Her twin brother

5.9

P.O.V Isabella 28 december 2017

Ik stap het vliegtuig in om weer in Oregon uit te stappen. Daniel denk dat ik 30e kom, maar ik kom vandaag al. Zijn moeder haalt me op. "Hallo, ik ben jullie piloot voor vandaag, doe jullie riemen om en ik wens jullie een fijne vlucht" hoor ik de stem van de piloot. Ik doe mijn oortjes in mijn telefoon en in mijn oren. Ik val langzaam inslaap terwijl het vliegtuig opstijgt.

Ik zoek mijn koffer op de bagageband, ik vind hem al snel omdat het een opvallende koffer is. Na 5 januari moet ik weer naar Parijs tot februari en misschien eind maart. Ik loop naar aankomst hal waar waarschijnlijk Daniels moeder Keri al staat. Als ik de aankomsthal binnen kom zie ik Keri maar ook Anna staan. 

"Heyy" zeg. "Haii, hoe was je vlucht" vraagt Anna en ze trekt me in een knuffel. "Goed hoor, veel geslapen. Laatste weken heb ik slecht geslapen" zeg ik. "Zeker als je met Daniel sliep" zegt Anna maar haar moeder hoort het toch. "Anna" zegt ze waarschuwend. "Ik hoor het vaak genoeg van mijn broers hoor. Maar nee ik heb tot de 18e gewerkt en heb met feestdagen altijd een beetje stress en ben een beetje emotioneel. Waardoor ik slechter slaap dus wat slaap inhalen is fijn" zeg ik lachend. "Laten we naar huis gaan. De jongens denken dat we even boodschappen gingen doen"  zegt Keri. "Oh ja hier is het 3 uur eerder, het is al half 9 thuis" zeg ik als ik bedenk dat het al bijna tijd is voor het diner. "Ja en laten we nu maar naar huis gaan voordat ze worden uitgehongerd" zegt Anna. "Zijn ze zo erg" vraag ik lachend terwijl we in de auto gaan zitten. "Ja, 3 oudere broers en geen zus. Kan jij mijn zus zijn, jij hebt wel een mondje tegen de jongens en je zit er midden in" zegt Anna. "Sorry, maar het zou raar zijn om met mijn broer te hebben. Maar wie weet, later' zeg ik en kijk haar met een grijns aan. "We zijn er meiden, Anna jij gaat naar binnen met een tas en checkt waar Daniel is, als hij in de woonkamer of keuken is. Moet je naar boven Isa, de tweede kamer rechts. Zo niet kun je naar de woonkamer" zegt Keri en we knikken. "Ik ga checken ben zo terug" zegt Anna en ze pakt een tas. Ze hebben een tas en 2 kratten dus het valt niet op. 

"Daniel is in de woonkamer, dus je moet naar boven. Tyler is niet in woonkamer, de rest wel. Dus zorg als je tyler tegen komen dat hij zijn mond houdt" zegt Anna als ze weer komt. Ik knik en terwijl hun naar de woonkamer gaan, ga ik naar boven. We hebben mijn koffer in de auto laten staan omdat dat te veel herrie zou maken. ik loop de kamer van Daniel in en herken Daniel gelijk in de kamer. Ik kijk de kamer rond en bekijk even snel de dingen die in de kamer staan. 1 muur is vol met fanarts. Tegen die muur staat zijn bureau en gitaarstand. tegenover die muur staat zijn bed en kast. De muur waar zijn raam inzit, hangen foto's van hem met familie en vrienden. Het is een rustige en kleine kamer, Naast de muur met fanarts is zijn kamer veel lichtgrijs en donker blauw. Een rustige combinatie voor mij. Ik ga op zijn bed zitten en blijf gewoon in zijn kamer rond kijken, terwijl ik steeds nieuwe dingen zie. "Ja mam, dat doe ik zo. Ik haal eerst even mijn laptop. Dan kan ik dat nakijken" hoor ik Daniel zeggen voordat ik hem de trap op hoor gaan. de deur gaat open en Daniel loopt zijn kamer in. "Isabella" roept hij als hij mij ziet. "Hey" zeg ik simpel. Hij tilt mij op vanaf zijn bed en geeft me een knuffel terwijl ik mijn benen om zijn middel sla. "Het is maar 4 dagen zonder elkaar" zeg ik lachend terwijl ik hem een kus geef. "Weet ik maar toch veel te lang. Maar wat doe je hier je zou toch pas de 30e komen" zegt Daniel verbaasd als hij mij neer zet. "Verrassing, en ik blijf tot de 5de omdat ik de 6de weer moet werken" zeg ik en knuffel hem nog een keer. "Waar zijn je spullen" vraagt Daniel als hij werkt dat er geen koffer of tas ligt. "Nog in de auto" zeg ik. "Kom we halen hem, en ik moet mijn moeder bedanken, ik weet zeker dat zij je net hebt opgehaald" zegt Daniel en pakt mijn hand. "Dat klopt en trouwens ik ga zo even truien ruilen. Ik heb nieuwe truien nodig" zeg ik. "Je doet maar, ik ga je toch niet meer tegen houden omdat ik weet dat je ze toch wel pakt" zegt hij en we lopen naar beneden. In de woonkamer zit iedereen. "Thanks mam" zegt Daniel terwijl hij de autosleutels pakt. "Het is geen probleem" zegt ze glimlachend.

we hebben mijn koffer in zijn kamer gelegd en zitten nu aan het avond eten. "Daniel" vraagt Anna opeens. "Ja" "Kan Isabella mijn zus worden. Zo heb ik een zus ie in het midden zit. Die tenminste kan zorgen dat ik niet steeds geplaagd wordt" vraagt Anna of het de normaalste vraag ooit is. "Ooit misschien" zegt Daniel gewoon en eet verder. "Ik herken dat shirt" zegt Christian die mijn trui herkent. "Dat kan, ik heb hem ooit uit Daniels kast gestolen" zeg ik. "Geloof me, zij heeft meer truien en shirts in haar kast liggen van mij dan van haar zelf" zegt Daniel en hij legt zijn arm op de rugleuning van mijn stoel. "Waar kan ik een vriendje kopen" vraagt Anna lachend. "Nergens, wacht maar tot je 18 bent ofzo" zeggen Tyler, Christian en Daniel tegelijk. "Niet zo verdedigend. Ik geloof ook niet dat ik je eerste vriendin ben. En jij bent toch 18" zeg ik tegen de jongens en verdedig Anna. "Wel hoor mijn eerste vriendin en mijn laatste" Zegt Daniel, ik weet dat hij over het eerste stukje liegt en een grap maakt, ook omdat hij had vertelt dat zijn ex hem nog steeds stalkte. Maar het tweede stukje laat me glimlachen