P.O.V Selke. leeftijd 9
Ik wil de straat over rennen maar mijn vader houdt mij tegen. "Het is new York schat, daar kun je niet zomaar over steken" zegt hij, ik knik. "Ik wil niet als Emiel" zeg ik. Emiel is mijn broer die 5 jaar ouder is. Hij ging vorige week een weg over zonder te kijken en werd geraakt. Nu heeft hij zijn been gebroken en een lichte hersenschudding. "Kom we gaan naar Emiel" zegt mijn moeder en ze pakt mijn hand. Emiel ligt in het ziekenhuis en sinds dat dicht bij ons huis is, gaan we lopend. we moeten alleen een drukke weg over. Ik ben gehecht aan Emiel dus ik wil hem graag weer zien, alleen werkt de weg niet mee. Als we de weg over zijn ren ik het ziekenhuis in, en naar Emiels kamer die op de begane grond is. Ik loop zijn kamer in en zie dat Emiel wakker is. "Emiel" zeg ik blij en geef hem een knuffel. "Hey kleintje, vertel wat heb je op school gedaan" zegt hij als hij mij naast hem op zijn ziekenhuisbed zet. Ik begin over school te vertellen, ik heb niet door dat mijn ouders binnen zijn gekomen en ons liefhebbend aan kijken
age 15
Ik zit met mijn vaste vrienden groepje in het restaurant waar ik werk. Ik moet eigenlijk nog werken maar het is zo rustig dat ik niemand kan helpen. Daarom zit ik bij mijn vrienden en praten we wat. "Hoe gaat het nou met Michael Sel" vraagt Alice mijn beste vriendin. Michael is mijn crush en beste vriend. Ik ken hem sinds ik 4 ben dus het zou best gênant zijn als ik het zou zeggen. "Mwa, ik durf niks te doen. Hij is mijn beste vriend sinds de kleuterschool. Hij ziet me waarschijnlijk als zijn zusje" zeg ik en leun op mijn hand. "Nee ik zie je als mijn crush en beste vriendin" zegt zijn stem achter mij. Ik schrik me een hoedje en wordt rood. "Kom wij gaan is. We spreken jullie later" zegt Alice tegen de andere en ze lopen uit het restaurant. "Echt waar Sel, ik ken je al zo lang en opeens na de zomervakantie leek het als je bij mij was of de wereld perfect was. Niks kon het kapot maken. Toen Alice zei dat ik hier moest komen. Snapte ik het niet maar ik deed wat ze zei. Nu snap ik dat dit haar plan was" zegt Michael. "Mich, Ik vind je echt leuk maar wil niet dat onze vriendschap verloren gaat" zeg ik. "Dat gaat het niet. Het wordt sterker" zegt hij. "Misschien heb je gelijk" zeg ik en glimlach. "Dit keer weet ik dat ik gelijk heb" zegt hij en kust me daarna.
age 16, 6 months later.
Ik knal mijn kamerdeur dicht en plof op mijn bed. Ik liep in een straat, een drukke straat. Zie is die Sukkel van een Michael met een meisje zoenen. Hij zei toen we een koppe werden dat onze vriendschap nooit kapot ging. Maar vriendschap is niks zonder vertrouwen en die s weg. Ik heb het gevoel dat hij niet meer mijn vriend kan zijn. Ik bel Alice op, "Al kom please naar mijn huis" zeg ik en sta op het punt te huilen. "Wie maakt je aan het huilen. Ik sla dat persoon de grond in, niemand maakt jou aan het huilen" zegt ze ik hoor haar rommelen. "Michael" zeg ik en dan voel ik de tranen stromen. "Voor hem zorg ik later. Ik kom nu naar je toe en wij gaan eten en films kijken" zegt ze en hangt op. de volgende dag zijn we op school. Mijn vriendinnen zitten allemaal om mij heen. uitkijkend voor Michael die er nog niet is. Dan zie we hem, hij loopt naar ons toe. Alice en een paar anderen staan op. "Mag ik bij mijn vriendin" vraagt Michael die langs hun probeert te komen. "Sorry maar die is niet hier. Want ze heeft geen vriendje nodig die vreemd gaat. Met andere woorden, je ben haar vriendje niet meer" zegt Alice. "Okay, ze was toch geen goede vriendin" zegt hij kwaad en wilt weg lopen,. "wacht even" zegt Ella die hem tegen houdt grijnzend. "Meiden, hij Michael Grant is een grote player. Hij gaat met de ene maar zoent de andere. Dus wees geen speeltje van hem en zoen of krijg geen relatie met hem. Hij breekt alleen maar harten" roept Alice in de aula. Michael loopt weg voordat iemand iets kan zeggen terwijl hij ons kwade blikken gooit.
age 19
"Mam, ik wil gewoon naar LA. Jonah is daar en Jace ook. Er kan niks gebeuren, toe" ik probeer mijn moeder over te halen om mij naar LA te laten gaan. "Nee Selke. en dit blijft mijn antwoord" zegt ze en loopt naar de keuken. Ik volg haar. "Toeeee mam, ik kan daar beter werken en ik slaap en woon bij Jace tot ik een eigen huis heb. Ik bel je elke week 2 keer minstens" zeg ik smekend. "Ik bespreek het met je vader" zegt ze zuchtend. Ik glimlach, mijn vader zou het fijn vinden als ik uit huis ben, mijn eigen weg ga.
"Selke kom is" zegt mijn moeder na het eten. "Ja" zeg ik als ik woonkamer inloop. "Over 2 weken heb je een vlucht naar La. Je woont bij Jace tot je een eigen huis hebt. Ik wil dat je ons minstens 1 keer per week belt. en 3 keer per week een berichtje stuurt" zegt mijn vader. "Dankje Dankje Dankje" zeg ik enthousiast. Ik geef hun een knuffel en ga weer naar mijn kamer. De facetime met Jonah staat nog aan. "En" vraagt hij. "Ik ga naar LA" roep ik blij. "Sel, ik heb oortjes in" zegt hij maar glimlacht. "Oh, sorry" zeg ik nog steeds glimlachend. "Selke hou je bek" roept Eloise, mijn zusje vanaf haar kamer. "Ik moet gaan, ik app nog wel" zegt Jonah. We zeggen gedag en hij sluit facetime af. Ik val op mijn bed , op mijn rug. Ik ga naar LA na dat ik sinds mijn 12de dat wilde.
JE LEEST
Her twin brother
Fanfiction✔Completed✔ Isabella's leven wordt compleet anders na een schokkende mededeling. Ze verhuist naar de andere kant van de wereld en naar haar broer. Die ook nog is in een populaire boyband zit. --------- Hoogste Ranking: #7 op 19/11/18(mijn reactie wa...