meeting 3

286 11 0
                                    

P.O.V Jonah, 7 december 2016

"Ik ga even naar Starbucks" zeg ik tegen de andere. Die reageren met een oké of goed. Ik pak mijn telefoon en loop richting de Starbucks. Het is dichtbij het hotel. Ik loop rustig en wordt soms even tegen gehouden door wat fans.

Als ik bij de Starbucks ben, bestel ik een frappuccino. Het is nooit koud genoeg voor een frappuccino. Ik betaal en wacht tot hij klaar is. Ik loop de deur uit, tenminste dat ben ik van plan.

"Sorry dat ik zo laat ben" roept een stem die daarna tegen mij aan botst. Mijn frappuccino gaat over haar shirt. "Oh sorry" zegt ze als mij aankijkt. Ik moet zeggen, ze is echt knap. Ze kijkt naar haar witte shirt, die niet meer zo wit is. "Wacht laat me je helpen" zeg ik en pak wat servetten. Ze probeert het droog te maken maar het wordt alleen maar erger. "Ik denk dat alleen de was helpt" zegt ze droog. "Denk het ook. Het spijt me" zeg ik. "Geeft niks, ik liep tegen je aan omdat ik weer eens laat was" zegt ze. "Ben je nu niet helemaal laat" vraag ik. "Wel, maar mijn vriendinnen zijn dat wel gewend van mij. Ik ben Selke" zegt ze lachend. "Jonah" stel ik mezelf voor. "Ik app wel dat ik niet kom. Ze ziet me vanaf hier niet en dan hoef  ik niet zo snel daar heen te gaan" zegt ze en pakt haar telefoon. Ze stuurt een appje. "Dus Jonah, woon je hier niet of kom je nooit bij Starbucks. Anders had ik je namelijk wel is gezien sinds ik bijna elke week hier zit" zegt ze. "Ik woon hier niet. Maar ik kom vaak genoeg bij Starbucks" zeg ik. "Ik woon hier in de buurt. Maar waar woon jij dan" vraagt Selke. "LA, hoe oud ben je" zeg ik. Ze lijkt ongeveer even oud als mij misschien iets ouder. "in febuari wordt ik 19. En jij" vraagt Selke. "18 en een half" zeg ik. "Ik zou naar huis moeten. Mijn shirt gaat doorzien" zegt ze als ze naar haar shirt kijkt. "Ja, Is het ver naar je huis. Ik kan wel even meelopen" zeg ik, het is tenslotte wel een beetje mijn schuld. "Het is el ver, 25 minuten lopen en 15 minuten met de bus" zegt ze. "Mijn hotel is hier 5 minuten vandaan. Ik kan je wel even iets lenen" stel ik voor. "Graag, maar ik kan het niet terug geven. De kans dat ik je nog is zie is klein"  zegt ze. "Ik heb wel een plan. Je kan het wel terug geven dan" zeg ik als ik bedenk dat we vanavond een concert hebben. "Oh dan loop ik wel even mee" zegt ze.

We zijn bij het hotel. Ik zag een berichtje van de jongens dat ze in de kamer van Zach en Jack zijn. Ik loop mijn kamer in en Selke volgt mij. Ik pak een simpel zwart shirt uit mijn koffer. "Hier, je kan je in de badkamer omkleden" zeg ik en wijs naar de deur van de badkamer. "Dankje" zegt ze en pakt het shirt aan. Even later komt ze de badkamer uit met mijn shirt aan, ze heeft er een knoop in gedaan zodat hij niet super groot lijkt. Sinds ze zeker 10 centimeter kleiner is dan mij. "Bedankt, wanneer zou ik hem terug kunnen brengen" vraagt ze. "Hier, als je om half 6 er bent en je naam zegt tegen de man bij de achter ingang. Ik zorg wel dat je naar binnen kan. Mijn nummer staat er ook op als ze je toch niet binnenlaten" zeg ik en geef haar een papiertje met het adres van de zaal en mijn nummer. "Dankje. Nou tot vanavond" zegt Ze en loopt de kamer uit. Ik loop na een paar seconden achter haar aan maar ga richting de kamer van Zach en Jack.

Her twin brotherWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu