His eyes

Βάσανα...

Γιώργος POV

Εδώ και μία εβδομάδα είναι συνέχεια μαζί του.

Τους βλέπω στο τρενάκι να την κρατάει αγκαλιά. Εκείνη να κάθετε στις κερκίδες ενώ τον παρακολουθεί να παίζει μπάσκετ. Να είναι μαζί στο κυλικείο και να γελάνε. Όπου και να κοιτάξω τους βλέπω μαζί.

Και το χειρότερο; Ο Νίκος είχε δίκιο. Από μόνη της τον πλησίασε. Γιατί εγώ ήμουν πολύ εγωιστής στο να της πω πόσο μου τρελαίνει το μυαλό.

Κάθε γαμημένη φορά που τους βλέπω μαζί δεν μπορώ να κρατηθώ.

Τα 'θελες και τα 'παθες φίλε μου

Ναι, το ξέρω. Αλλά και εκείνη είναι σαν να με προκαλεί ώρες ώρες...

Πες μας πως το κάνει και επίτηδες τώρα...

Δεν ξέρω.

Φίλε τα χάνεις σιγά σιγά εγώ αυτό ξέρω

Τέλεια μέχρι και το υποσυνείδητο μου με έχει για τρελό.

"Φίλε τι έχεις πάθει. Ανησυχώ μαλακα δεν είσαι καλά" ακούω τον Σωτήρη δίπλα μου να μου μιλάει βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.

"Με τρελαίνει. Τον βλέπω μαζί της και ξέρω ότι στο τέλος θα την αφήσει σκατα" λέω ειλικρινά και περνάω τα χέρια μου μέσα από τα μαλλιά μου

Ο Σωτήρης είναι πολύ καλός μου φίλος. Είναι λίγο κάφρος αλλά είναι καλό παιδί. Μόλις είδε την συμπεριφορά μου για την Χριστίνα ήταν ο μόνος μου κατάλαβε πως νιώθω για εκείνη και έκανε πίσω. Του τα έχω πει όλα και εκείνος φαίνεται να με καταλαβαίνει.

Από χαρακτήρα, πέρα από τα γνωστά που έχει κάθε αγόρι, είναι προσγειωμένο παιδί. Είναι διαφορετικός από τα υπόλοιπα παιδιά. Στην παρέα κόλλησε λόγο εμφάνισης. Είναι ψιλός με καστανά μαλλιά και ματιά. Ταιριάζει ως καλούπι αλλά σαν άτομο είναι διαφορετικός. Αυτό ήταν που με τράβηξε και γίναμε κολλητοί.

"Σε καταλαβαίνω ρε, αλλά δεν θα ήταν καλύτερο αντί να κάθεσαι και να μου κλαίγεσαι σαν καμιά γκομενιτσα που την παράτησαν, να πας και να διεκδικήσεις το κορίτσι σου;" μου λέει και τον κοιτάω σοβαρά.

"Δεν είναι το κορίτσι μου" λέω και κοιτάω αλλού για να μην δει το ποσό με στεναχωρεί αυτή η πρόταση.

"Θα μπορούσε να είναι. Εσύ ο ίδιος είπες πως πριν λίγο καιρό έδειχνε να της αρέσεις" χα ναι. Αλλά αυτό ήταν πριν έρθει ο μαλακας και μου την πάρει