt ze heeft al zoveel van mij gepikt dit kan er ook nog wel bij. Nou moet je eens horen Kane ik ben er helemaal klaar mee deze keer. Ik wil je niet meer zien ik wil geen enkel contact meer met je. Ik wil dat je afstand gaat doen van Fee dat ik de volledige voogdij krijg. Zo niet dan span ik een rechtszaak aan. Deze keer haal je mij niet over hoor je het is nu klaar voor goed ik wil op geen enkele manier meer met je te maken hebben'

Eva's gezicht is helemaal rood van woede en ze rent naar de keuken toe en later hoor ik de deur dicht vallen. Dit kan maar een ding betekenen ze gaat haar stress weg roken. Mijn hoofd bonkt nog na van wat ik allemaal net heb gehoord.

Met pijn in mijn hart moet ik dit allemaal toegeven wat ze net heeft gezegd. Alles is waar ik heb haar zoveel pijn gedaan dat ze emotioneel verpest is. Ik heb haar kapot gemaakt al die jaren door mij brokkelde haar ziel een voor een af. Er is niks meer van haar over is is helemaal uitgeput en dood vanbinnen.

Ze is niet meer de Eva die ik jaren geleden leerde kennen. De Eva die positief in haar leven stond en niks hield haar tegen. Ze is nu een hoopje van ongelukkigheid en verdriet. Ze is helemaal weg de Eva waarvan ik hield en dat heb ik gedaan.

Tranen lopen onopgemerkt langs mijn wangen. Ik moet haar laten gaan ik weet dat dat het beste is voor ons allebei. Maar waarom doet het dan zo een pijn om haar los te laten. Ik weet dat ze gelijk heeft in alles. Het beste kan ik afstand doen van Fee ze zal vast wel een betere vader vinden die wel goed voor haar zorgt en er voor haar is.

Met hoeveel pijn in mijn hart ik het ook moet toegeven. Het is klaar tussen ons en we gaan er een punt achter zetten.