His eyes

Κάτι άλλαξε

Η διαδρομή για το σχολείο, μου φαίνεται ακόμα μεγαλύτερη απ ότι συνήθως. Πράγμα περίεργο, γιατί πάντα με εκνεύριζε που έμενα κοντά και δεν μπορούσα να ακούω μουσική στον δρόμο.

Φτάνω στο προαύλιο και όλοι φαίνεται να έχουν μπει ήδη για μάθημα. Τέλεια...

Αρχαία-Χριστίνα

0-1

Χεχεχε

Μπαίνω στο εσωτερικό του σχολείο γιατί έξω φαίνεται να έχει μπει ο χειμώνας για τα καλά. Ένας παγωμένος αέρας φυσάει μανιωδώς και νιώθεις λες και είσαι το σπιτάκι της ντοροθη από τον μάγο του οζ..

Κάθομαι στο πάτωμα λίγο πιο δίπλα από την τάξη και ανοίγω το κινητό μου. Έχω ακόμα λίγη ώρα μέχρι να ξεκινήσει η δεύτερη ώρα οπότε χαλαρώνω στην ιδέα να με δει κάποιος καθηγητής και να μου κάνει παρατήρηση.

Αυτό μου έλειπε τώρα. Μια υπέροχη συνάντηση με τον λυκειαρχη...

Οι σκέψεις μου πηγαίνουν ξανά στην οθόνη του κινητού μου και κοιτάω τις ειδοποιήσεις μου. Έχω τέσσερα μηνύματα από την Αφροδίτη μαζί με δύο αναπάντητες, πέντε μηνύματα από την Νάγια, δεκάξι μηνύματα και πέντε αναπάντητες από τον Δημήτρη και ένα μήνυμα από τον Γιώργο;

Να κάτι καινούριο...

Ανοίγω γρήγορα την συνομιλία μας με την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή. Νιώθω πως θα βγει από μέσα μου και θα αρχίσει να τρέχει φωνάζοντας σαν την κοπελίτσα από το σκερι μουβι.

Από κυπαρίσσι μου ♥️
Σήμερα έρχομαι

Βλέπω το μήνυμα και τα μάτια ανοίγουν διάπλατα...

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ ΈΡΧΕΤΑΙ;

ΠΟΥ ΈΡΧΕΤΑΙ;

Τα δάχτυλα μου πληκτρολογουν με κεκτημένη ταχύτητα, καθώς η παλμοί μου πρέπει να έχουν φτάσει τους τριακόσους. ΤΡΙΑΚΌΣΟΥΣ ΛΕΩΩΩ

Προς κυπαρίσσι μου ♥️
Μιλάς σοβαρά;
Ποτέ θα φτάσεις;
Θέλω να σε δω!

Στέλνω το μήνυμα και ανοίγω να χαζέψω φωτογραφίες από εχθές. Αποκλείεται να απαντήσει θα είναι για μάθημα τέτοια ώρα...

Το μήνυμα όμως που ήρθε ως απάντηση δεν άργησε να έρθει, αφήνοντας με να το κοιτάω σαν χάνος καθώς νομίζω πως έχασα πέντε, έξι χτύπους, αν αυτό είναι δυνατό.

Ανοίγω ξανά τη συνομιλία μας και το χαμόγελο μου εμφανίζεται ενστικτωδώς μετά από τρεις μέρες.