Bad influence (A new beginning)

Je gaat wat doen?

Het is weer woensdag wat betekend dat ik vandaag vrij ben en Hannah hier de hele dag verblijft. Kane is langs zijn ouders zodat Hannah en ik deze ochtend even samen zijn als vrouwen onder elkaar. Het is nu inmiddels drie weken geleden dat we begonnen zijn met het maken van een kindje. Kane en ik proberen op elk gunstig en mogelijk moment van de dag seks te hebben om zo snel mogelijk en kind te kunnen krijgen. Ik zou al zwanger kunnen zijn misschien dat idee laat mij stralen. Het idee dat Kane en ik samen met Fee en de baby een gezinnetje gaan vormen een compleet gezinnetje.

Het is 32 graden vandaag, te warm dus om iets te ondernemen. Het weer is nu al te warm voor woorden en de zomer is net pas begonnen. Hannah en ik zitten buiten op de lounge set te praten over ons drukke leven met een kop thee.

'Het kan dus zijn dat ik binnen 4 maanden een kind heb Eef, ik ben best zenuwachtig aan het worden' vertelt Hannah. Ze hebben de adoptie procedure vort gezet en er is een bijpassend kindje voor hen gevonden. Een meisje van een half jaar Safa heet ze afkomstig uit Afrika. Ik vind het knap van Han dat ze deze stap durft te nemen. Het is niet zomaar iets een kind adopteren maar ik weet diep in mijn hart dat ze het super goed gaat doen.

'Wow Han dat is echt super spannend' zeg ik en ik meen het. Ik wens Hannah het allerbeste toe zij is een van de meest trouwe personen die ik afgelopen jaren gekend heb. 'Genoeg over mij gepraat nu gaan we het over jou hebben' begint Hannah en ik voel de bui al hangen. 'Hoe gaan Kane en jij samen?' Ze draait er niet omheen maar gooit het onderwerp gelijk op tafel.

Ik zucht even voor ik mijn verhaal begin. 'Best goed eigenlijk boven verwachting. We zijn niet meer de losgeslagen tieners van 6 jaar geleden we zijn verstandige volwassenen geworden en dat merk je eigenlijk best wel' Hannah knikt goedkeurend 'en verder? Hoe zit het met de toekomst plannen?' Vraagt ze door. Damn deze vrouw weet niet van ophouden. 'Ik ehhh wij Ehh' hoe ga ik aan haar vertellen dat het mogelijk is dat ik op dit moment zwanger ben van ons tweede kindje. 'Wat wil je zeggen Eef' zegt Hannah lachend.

Ik besluit er niet meer omheen te draaien 'Nouu om heel eerlijk te zijn, zijn we eigenlijk al bezig met de toekomst' Hannah kijkt mij niets begrijpend aan. 'Wat ik probeer te zeggen is...' vervolg ik. Ik weet niet waarom maar ik ben bang voor haar reactie. 'We zijn bezig met het maken van een tweede kind' de woorden ratelen super snel uit mijn mond om het zo min mogelijk ongemakkelijk te maken.

Hannah kijkt mij met grote ogen aan. 'Ja gaat wat doen?!' Vraagt ze overdonderd. 'Ik wilde altijd al een tweede kind dat wist je en nu is het de perfecte tijd ervoor' leg ik uit maar Hannah geeft er niet aan toe en pakt mijn hand vast. 'Ik snap je verlangen naar een tweede kind maar moet je er niet even mee wachten? Jullie zijn pas twee maanden weer samen over een maand kan het zo weer anders zijn' haar woorden doen pijn maar ik weet dat zij de waarheid spreekt. Kane heeft mij al vaak genoeg verlaten.

'Als ik jou was zal ik er nog goed over nadenken voor je deze stap zet Eef het is niet zomaar wat' zegt ze om mij op een aardige manier gerust te stellen. 'Han dat kan niet meer, het is te laat' zeg ik met op elkaar geperste lippen. 'Hoezo te laat? Je bent pas 23 heel de wereld ligt nog aan je voeten tal jaren om nog kinderen te kunnen krijgen' suggereert Hannah maar ik schud mijn hoofd.

'Nee Han dat bedoel ik niet, ik bedoel dat ik misschien al zwanger kan zijn. We zijn het al drie weken aan het proberen' Hannahs mond staat wijd open nadat ik dit uitgesproken heb. 'Ohh wauw Eef had dat gezegd' zegt ze en begint te glunderen. 'Dus daarom wilde je niks drinken afgelopen vrijdag nacht. Ik vond het al zo een raar excuses dat je de volgende dag vroeg op moest' zegt ze lachend en trekt mij in een knuffel.

Vrijdag waren wij samen met Glennis uit geweest iets wat wij drietjes regelmatig doen. Ik dronk als enige geen alchohol en ik bedacht als excuses dat ik de volgende dag vroeg op moest en daarom niks wilde drinken. Achteraf had ik spijt dat ik dat had bedacht want het is het slechtste excuses ever.

'Wanneer ga je zo een test doen dan?' Vraag Hannah nog steeds ongelovig. 'Idk over een maand ofzo' zeg ik en houd mijn schouders op. 'Wat waarom pas over een maand? Je zou het nu al kunnen weten zo een clearblue test kan het al vanaf 2 weken zeggen'

Hannah heeft misschien gelijk waarom wachten als het al raak kan zijn? 'Oke dan doen we het nu' zeg ik vast besloten en sta op. 'Wat? Bedoel je dat we nu een test gaan halen in de winkel?' Vraagt Hannah en staat ook op. 'Dat hoeft al niet meer ik heb er alvast een in huis gehaald' zeg ik en loop de keuken binnen om vervolgens in wat laatjes te rommelen opzoek naar het doosje.

Hannah die mij achtervolgd heeft gaat achter mij staan. 'Huh maar je wilde toch pas over een maand de test doen?' Vraagt ze niks begrijpend. 'Ja dat klopt maar ik had hem alvast in huis gehaald voor het geval dat' zeg ik terwijl ik druk bezig ben met het zoeken van het doosje. Ik weet toch zeker dat ik hem hier ergens verstopt heb.

'Gotcha!' Roep ik wanneer ik het doosje in een van de laatste lades gevonden heb. 'Oke deze shit is nu echt real aan het worden' zegt Hannah een beetje paniekerig. 'Ga jij nou maar op de bank zitten dan plas ik even over dit ding heen ben zo terug' zeg ik en duw haar de bank op.

Wanneer ik richting de wc loop begint mijn hart sneller te kloppen. Stel ik ben straks zwanger dan heb ik over 9 maanden een klein wondertje in mijn armen. Met trillende handen open ik het doosje en schuif ik de stick open. Hier gaat het komen het moment van de waarheid....