Marvel İçinde -17-
Hayatını tek bir amaç uğruna heba etmesiyle, kalbi sürekli büyüyen bir nefret ve intikam hırsıyla dolup taşan bir kara deliğe dönüşmüştü. Karanlığın dibinde dolanan, yalnız ama tehlikeli bir adam.
Erik ''Killmonger'' Stevens.
Üst...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İz
•EMMA WILLIAMS•
Öğlene doğru uyandığında, yanı başında Erik'i göremediği için ufak bir hayal kırıklığı yaşamıştı. Hala gününün bir kısmını hücrede geçirmek zorunda kaldığı için yokluğunu anlayabiliyordu ama gözlerini açtığında onu yanında görmeyi isterdi, bu çok güzel olurdu. Özellikle de dün yaşananlardan sonra.
Bacaklarının arası sızladı, yürümesi bile garipleşmişti. Kendini yürüyüşle rezil etmekten istemediğinden gününü odada değerlendirmeye karar vererek, bir saattir duruşunu bozmadan yatağın üstünde uzanmaya devam ediyordu. Yastıkların rahatlığına kendini bırakıp, aklına dün yaşananları getirmekten kendini alıkoyamadı. O kadar hızlı gelişmişti ki, alt tarafını saran tatlı sızlamalar olmasa sanki her şeyi kendi hayalinde yaşamış gibi hissediyordu.
Aslında... bir bakıma hızlı da olmamıştı, gidişat bir an da gerçeklemiş gibi dursa da bir parçası sanki bunu Erik'le yaşayacağını biliyordu. İçinde en ufak bir pişmanlık taşımıyordu, aksine onunla paylaştığı için mutluydu. Erik'i tüm saflığı ve kırılganlığıyla görmek, sadece bekâretini kaybetmekten daha fazlasını hissettirmişti. Onu ruhuna kadar görmüştü. Hele de bir kısmı, asla aklından çıkacak gibi değildi.
Onu sevdiğini söylediğinde verdiği tepki kadının kalbini bin parçaya bölmüş, adamı kollarıyla sarıp bağrına basmak istemesine sebep olmuştu.
Erik kocaman açılmış gözleriyle, ona sanki uzaydan gelmiş sıra dışı biriymişçesine bakmıştı. Yaşadığı şoku bariz bir şekilde yüzünden okumak genç kadın için yeni bir tecrübe olmuştu. Geniş, kaslı cüssesinin altında yatan sevgiye aç halini gördüğü an Emma doğru kararı verdiğini anlamıştı. Erik'in ona ihtiyacı vardı ve Emma şimdiden onu sevgiye boğarak, çocukken duyduğu yokluğu gidermek istiyordu. Buna gönülden hazırdı.
Gerçekten mutlu olduğunu görmek için can atıyordu resmen. Dün gözlerinde gördüğünün daimi olmasını istiyordu, yüzünde daha fazla keder, nefret ve öfke üçlüsünü taşıdığını görmek ona da, çevresindekilere de yetmişti.
