A Game Called "Love"

Chapter 44

Chapter 44: Too much ♤

===

Zhea's POV

"Ang malas naman" reklamo ko ng hindi gumana ang vending machine na hinulugan ko ng pera.

Sayang gusto ko pa naman ng kit-kat ngayon.

"Yamo na nga" talikod ko sa vending machine pero para akong naestatwa ng maaninag at mapansin ang nakakakilabot na presensya ng isang lalaki sa paligid ko.

Nasa eskinita lang ako ngayon at dito ko din nakita itong sirang vending machine na ito and to be honest hindi ko din sigurado kung bakit ako nandito.

At the same time naghihintay din ako maatake ng kung sino. Ewan ko ba pero parang gusto ko ng action ngayong gabi. Ang boring na kasi ng buhay eh. Ever since magkaletse letse ang mga pangyayari.

"Hi" bati sakin ng isang lalaking mukhang foreigner habang nakangiti ng maamo at naka formal attire.

Hindi ko nalang sya pinansin at nilagpasan pa ng lakad.

Mukha naman syang kasing edad ko lang din or maybe mas matanda ng konti sakin.

Natrigger ako ng bigla nya akong hinawakan sa balikat.

Instant naman nagreact ang katawan ko sabay pilipit sa kamay at buong braso nya.

"Sino ka?" tanong ko sa kanya sabay diin sa hawak kong braso nya.

"Woah woah miss easy ka lang" taas nya sa isang kamay nya kaya binitawan ko na din ang braso nya pero bago pa ako nakatingin ng maayos sa kanya, may umatake na agad sa kanyang lalaki at saka sya pinaulanan ng suntok.

Teka... "ZION STOP!" Sigaw ko sa gulat ng makilala ko kung sino ung umatake sa kanya.

Huminto naman si Zion nang marinig nya ang sinabi ko pero pagkatayo nya, hindi kami magkatinginan ng maayos sa isa't isa.

"Weird inatake nyo agad ako. I just want to ask whether you know this address or not. Nevermind then, mind you own business weird people." Remark samin ng nakakaawang lalaki bago umalis at iniwan kaming magisa sa ilalim ng posteng may ilaw sa gitna ng makipot at madilim na eskinita.

"Sinundan mo ba ako?" Yan ang unang tanong ko sa kanya matapos ang mahabang katahimikan.

Halata sa mukha nya na nagiisip pa sya ng isasagot pero sa dulo pinili na lang nya manahimik.

"Stop following me. If you have something to say, say it and if not, then leave me alone." Talikod ko sa kanya.

"Zhea" tawag nya sakin, tinignan ko sya, naghihintay sa susunod nyang sasabihin pero mabilis din syang nagiwas ng tingin.

I guess you still haven't got the guts to talk huh?

Nadisappoint ako to be honest nang naglakad ako palayo sa kanya at hindi man lang nya ako pinigilan.

He's still the same jerk I bumped at my first day of school.

"Zh--" he called for the nth time.

I tried to look back, but someone covered my eyes using his hands and my nose and mouth using a hankie.

I can't see!

I can't feel my body!

Where am I?

What's happening?

Help me!

***

"What the heck are you thinking walking through that alley!?" Pambungad na tanong sakin ni Zion pagkagising ko.