Bad influence (A new beginning)

Vergiffenis is zeldzaam

P.O.V Kane

Ik kan niet wachten om het goede nieuws aan Eva te vertellen. Ik rijd de oprit op en zie dat Eva haar auto nog niet voor haar huis staat. Shit dan zit ik eerst nog met Bas.

Met grote passen loop ik naar binnen en tref niemand aan in de woonkamer. Ze zullen vast naar de speeltuin zijn ofzo. Denk ik bij mezelf en loop naar het wijnrek om daar een champagne vandaan te halen en zet deze in de koelkast. Die kunnen we vanavond gebruiken om het te vieren.

Ik hoor de voordeur open gaan en hoop dat het Eva is maar het is Bas met de hele horde. Lachend om de kinderen loopt hij naar binnen maar zodra hij mij ziet stopt hij met lachen.

'Je was weer thuis' zegt hij met een geïrriteerde stem. 'Dat heb je goed gezien ja' zeg ik om hem nog geïrriteerder te maken. 'Nou jongens laten we het gezellig houden' zegt Phoebe die met een klein jongetje op haar arm de kamer komt binnen gelopen. Ze ziet dat ik naar het kindje kijk en komt samen met hem op mij afgelopen 'dit is Donovan nog maar een paar maanden oud' zegt ze en laat mij kennis maken met het kind.

'Hier wil je hem vast houden?' Vraagt ze. Ik weet niet wat te antwoorden maar voordat ik kan antwoorden heeft ze het kind al in mijn handen gedrukt. 'Dit is ome Kane' zegt Phoebe tegen het kindje wat toch nog niks begrijpt.

'Ome Kane? Hij is nog geen eens familie van ons' zegt Bas brommend en gaat op de stoel zitten. 'Hoezo hij is toch de vader van Fee' zegt Phoebe tegen haar man. 'Dat hij de vader is van Fee betekend toch niet dat hij familie is van ons? Ze zijn nog geen eens samen laat staan getrouwd' zegt hij.

'Dat kan toch nog komen? Misschien dat ze op termijn wel gaan trouwen' zegt Phoebe. Ik voel mij ongemakkelijk want het lijkt alsof ik er niet ben hoe deze twee met elkaar aan het discussiëren zijn. 'Ohh hell no, dat gaat ook never nooit gebeuren. Ik moet er niet aan denken dat hij familie van mij word' zegt Bas. Ik voel dat ik begin te koken van woede nog een opmerking en hij ligt eruit.

'Bas kappen nu!' Snauwt Phoebe en geeft hem een klap op zijn arm. Ik kan een glimlach niet onderdrukken. 'Willen jullie nog wat drinken?' Vraag ik schijnheilig wat mij een boze blik oplevert van Bas. 'Nee bedankt, ik denk dat het beter is als wij naar huis toe gaan. Ik kom wel is een keer eten zonder deze kleuter' zegt Phoebe en moet lachen om haar zelf.

Op dat moment komt Eva via de achterdeur onverwachts binnen gelopen. 'Zo te horen is het gezellig hier binnen' zegt ze en legt haar tas op tafel.

Eva komt naar mij toegelopen en ik weet al hoe ik Bas jaloers kan maken. Zodra Eva in mijn buurt is haak ik mijn arm om haar heupen en trek haar naar mij toe om vervolgens mijn lippen op de hare te planten.

Eva gaat er in mee met hetzelfde doel haar broer irriteren. Ik kijk over Eva haar schouder en zie dat het aardig lukt. Het lijkt wel alsof er elk moment stoom uit Bas zijn oren kan komen.

Ik ga met mijn tong langs haar lippen maar ze weigert haar mond open te doen en trekt terug. 'Wij gaan naar huis' zegt Bas en loopt de deur uit zonder nog maar 1 keer om te kijken.

Eva kijkt hem met samen geknepen ogen na. Phoebe loopt naar haar toe en slaat haar armen om Eva heen. 'Het spijt mij dat hij zo kinderachtig doet. Ik heb geprobeerd met hem te praten maar hij blijft bij zijn mening' verontschuldigt Phoebe.

'Het eh maakt niet uit ik had niet anders verwacht van hem' zegt Eva teleurgesteld. 'Ik weet ook niet wat er met hem aan de hand is sinds jullie.... conversatie is hij helemaal niet meer de oude en blijft hij maar opgefokt doen' Phoebe lijkt naar de juiste woorden te zoeken om Eva een niet nog gekwetster gevoel te geven.

'Ik ga maar eens achter hem aan dan, Tiffany kom je?!' Roept ze en Tiffany komt al snel van de trap afgerend. 'Het spijt mij Eva dat het zo moet gaan ik ga nog proberen om met hem te praten echt' belooft Phoebe en loopt de deur uit.

Eva blijft verslagen voor zich uit staren. 'Eef alles Oke?' Vraagt ik medelevend en leg een arm om haar schouder heen. 'Nee helemaal niet' zegt ze met tranen in haar ogen. 'Hij wilt mij niet spreken, we hebben wel vaker ruzie gehad maar nooit zo erg als dit' zegt ze snikkend.

Ik voel mij schuldig, ze hebben ruzie vanwege mij omdat Bas mij niet vertrouwd wat ik eigenlijk wel heel erg goed snap. Ik vertrouw mezelf namelijk ook niet. 'Het is ook allemaal mijn schuld ik heb het verpest bij hem. Het is niet eerlijk dat jij daar onder leid Eef ik ga met hem praten ik ga zorgen dat het goed komt tussen jullie' zeg ik.

Ik verwacht een blije Eva maar inplaats daarvan gaat haar gezicht nog meer hangen. 'Nee Kane dat lijkt mij geen goed idee. Bas gaat nooit naar jou luisteren en ik ben eigenlijk bang dat je alles zo erger gaat maken' zegt ze hoofd schuddend.

Ik voel mij een beetje op mijn hart getrapt. 'Hoezo alles erger maken?' Vraag ik ongelovig. 'Jij en Bas zijn twee koppige mannen. Als je die tegenover elkaar zet word het alleen maar meer. Je gaat niet met hem praten' zegt Eva waarschuwend en staat op van de bank.

'Wat ga je nu doen?' Vraag ik onzeker. 'Ik ga even naar de stad met Hannah ik moet hier even met iemand over praten die buiten alles staat' zegt ze en pakt haar tas van tafel af en loopt de woonkamer uit.

'Eef wacht?!'schreeuw ik en ren haar achterna. Eva stopt in de deuropening en kijkt mij vragend aan. Zonder iets te zeggen plant ik mijn lippen op de hare en ik ben blij als zij de kus antwoord.

Al snel trekt ze zich terug 'ik moet nu echt weg, ik denk dat ik laat thuis ben dus je hoeft niet te wachten met naar bed toe gaan' zegt ze met een klein lachje en loopt vervolgens de deur uit.

Zuchtend sluit ik de deur achter mij. Ik heb het nog steeds niet aan haar kunnen vertellen over mijn verhuis plannen. Het moet snel gebeuren als we binnen een maand willen vertrekken.