Marvel İçinde -17-
Hayatını tek bir amaç uğruna heba etmesiyle, kalbi sürekli büyüyen bir nefret ve intikam hırsıyla dolup taşan bir kara deliğe dönüşmüştü. Karanlığın dibinde dolanan, yalnız ama tehlikeli bir adam.
Erik ''Killmonger'' Stevens.
Üst...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzleşme
•ERIK STEVENS•
Erik hücresinde ileri geri yürürken vücudu fazla gergindi. Bedeninin üstündeki gerilimi atmak için bir şeylere ihtiyacı vardı. Kırıp dökebileceği, parçalayabileceği bir şeylere. Hücrenin önüne geldiğinde, gözleri iki saattir yaptığı gibi yeniden binanın girişine doğru dikildi.
Nerede kalmıştı bu kadın?
Çoktan burada olmuş olması gerekirdi. Geçen sefer ona yolu şaşırdığını söylediğinde yalanını yutmamıştı ve bu sefer bir başka bahane uydurmaya çalışırsa, Erik ondan gerçeği duyana kadar köşeye sıkıştırmayı düşünüyordu.
''Şu haline bak.'' Kendi kendine konuşarak, ellerini cam yüzeye yasladı. ''Bir kadını düşünüyorsun. Aferin sana.''
Haftalar önce aklından geçirebildiği tek şey, kıstırıldığı bu yerden kurtulmak ve yarım kalan işini tamamlamaktı. Bir hayvan gibi buraya atılmış olması da, öfkesini beslemek için müthiş bir motivasyon kaynağı olmuştu. Dört duvarın arasında vakit geçirdikçe içindeki gazap duygusu büyüyor, sinirlerine daha fazla saldırıyordu.
Her şeyi ezip geçmek istiyordu, acısını onlarında yaşamasını istiyordu.
Düşünceleri canlılığını yitirmemişti ama şimdi, yanına hiç ihtiyacı olmadığı halde başka bir şey, biri eklenmişti. Nefretiyle boğuşmaktan yorulduğu anda, kadının görüntüsü, sesi, ona dair ne varsa hepsi zihnini işgal etmeye başlıyordu. Buna engel olamamak korkunçtu, biri sihirli parmaklarını şıklatmış gibi o kadar kolay ve çabasız aklına geliyordu ki, bazen yirmi üç saatini kutu gibi ufacık bir hücrede olduğunu unutturmaya yetiyordu.
Onda etkilendiği şey neydi?
Saçları, anlayışla bakan mavi gözleri, mükemmel dudakları? Hayır, görünüşünden fazlasıydı. İlgisini çeken kişiliğiydi. Geçmişine gösterdiği yaklaşım onda ilgisini çekecek kıvılcımı yaratmıştı ve Erik hikayesini dinlediğinden beri kendi yaşadıklarıyla bağdaştırmaya çalışıyordu. Kadının gösterdiği yaklaşım ona çok uzaktı, o nefreti bırakmayı tercih etmişti Erik'in ise yaşam kaynağının özü nefretin ta kendisiydi.
Nefret ve intikam hırsı.
Bu iki yoldaşı olmadan yolunu kaybederdi. Kendini bu yönde eğitmişti, geçmişinden güç alarak ilerlemiş ve hedefine yaklaştığı her an, nefreti de büyüyerek onu kuvvetlendirmişti. Hırslı biriydi, kafasına koyduğu bir şey varsa, ulaşana kadar elini her türlü taşın altına düşünmeden sokabilirdi. Sonucunda neler olacağını nadiren aklına getirirdi, çünkü sonuçtan ziyade elde etmek daha önemliydi onun için.
Bu yüzden geçmişi unutmaz ya da üstüne yeni bir sayfa açıp, sıfırdan başlayamazdı. İyimser bakmak, affedici olmak onun lügatinde yoktu.
