Her twin brother

5.7

P.O.V Danique 23 december 2017

Het is morgen kerstavond en ook de dag dat Daniel weer naar zijn familie gaat. Daarom had Isabella met haar moeder bedacht dat we een diner konden houden, iets groter dan normaal. Haar moeder is nu ook in de keuken bezig. Ashley en Jordan zijn boven en de rest zit in de woonkamer.

"Het is niet eerlijk" roept Isabella die met Daniel een spelletje op haar laptop aan het doen was. Ik en Corbyn kijken op, we zaten netflix te kijken op zijn laptop. "Wat is er Ies" zeg ik. "Daniel blijft maar winnen, ik krijg niet eens de kans om iets te doen" zegt Isabella. "Ga dan iets anders doen" zeg ik en doe het oortje weer in welke ik met Corbyn deel. Corbyn zet de netflix op pauze en de laptop op de koffietafel. "Wat doe je co.." ik kan niet eens mijn zin afmaken of hij begint mij te kietelen. Ik probeer met heel veel bewegen onder hem weg te komen terwijl ik Isabella hoor schaterlachen net als mij. "Daniel" "Corbyn" "Stoppeeen" roepen Isabella en ik tegelijk.

Ik hoor iemand de trap afrennen.  "Wat gebeurd hier. Ik hoor alleen gelach en geroep vanaf zolder. Ik dacht wat de hell gebeurd hier" zegt Ashley waarna hun moeder roept dat ze op haar taal moet letten. "Sorry mam, ik kom je wel helpen, ik hoef niet tussen koppels te zitten" zegt Ashley en gaat de keuken in.  Omdat Ashley binnen kwam zijn de jongens opgehouden. En kunnen Isabella en ik weer normaal zitten zonder te kronkelen. "Zullen we een film op netflix kijken op de tv" vraagt Corbyn dan. "Alleen als het pitch perfect of high school musical is. Ik wil mee kunnen zingen" zegt Isabella "High school musical" zeg ik. De jongens knikken en Corbyn zet de film aan. 

Ik zit met Corbyn in de love seat, wat betekend dat je dicht tegen elkaar aan zit. "Niek" "ja"fluister ik terug zodat we Isabella en Daniel niet storen. "Kom op mijn schoot, dan kunnen we iets ruimer zitten" zegt Corbyn. Ik zucht maar knik, het is niet vervelend om op zijn schoot te zitten. Maar als hij dan door mijn haar gaat ook nog, wekt het een slaperig gevoel op waardoor ik waarschijnlijk in slaap val. En na het eten zou ik het geen probleem vinden maar we moeten nog eten. "Rustig maar, ik ga niet door je haar nu, nu nog niet. Ik weet dat je anders in slaap valt en omdat we nog gaan eten" fluistert Corbyn. Ik glimlach en leun tegen Corbyn aan die zijn arm beschermend om mij heen slaat.

"We gaan eten" roept Ashley vanaf de eetkamer. "Je hoeft niet te roepen, we zitten dichtbij" zegt Isabella en ze staat op. "Voor jullie niet nee, maar we hebben ook Jordan en die heeft ij waarschijnlijk nog steeds niet gehoord" zegt Ashley. Isabella loopt naar de trap en roept luid en duidelijk. "Jordan, je hebt 10 seconden om naar beneden te komen of ik kom je halen" "Okay ik weet niet wat enger is, dat ze net als mam klinkt of dat ze de zelfde zin gebruikt als Jordan weer is niet komt" zegt Ashley en we schieten in de lach. Na 20 seconden horen we nog geen geluid van boven. "Ik ga hem wel halen, hou een plaatsje vrij voor mij, Daniel" zegt Isabella. "Ik ga mee, dit wil ik filmen" zegt Corbyn en ik knik omdat ik weet dat hij daarna wilt vragen of ik een plaatje vrijhoudt.

 Ik ga zitten aan een stoel die aan het ene uiteinde zit, Ashley gaat in de zelfde rij zitten met een stoel tussen ons. Daniel gaat tegenover mij zitten en de moeder van Corbyn gaat aan het hoofd van de tafel zitten. "Jullie zijn ongelofelijk met zijn tweeën" zegt Jordan die de woonkamer binnen komt en aan tafel gaat, tegenover Ashley. Hij heeft het tegen Corbyn en Isabella, die 2 seconden na hem binnen komen lopen met grote grijnzen. Corbyn komt naast mij zitten en Isabella naast Daniel. "Wat hebben jullie nou weer gedaan" vraagt hun moeder terwijl we opscheppen. "Alleen laten schrikken" zegt Corbyn terwijl hij voor mij opschept omdat ik er niet bij kom. "Alleen laten schrikken, ik kreeg zowat een hartaanval" zegt Jordan. "Wat hebben jullie nou echt gedaan" vraagt Ashley zuchtend die dit gedrag blijkbaar al herkent. "We hebben hem misschien laten schrikken terwijl hij een koptelefoon ophad en we opeens voor hem stonden met maskers. Maar hij verdiende het, we riepen twee keer en hij had het niet gehoord" zegt Isabella onschuldig. "Ik dacht dat Corbyn alleen al erg was als hij Jordan of Ashley moest halen. Met z'n tweeën zijn jullie nog erger, hoe had ik het overleefd als jullie alle vier hier moesten opgroeien" zegt hun moeder zuchtend. "Geloof me mam, je had die twee weg van elkaar moeten houden, ze zijn nu over een jaar twintig maar nog steeds 5 in hun gedachtes. Bedenk als ze 10 waren en ze konden ons hebben samen. Je had de 1 in een kamer moeten zetten zodat de andere kon eten bijvoorbeeld" zegt Jordan. "Zo erg zijn we niet" zegt Corbyn beledigd. "Ben je wel" zeg ik en geef hem een kus op de wang. 

A/N waar gaat dit hoofdstuk heen, maar nog 3 normale hs en 1 epiloog en dan afscheid voor een paar weken tot het vervolg online komt