Çok beklentim olmadı benim hayattan .
Sahi kim ne istedi de verdi ki bu hayat?Hangi insan yürekten gulebildi ki?Hangi insan birşey için sevinirken birşey elinden alınmadi ki?Farkında değil insanlar hayat birşey verirken birseyleri alıp götürüyor.Mutluluk veriyor sağlık alıyor,hatta yeri geliyor en mutlu günde can bile alıyor.
Bu yüzden artık ben kendi başıma savaşmayı öğrendim.Gozlerimi geçmişe kapadip ayakta durmayı öğrendim.Cok şeyimi aldı belki de,lakin artık bana hiçbirsey vermedi.Cunku hayat ile savaşmayı öğrendim.Artik gözümü sahte sevgiler ile,sahte yürekler sahte sözcükler , hiçbirsey boyayamiyor.Belki de savaşı kaybedeceğim,lakin en azından ne için savastigimi biliyorum.Belki birgun etrafı sarmaşık ile kaplanmış bir pencere de uyanmak yerine,simsiyah toprak ile örülmüş bir mezarda gözlerimi diğer dünyaya açacağım.Ama en azından yüreğim rahat.Vicdanim rahat.Bir şey yaparken vicdanima danisabiliyorum.Bu kötü hayata inat hala çocuk kalmış bir yüreğim var.O çocuk yüreğim işte beni ayakta tutuyor.Uyurken gözlerim doluyor elbet,lakin vicdan rahatlığı gözlerimi dindirmeye yetiyor.Yaptigim kötü bişey yüzünden vicdan azabı cekmektense,bir ömür göz yaşı dokerim daha iyi.
Kısacası bu kötü hayatın ,kötü kalpli insanları.Varsin bu dünya size kalsın,en zengin olun,en yüksek makama gelin.Lakin hiçbir zaman vicdan rahatlığı ile uyumayı ogrenemeyeceksiniz.Hicbir zaman bir çiçeğin kokusu ile mutlu olmayı,hiçbir zaman sararmış gökyüzüne bakıp umut etmeyi ogrenemeyeceksiniz.Kucucuk bir kelebek ile mutlu olmayı bilemeyeceksiniz.Goz ardı ettiginiz o çiçekler,o manzaralar,o kokular,o sevgiler bizim için paradan daha değerli.
Yüreğim inanıyor,o karanlik toprağa girmeden önce,sarmaşık dolu bir pencereden,sararmış gökyüzü eşliğinde çiçek tarlalarima bakacağım.Ve bu dünyada doya doya çiçek acamayan yüreği güzel insanların kapılarına ciceklerimden bırakacağım.O günü bekleyin,benim hala umudum var.🍁
#KB
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulut'a Aşık Olan Toprak
PoetryKendi sozlerimi yazıp kendi çektiğim resimleri paylaştığım bir günlük gibi bı kitap ,hayattan insanlardan yorgunlugumu anlattığım sözlerden oluşan parça parça bir kitap fazla uzun bir kitap olmayacağını düşünüyorum ama yine de okunmaya değer birkaç...
