Bad influence (A new beginning)

Na al die jaren

Dan is het moment aangebroken. De deur bel gaat. Met een kloppend hart in mijn keel loop ik richting de voordeur. 'Mama wie is dat?' Schreeuwt Fee vanaf de bank. 'De postbezorger' antwoord ik terug het moet nog een verassing blijven.

Mijn handen rijken trillend naar de voordeur en voor ik het weet sta ik oog in oog met Kane met daarachter Mason.

Kane is geen spat veranderd zijn bruine haren glimmen nog steeds net als vroeger en zijn ogen spreken nog steeds boek delen. Wel lijkt hij wat breder geworden op de manier van meer spieren bedoel ik.

'Hey' zeg ik en voel mijn wangen al kleuren. 'Hoi Eva' zegt zijn warme stem. De warme vertrouwde stem.. god damn waarom ben ik hier zo slecht in. Hij is hier pas twee seconden en ik smelt nu al door hem.

Heel ongemakkelijk staan we in de deur opening niet wetend wat te doen. 'Kom binnen' zeg ik na een tijdje en Kane geeft mij een ongemakkelijke glimlach.

Mason volgt hem en geeft mij een kus op mijn wang. 'Het komt goed' fluistert hij in mijn oor wat mij kippenvel bezorgd. Kane kijkt ons met een schuin hoofd aan maar besluit er niet over te beginnen. Mooi zo want hij heeft dat recht ook niet.

'Je ziet er leuk uit' zegt Mason wanneer ik hun jassen ophang. 'Thanks jij ook' zeg ik en bekijk hem nog eens goed. Hij heeft een witte blouse aan waardoor je een aantal van zijn tatoeages kan zien. Daaronder een jeans met gaten en Adidas schoenen.

'Fee weet nog niet dat je hier bent. Dus het zal wel een hele grote verassing voor haar zijn' fluister ik tegen Kane wanneer ik de woonkamer deur open.

'Mama ka-' begint Fee te praten maar zodra ze zich omdraait en Kane ziet ontstaat er een mega grote glimlach op haar gezicht. 'Papaaaa!' Schreeuwt ze en rent als een gek op hem af.

Kane tilt haar op en houd haar stevig vast. 'Hey, Fee heb je papa een beetje gemist?' Vraagt hij op een zacht toontje. 'Ja heel erg' zegt Fee en begraaft haar hoofd in zijn nek.

Tranen prikken in mijn ogen. Wanneer Mason dat opmerkt slaat hij een arm om mij heen. Het is zo mooi om te zien hoe blij dat kleine meisje wel niet is om haar vader te zien.

Kane zet Fee weer neer en Fee begeleid hem naar de bank waar ze weer op zijn schoot gaat zitten. 'Blijf je hier in Nederland?' Vraagt ze en speelt met zijn vingers. 'Voor twee weken, ik moet daarna weer terug voor mijn werk' antwoord hij. Fee knikt hevig, het zal haar niet uitmaken hoe lang hij blijft ze is allang blij dat hij er überhaupt is.

'Willen jullie een wijntje? Vraag ik aan de twee mannen. Kane knikt 'ik loop wel even met je mee' zegt Mason en volgt mij de keuken in.

In de keuken aangekomen begint hij het gesprek met mij. 'Dus, valt het je nog allemaal mee?' Vraagt hij en gaat aan de keukentafel zitten. Er zit een deur tussen de keuken en de woonkamer dus ik hoef niet bang te zijn dat Kane wat mee krijgt van het gesprek.

Ik houd mijn schouders op 'ik weet het niet echt' antwoord ik en roer wat door de groente soep. 'Je had ons helemaal niet hoeven uitnodigen om te komen eten he' zegt hij en loopt met grote passen naar mij toe en stopt een paar centimeter voor mij.

Zijn ogen ontmoeten de mijne en het blijft lang stil. 'Het doet je pijn om hem weer te zien he?' Vraagt hij en veegt een plukje haar achter mijn oor. Ik voel mijn wangen langzaam kleuren. 'Het doet heel veel pijn' fluister ik ademloos.

Hij komt dichterbij 'ik help je hier wel doorheen Eef' fluistert hij terug. Zijn lippen komen nog dichterbij en even denk ik dat hij mij wilt zoenen maar ik voel zijn warme zachte lippen een seconde later op mijn voorhoofd.

De deur word met een ruk open gegooid wat mij doet op schrikken. Uit reflectie duw ik Mason van mij af het is Fee. 'Mama, papa wilt graag mijn kamer zien mag dat?' Ik zie de blijdschap in haar ogen. 'Tuurlijk mag je die laten zien Fee' zeg ik en ze is alweer vertrokken.

