Her twin brother

4.9

P.O.V Isabella, 10 december 2017

"Ik ben weer volop aan het werk, ik ben vanaf 6 uur op, 8 uur in de studio en het is bijna 6 en ik zit nu in de taxi naar mijn appartement. Maar mijn vraag was, en daarom belde ik je. Waar je kerst doorbrengt. Want ik heb zekerheid dat ik vrij ben met Kerst. de 23e ga ik naar huis, en niet LA maar Texas. Waar ben jij want misschien kom ik dan bij jou langs" zeg ik. "Ik ga met Corbyn kerst vieren dus we vieren het samen" zegt Danique. "Yass" roep ik waardoor de taxichauffeur mij geïrriteerd aan kijkt via de spiegel. Ik zeg sorry in het frans en ik hoor Danique lachen in mijn oor. Ik weet gewoon dat ze weet wat er gebeurde. "Hou je bek, dankje" zeg ik lachend. 

Ik betaal de taxi en ga daarna naar boven met de lift naar mijn appartement. Zodra ik binnen ben gooi ik mijn spullen midden in de woonkamer en plof op de bank. "I'm home" zucht ik tegen Danique met wie ik nog steeds aan het bellen ben. "Isa ik weet dat je net thuis bent en moe bent maar gooi je spullen minstens in een hoek. Zodat ik niet er over val" zegt Selke die de woonkamer inkomt. "Okay mam" zeg ik en pak mijn tas en leg hem op mijn kamer want dan hoef ik hem straks niet meer op te ruimen. "1 ik ben je moeder niet en 2 dankje, 3 het eten is over 10 minuten klaar" zegt Selke. "Nice, ik kleed me om in wat nettere kleding want we gaan na het eten toch even de stad in. Gewoon even gezellig buiten zijn" vraag ik. "Jup" zegt Selke. "Heey mop, ik hang op want ga omkleden en daarna eten dus see you later alligator" zeg ik tegen Danique. "Okay, we spreken nog wel" zegt Danique en hangt op. 

Ik kleed me om in een broek, shirt en jas. Ik pak laarsjes en een sjaal sinds het echt al koud is in de avond. Ik doe wat natural make-up op. Ik laat mijn haar los over mijn schouder hangen. 

Na het eten pakken we de laatste spullen en doen onze schoenen aan en jassen dicht. "auto of Taxi of lopend" vraag ik. "Lopend kost het minste geld of stress" zegt Selke. "Waar" zeg ik lachend. We sluiten af en gaan richting de eiffeltoren. "Het maakt niet uit hoe vaak je hier komt het blijft prachtig" zeg ik als ik naar de lichtgevende eiffeltoren kijk. "Ja he, het is gewoon magisch" zegt Selke. "Zullen we naar dat cafe gaan. Ik heb zin in wijn ofzo en sinds we beide boven de 18 zijn mag het" zeg ik grijzend. "Ja heb er ook wel zin in" zegt Selke. We lopen naar het cafe en bestellen allebei een wijn. Na onze paspoorten hebben te laten gezien dan, en dan vooral mij met mijn ieniemienie lengte. "Kan ik iets vragen over Daniel" vraagt Selke voorzichtig. "Ja hoor, het ligt minder gevoelig dan eerst" zeg ik. "Mis je hem en wat heb je met zijn spullen die je hebt of had gedaan? En de foto's van jullie samen" vraagt Selke.

"Natuurlijk mis ik hem. Het is raar om iemand zo te missen, ik ben gewoon geraakt om vaak in de ochtend te bellen en dan in de avond weer als hij weer wakker is. Het voelt zo normaal om het te doen. Ik heb al zijn spullen in mijn kast gedaan. Zodat ik ze niet telkens zie maar ook niet weg hoef te doen, het is misschien uit tussen ons maar het is een paar maanden uit mijn leven die ik niet wil vergeten dus ik gooi ze niet weg. De foto's heb ik gewoon nu in een kastje gedaan, in mijn nachtkastje om precies te zijn. Eerlijk Sel, ik mis hem overdag en droom van hem in de nacht. En ik weet dat dit cliché klinkt maar het is waar. Het breekt me hart om niet met hem te praten maar het breekt me meer om te weten dat we waarschijnlijk nooit meer dan vrienden zullen zijn. Ik wil gewoon bij hem zijn en zijn stem horen en alles. Ik wil zijn vriendin zijn en er trots op zijn" zeg ik en kijk door het raam om mijn tranen binnen te houden. "Ik weet precies wat je bedoelt. Ik heb het zelfde gevoel bij jou" zegt een stem die ik maar al te goed ken. Ik bevries even voor mij omdraai en zijn naam zeg met verbazing