Neden mi kendi dunyamda kalmayı daha çok seviyorum?
Anlatayım .
Pencereyi açıyorum,
Kimsecikler yok,heryer yemyeşil,ilerledikçe daha güzellikler buluyorum.Yolda parlayan renkli taşlar var.Gokte rengarenk kuşlar var.Biraz ilerde nehir var.İcinde rengarenk balıkların olduğu.Hava hafif kapalı,dağlara uzanan kocaman kirlar var.Kirlarda rengarenk çiçekler.Her sevdiğim insanın dostumun kardeş dedigimin evleri biraz ileride.Hic kimse gitmemiş,kimse ölmemiş ,toprak kokusu hala var neşeli çocuklar hala var.Aksam saatlerinde göl kenarında toplanıp şarkılar söyleyip yıldızları izliyoruz. Gölün verdiği ferahlatıcı koku,dag kekiklerinin verdiği değişik huzur kokuları eşliğinde cimenlere uzaniyoruz.Kimsenin içinde kin yok nefret yok herkes sevgi saygı anlayış içinde.Kimse gitmek için uğraşmıyor.Kimse çıkarlarına ters düşünce silip gitmiyor,en ufak kavgada bitmiyor hiçbirsey.Herkes birbirine sıkıca bağlı,herkesin umudu var herkesin hayalleri var.Duygusuz insanlar yok benim dunyamda.
Sonra yalnız kalmak isteyince bir dağın başına çıkıyorum,bulutlar kaplamış dağın başını,heryer yemyeşil.O kadar temiz bir hava var ki orda dünyada ki gibi kirli boğucu bir hava değil.Sonra kuşlar geliyor şarkılar söylüyor,şarkılarına bende katılıyorum.Dunyada bunu yapsam bana deli derlerdi.
Sonra aşağı iniyorum ,renkli renkli çiçekler toplayıp eve götürüyorum.Hergun farklı bir renk ile süslüyorum evimi.Her türlü kuş tavşan ve kedi var evimin bahçesinde.Diger yabani hayvanlar biraz ötede ki ormanın içinde.Geyikler,zebralar... Daha birçok güzellik var benim kurduğum dünyanın içinde,artık kimin gittiği kimin geldiği umrumda değil.İlk tanıdığım haliyle kalmıyordu kimse,ama artık orda herkes ilk günkü gibi kibar ve merhametli.Birgun o dünya yıkılırsa işte o gün herşeyi birakmis olacağım .Lakin benim pesetmeye niyetim yok,daha farklı dünyalar keşfedip daha farklı çiçekler toplayacağım.
#KB
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulut'a Aşık Olan Toprak
PoesíaKendi sozlerimi yazıp kendi çektiğim resimleri paylaştığım bir günlük gibi bı kitap ,hayattan insanlardan yorgunlugumu anlattığım sözlerden oluşan parça parça bir kitap fazla uzun bir kitap olmayacağını düşünüyorum ama yine de okunmaya değer birkaç...