Her twin brother

5.6

P.O.V Isabella 21 december 2017

Vandaag gaan Daniel Danique, Corbyn en ik kerstinkopen doen. Ik had een paar dingen al gehaald in Parijs. Maar de meeste moet ik nog, ik ben laat met cadeautjes, zoals altijd. "Het is net als 2 jaar geleden he" zegt Danique als ze haar arm om mij heen slaat. "Jup, ik begin weer is veel te laat, maar gelukkig heb ik altijd jou die mij uit de brand haalt" zeg ik lachend. "Ik weet het, ik ben geweldig" zegt ze en doet een hairflip. "Ieuw, ik wil geen ego op mijn schouder" zeg ik en gooi haar arm van mijn af. We barsten in lachen uit als we elkaar even aankijken. 

"Jullie zijn echt idioten" zegt Corbyn die samen met Daniel achter mij loopt. "Hoe kom je daar nou bij" zeg ik en blijf staan of ik heel verbaasd ben. Ik ben in een zo'n mood, dat ik zo onserieus ben dat niks me kan boeien. Als Daniel langs mij komt en ik nog steeds stil sta. Slaat hij zijn arm om mijn middel en neemt me mee, ik leg rustig mijn hoofd tegen zijn schouder. "Ik snap nog steeds niet hoe rustig ze bij jou is. Niemand kan haar zo rustig maken behalve jij" zegt Danique die nu handen vast heeft met Corbyn. "Geloof me ik weet het zelf niet eens waarom" zeg ik lachend. 

We hebben ondertussen wat kerstinkopen gedaan, en het is al weer een uur of 3. Ik heb de meeste cadeautjes al, ik moet er nog 1, eentje voor Danique. Ik kan dus haar niet mee hebben. Maar hoe snijdt ik ze af, ik ga gewoon het aan Corbyn vragen. Ik ga dicht naast Corbyn lopen. Daniel en Danique zijn een beetje aan het kloten met elkaar, ik ben blij dat hun ook goede vrienden zijn. "Bean, ik heb nog een cadeautje voor Danique nodig. Alleen kan ik  haar daar niet bij hebben. Help please met iets" zeg ik zacht. Hij knikt en zegt daarna tegen de andere 2 "Isa en ik willen nog even naar een winkel voor een cadeautje samen voor onze moeder halen. Zullen we over 20 minuutjes afspreken in een restaurantje. Danique weet welke ik bedoel" "Maar we kunnen ook mee" zegt Danique het niet helemaal begrijpend. "Niek, ze willen even een broer, zus momentje" zegt Daniel die het wel snapt, soort van. "Oh, ik snap hem nu. Niet onder een auto komen" zegt ze lachend. "Jij niet in een bosje" zeg ik terug. "Ik snap jullie niet" zegt Corbyn niet begrijpend. "Nog in London, we namen afscheid vanaf school, zij moest een stukje naar huis lopen en ik met de bus. We keken elkaar aan terwijl we weg liepen. Zo kwam zij in een bosje terecht en ik bijna onder een auto. Sindsdien zeggen we het vaak als we afscheid nemen en we lopen" leg ik uit

Corbyn en ik lopen nu een ander deel van de stad in. "Wat wil je haar geven" vraagt Corbyn. "een ketting, wij hadden vroeger een ketting samen. Die droegen we zo veel dat hij kapot is gegaan. We hebben hem allebei nog maar hij is gebroken. Dus ik dacht, als ik een nieuwe haal. Dan hebben we weer net als vroeger" zeg ik. "Ik weet een winkel die ze ook gelijk maakt als je er nog iets in wil" zegt Corbyn. "Ja ik wil onze voorletters er in, bij haar I en bij mij D. zo zijn we echt altijd bij elkaar" zeg ik. we lopen naar een jubileer en ik geef aan wat ik wil. "Heb je heel even, Ik ga even de letters er zit zetten" zegt de vrouw en ze loopt naar achter. 10 minuten later krijg ik de kettingen. "Wow ze zijn echt heel erg mooi" zeg ik. Ik betaal, de kettingen en krijg ze mee. 

We lopen naar het restaurantje, die Danique blijkbaar al kent. "Hoe kent Danique dat restaurantje al" vraag ik nieuwsgierig aan Corbyn. "Toen we 3 maanden hadden, zijn we daar gaan eten. Daarom herkent ze het" zegt Corbyn. Als we er zijn gaan wij bij Danique en Daniel zitten. Ik zit Naast Danique en tegenover Daniel. We bestellen wat eten en drinken verder maken we de hele tijd domme opmerkingen en foto's.

 INSTAPOSTS