'Oef dat was op het nippertje' zegt Mason en laat zijn vinger langs mijn arm glijden wat mij doet huiveren. 'Mas, ik kan dit nu niet. Niet nu Kane er is' zeg ik en draai mijn hoofd van hem weg. 'Wat heeft Kane met ons te maken Eefje?' Hij brengt zijn hoofd dichterbij de mijne maar zakt af naar mijn nek waar hij verschillende kusjes plant.

'Mason kijk nou uit' kreun ik zachtjes wanneer hij zachtjes zuigt in mijn nek. Mijn handen grijpen naar het keukenblad zodat ik rechtop kan blijven staan. Mijn benen worden steeds wiebeliger en ik heb dan ook moeite om te kunnen blijven staan.

Opeens stopt hij. Vragend kijk ik hem aan. 'Er komt nog wel een vervolg hoor Eef. Alleen laat dat op zich wachten' hij  verdwijnt uit de keuken waar ik achter blijf met knikkende knieën.

Wanneer ik weer bij ben gekomen van net loop ik met de glazen wijn richting de woonkamer. Mason zit op de bank een tijdschrift te lezen van de tafel en Kane zit op de grond samen met Fee die heel haar Barbie collectie aan het showen is.

'Zullen we aan tafel gaan?' Vraag ik met een gemaakt stemmetje alsof ik er super veel zin in heb. Dit vind ik het ergste aan tafel kan ik Kanes blik moeilijk ontwijken. Vooral nu Kane tegenover mij gaat zitten met daarnaast Mason. Fee die is op haar eigen plekje naast mij komen zitten en geniet zwijgend van de soep.

'Hoe gaat het met je werk eva?' Vraagt Kane en neemt een slok van zijn wijn. 'Heel erg goed eigenlijk, ik ben met een hele grote zaak bezig en als ik die win zou dat mooi op mijn CV staan' beantwoord ik en geef Fee een aai over haar hoofd.

Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was wilde ik mijn studie rechten niet gelijk opgeven. Ik wilde gewoon net zoals elke tiener na de middelbare school gaan studeren. Ik ben dus thuis studie gaan doen en heb zo binnen vier jaar mijn diploma gehaald.

'Mag ik van tafel?' Vraagt Fee naar het eten. Ik knik en ze rent al snel naar boven richting haar kamertje om te spelen met de Barbies gok ik. Ik kijk naar Kane die met een grote glimlach op zijn gezicht kijkt naar Fee die weg rent.

'Je doet het goed eef' zegt hij en probeert oogcontact met mij te maken. 'Wat doe ik goed?' Vraag ik. 'Je bent goed met Fee je hebt haar super opgevoed ook al doe je het in je eentje' ik voel mijn wangen rood worden van zijn woorden.

'Ehh Dankje denk ik' zeg ik ongemakkelijk en begin de tafel af te ruimen. Ik schrik op van een telefoon die afgaat. Het is die van Mas. 'Met Mason' zegt hij met zijn warme stem. Ik probeer heel stilletjes het gesprek af te luisteren. 'Ja, is goed ik ben er over een kwartiertje' zegt hij en hangt op.

'Moet je weg man?' Vraagt Kane ik draai mij om en zie Mason knikken. 'Ja er is een ongeluk gebeurd en heel de spoedeisende hulp zit vol. Dus ze hebben meer mensen nodig' zegt hij en staat op om richting mij te lopen.

'Het was weer gezellig Eef bedankt voor alles' zegt hij en drukt een kus op mijn wang. Zodra zijn lippen mijn wang aanraken begint hij te tintelen.
Kane merkt het en kucht ongemakkelijk.

'Ja sorry man, blijf je hier of ga je mee naar huis?' Vraagt Mason aan Kane. 'Ik blijf nog even hier als je dat wilt?' Vraagt Kane en kijkt naar mij. 'Ja hoor is goed' antwoord ik kill.

'Ik loop even mee met Mas naar de deur' zeg ik en verlaat de keuken gevolgd door Manson. Bij de deur opening blijven we in een ongemakkelijke stilte tegen over elkaar staan. 'Ga je het uithouden met hem alleen in een huis?' Vraagt hij. Ik begin te grinniken 'ja hoor moet lukken' hij knikt goedkeurend.

'Nou ik moet gaan eh-' hij kan zijn woorden niet afmaken want ik druk mijn lippen op de zijne. Hij doet niet moeilijk en gaat er gelijk in mee. Onze monden sluiten perfect op elkaar aan en onze tongen glijden langs elkaar.

Hij is de eerste die zich terug trekt. 'Hoe graag ik dit nog wil hervatten ik moet nu echt weg mensen helpen' zegt hij en ik zie dat hij oprecht is in alles. 'Ja tuurlijk ga nou maar we spreken elkaar nog wel' zeg ik en zwaai hem uit wanneer hij in de auto zit.

Ik weet het nu zeker ik voel iets voor mason.