Oturdum bir köşeye izliyordum güneşin batışını,
Ne gariptir bu duygu ,kendimi bildim bileli aksam olunca çöker yüreğime hüzün.Bazen bir vazgecmislik hissi,bazen bir yorulmusluk,bazen ise uzaklarda olan insanlara özlem... Bazen öyle bir acıdır aslında bu his,söylemediğin her kelimeyi yüzüne yüzüne vurur,gitme kal diyemedigin sevdiğinin suretini getirir sana akşam vakti.Elinden tutamadigin çocukluğunun nesesini getirir.Bazen umut,bazen hüzün,bazen ise şiirler dolduruyor insanın yüreğine,öyle kelimeler ki bunlar yazmaya bile kıyamazsın bazen,bazende yazacak kelime bulamazsın .
Yadina düşer o eski günler,yollari çiçekli olan hayallerin gelir aklına,bazen bir deniz kenarı bazen bir yağmurlu sokak,bazen ise şiir kokan bir yuva.
Herkesin kaybettiği şeyler vardır hayatta,akşam olunca yüreğine dolup gözlerini yasartan.Hani böyle bir manzara olur ya,böyle güneş batar,ortalık sapsarı,yeşilliklerin üstüne misafir gelir ya işte o sarılar,o zaman anlar insan vaktin artık geç olduğunu.Sebepsiz bir boşluk dolar içine,gereksiz bir sıkıntı,işte o akıtır gözyaşlarını,o ağlatır şarkıları.Anlatilmiyor ki bu duygular.O hüznü nasıl anlatabilir ki insan,tomurcuklanmis bir çiçek dahi olsan kurutur o hüzün seni.
Çocukluğum geçtiği sokaklar,hani bazen yağmur yağarken sararan o gökyüzü,yazin dut ağacının altında göğü izlediğim günler,yesilliklerde uyuyakaldigim günler,nasıl da geliyor karşıma bir bir,nasılda ozletiyor öyle kendini.O dostluklar birlikte içilen o çaylar,ah bu bedenim kaç yaşında ki bu kadar uzaklaşmış öyle güzel günlerden.Sahi yüzümde kırışıklık da yok,saclarimda beyaz değil ki,niye böyle çöküyor bu hüzün,yine vuruyor sanki yüz yıllarin pişmanlığı,o kadar uzaklaştı mı güzel günler bizden.Ah bu hüzün nasıl da değiştirir bu insanı,nasıl da vurur böyle yüzüne kaybettiğini,neyi derlerse çocukluğunu de yeter gerisini zaten hiç kazanmadı bu insanoğlu,ne birini kazanabildi ,nede biseyleri.
Lakin kaybetti,akşam çöken hüzünle anlıyor insan,cocuklugunu iyi niyetini merhametini kaybetti.Hepsi bir bir rüzgarla vuruyor yüzüne.
Ama ne yazık ki insanlar saate bakarak anlıyor vaktin geç olduğunu,yüreğine bakarak değil.Oysa yüreğin gece yarısı,saat sabahın beşi olsa ne yazar... #KB
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulut'a Aşık Olan Toprak
PoetryKendi sozlerimi yazıp kendi çektiğim resimleri paylaştığım bir günlük gibi bı kitap ,hayattan insanlardan yorgunlugumu anlattığım sözlerden oluşan parça parça bir kitap fazla uzun bir kitap olmayacağını düşünüyorum ama yine de okunmaya değer birkaç...
