İZ

[14] İstek

-Görsel bana ait değildir.

İstek

•EMMA WILLIAMS•

Gözkapaklarının üstüne binlerce ton ağırlık bırakılmış gibi, inleyerek birkaç kere denemenin ardından gözlerini açabilmeyi başardığında etrafını bulanık gördü. Kasları, eklem yerleri ve başı hepsi birden korkunç bir ağrıyla zonkluyordu. Eliyle başını sıvazlayarak, doğrulmaya çalışırken görüşü sonunda ona geri gelmeye başlamıştı.

''Şifonyerin üstünde Tylenol ile biraz su var. Ağrılarına iyi gelir.''

Emma amcasının sesini duyduğunda, gözleri doğruca odanın içinde onu aradı. Ross'u yatağın çaprazında duran sandalyenin üstünde elleri dizlerinde, dimdik otururken gördü. Buraya nasıl gelmişti? Hatırladığı en son şey Erik'le beraberken atağa yakalanmasıydı. Sonrası karanlıktı, kesik kesik parçalardan ve sisten ibaretti.

''Çantanı nasıl yanına almazsın Emma? Aklından neler geçiyordu?''

Emma cevabını vermeden önce hapı bardaktan iki büyük yudum alarak içti. Saçlarını yüzünün önünden ittirip, derin bir nefes aldı ve amcasının ne kadarını bilip bilmediğini merak etti. Onu buraya Erik mi getirmişti? Amcası onu görmüş müydü? Sorularının cevabını duymaktan da çekinse de, bundan kaçarını olmadığını hisseder gibiydi.

''T'Challa acilen yanına gitmemi istemişti, hazırlanırken çantamı almayı unuttum. Bu aralar biraz dalgınım, sanırım ondan oldu.''

''Dalgınlığının sebebi Killmonger mı?'' Amcası ayağa kalkarak, yatağına doğru yaklaşırken Emma gözünü korkutmasına izin vermeden, tepkisizi kaldı. ''Ne zamandır onunla görüşüyorsun?''

''Bir süredir.''

''Bana söz vermiştin Em, hatırlıyor musun? Bunu nasıl benden saklarsın?''

Amcası yatağın ucundaki boşluğa oturup, CIA'da takındığı sert ifadesini yüzüne takarak ona ciddiyetle bakarken Emma suçluluk duygusuyla başını eğmemek için direndi. Yaptığı adice gelmiyordu ama ondan bir şeyler gizlemiş olması hiçbir zaman hoşuna gitmediği gibi şu anda hoşuna gitmiyordu.

''Sana işler daha iyi bir noktaya geldiğinde söyleyecektim ama sen meşguldün ve benimde uygun bir fırsat yaratabilmem mümkün olmadı. Fakat seni temin ederim, sandığın gibi bir adam değil. Bana benziyor amca.''

''En son hatırladığım kadarıyla 4,125 kişinin ölümünden sorumlu değildin ve hükümetleri devirmek içinde operasyonlara katılmıyordun. Değil mi Em?''

''Tamam, bir kısmı benziyor. İyilik meleği olduğunu söyleyemem ama sandığın ya da sandığımız kadar kötü bir insan da değil.''

Emma yastığını sırtına gelecek şekilde düzeltirken amcası alaycı bir ses çıkartarak, gözlerini devirdi ve sıcaklık taşımayan bir gülümsemeyle konuşmaya devam ettiğinde genç kadın sözünü kesmemek için kendini tuttu.

''Sahi mi? İki konuşmayla bu sonuca mı vardın?''

''Yaklaşık iki belki de üç haftadır hücresine gidip geliyorum ve evet, vardığım sonuç bu. Yaptıklarını elbette doğru bulmuyorum ama köküne kadar da kötü bir adam değil, yalnız. Nefretinin kaynağını anlamak aslında o kadar kolay ki, itiraf etmese de onu anlayacak birilerine ihtiyacı var.''

''Emma, herifin ne derdi varsa seni veya beni ilgilendirmiyor. Bırak bunu Wakanda halletsin.''

''Yardımımı isteyen krallarıydı amca. T'Challa'nın kendisi benden yapmamı rica etti.''