Her twin brother

4.0

Danique 12 november 2017

Ik spoel mijn mond en kijk in die spiegel. Dit kan niet langer, ik heb meidenadvies nodig. Ik loop naar de woonkamer waar iedereen is. Het is al bijna etenstijd dus de jongens zijn er ook. "Isabella, best friend moment" zeg ik. Dat is voor onze codetaal voor ik moet je iets vertellen maar het is geheim. "Ja sure, Angie eet je mee" vraagt Isabella als ze opstaat. "Graag, wat eten we" vraagt Angie. "Raps, kunnen jullie alvast beginnen met het maken van de inhoud van de raps. Ik ben over een kwartiertje tot half uurtje terug om te helpen" zegt Isabella. De meiden knikken en Isabella sleept me mee naar haar kamer waar ze me op haar matras zet wat een soort bank is geworden. "Vertel" zegt ze dan. "Ik weet niet wat er is maar voel me al een paar dagen slecht. Mijn maaginhoud komt er vaker uit dan zou moeten. Em mijn periode moest al woensdag zijn en het is nu zaterdag. Ik maak mij een beetje zorgen" zeg ik. Isabella glimlacht erom waardoor ik haar vervreemd aankijk, wat is er lachen aan. "Ik ga een awkward vraag stellen die ook erg gênant voor mij is. Maar hebben jij en Corbyn het laatst gedaan en was dat veilig als jullie het deden. Want dan heb ik misschien de reden waarom dit gebeurd met je" zegt Isabella. Ik wordt voor mijn gevoel knal rood van schaamte, het is haar broer. Ik snap dat ze me wil helpen maar dit soort vragen. "Ja en nee, wacht denk je dat ik" vraag ik als ik besef waar ze over praat. "Dat je zwanger bent, ja. Maar we weten het pas zeker met een zwangerschapstest. En toevallig heb ik er meerdere liggen door mijn adoptiemoeder die dacht dat ik in LA snel verkracht kon worden en dat ik kan checken of ik niet zwanger was van die verkrachter. Tja moeders zijn overbezorgd vaak" zegt Isabella en ik zie haar licht blozen bij dat moment. "Ouders, Laten we dit doen na het eten. En de andere meiden vertellen" zeg ik om van dit genante moment af te zijn. "Okay maar gelijk na het eten he" zegt Isabella. Ik knik en we lopen weer naar de woonkamer en gelijk door naar de keuken

Ik kijk ongelovig naar de test, positief. Ik had het verwacht maar toch niet geloofd. "EN" vraagt Selke nieuwsgierig. "Positief" zeg ik zacht. Angie en Selke feliciteren me maar Isabella ziet mijn gezicht en kent me lang genoeg. "Is er iets Niek, vind je het vervelend dat je zwanger bent" vraagt ze. "Nee, nou ja ik ben nog redelijk jong maar dat is het enige. Maar wat zou iedereen vinden, Mijn ouders, zusje, Jou en Corbyns ouders en Jordan en Ashley. Waarschijnlijk vinden ze me veel te jong ervoor en" zeg ik en kom niet meer uit mijn woorden. "En je bent doodsbang voor Corbyns reactie. Hij moet er maar blij mee zijn, het is niet alleen jou schuld. Als hij boos is op je heeft hij mij achter zich aan want hij mag mijn broer zijn, ik vermoord hem met liefde als hij jou pijn doet, want je bent me best friend" zegt Isabella. "We zijn ervoor je. Maar nu moet je het Corbyn gaan vertellen. En niet waar iedereen bij is. Een gesprek tussen jullie 2 als hij boos is of wegloopt krijgt hij Isabella achter zich aan dus als je bang bent dat hij boos is kun je dat vooraf zeggen" zegt Selke. "Dankje, Ik ga met hem praten. EN jullie blijven niet afluisteren. Alleen kijken of hij niet weg loopt of je hem niet hoort roepen dan mag je pas iets doen" zeg ik met mijn blik gericht op Isabella. "Okay, we zijn in de woonkamer dus we horen wel veel en zien iedereen die weg uit een kamer loopt dus we houden het in de gaten" zegt Isabella en ze loopt naar de woonkamer en we volgen haar. De meiden gaan zitten en ik loop naar Corbyn toe. "Heey je leek een beetje overstuur tijdens het eten, Is er iets" vraagt hij als ik bij hem sta en hij trekt me op zijn schoot. "Ja, maar dat wil ik even privé bespreken. onder 4 ogen, even naar onze kamer" vraag ik. Corbyn knikt en tilt me op waardoor ik weer sta en hij staat ook op. "We zijn zo weer terug, even wat bespreken" zegt Corbyn en we lopen naar onze kamer. We zitten op bed en Corbyn kijkt me bezorgd aan. "Het is moeilijk voor mij om dit te zeggen en ik ben best bang voor jou reactie" zeg ik zacht en kijk naar beneden. "Ik zou nooit boos worden tenzij het echt iets ergs is. Vertel maar gewoon" zegt Corbyn, zijn stem is zacht maar goed verstaanbaar. "Nou, ik voel me al een paar dagen niet goed. En samen met Isa heb ik uitgevonden wat het is. Ze is soms echt mijn redding. Maar eh hoe zeg ik dat, ik heb een zwangerschapstest gedaan, En hij was positief. Ik ben zwanger Corbyn" zeg ik erg zacht mar net hard genoeg dat hij het hoort. Hij kijkt me voor een paar seconden verrast aan en staat dan op en loopt dan zonder een woord te zeggen de kamer uit. Ik begin te huilen, hij wilde het niet. Ik wist het maar geloofde de meiden. Ik zak achterover op bed en val langzaam in slaap. Met Corbyn in mijn gedachte, ik ben hem kwijt.

A/N DON'T HATE ME, I GONNA MAKE THIS GOOD. IK VIND DIT HEEL MOEILIJK OM TE SCHRIJVEN. SNEL VOLGENDE HOOFDSTUK MET EEN SPECIALE POINT OF VIEW

XX BYE