Two Ghosts • boy×boy

5 (Sevmemeliyiz)

Ali'den...

''Her şeyi gören sen
Göremedin mi beni? ''

Kulaklığa dolan şarkının sözleri ile kantinde oturmuş etrafı izliyordum. Tektim. Uzun süre sonra. Bu sırada gözüme o takıldı; Erkan.

''Her şeyi duyan sen
Duyamadın mı beni?''

Etrafındaki insanlarla gülüyor, ara ara da muhabbete katılıyordu. Kantinin orta yerinde seslice gülebiliyor, tüm dikkati üzerine çekiyordu. Kalbim onun bu hallerini kaldırabilecek kadar güçlü müydü bilmiyordum.

''Her şeyi bulduysan
Bulamadın mı beni?''

Kafamı çevirmeye karar verdiğimde beynime bile itaat etmeyecek kadar dalmış bir kalbe sahiptim. Bu sırada gözleri gözlerime değdi. Saçma sapan bir oyuna girmiş, onun nezlinde aramızdaki tek bağ olan 'arkadaşlığımıza' da zarar vermiştik.

''Her şeyi bilen sen
Bilemedin bir beni.''

Gözleri üstümde oyalanırken yüzündeki gülüş solmuş, ifadesiz bir hâl almıştı. Gözlerini yüzümden çekip arkama odakladığında kantinin giriş kapısına baktığını anlayabiliyordum.

''Belki de biz
Öğrenmeliyiz''

Şarkının sakin ritmiyle uyuşan bedenimi hafifçe hareket ettirdiğimde gelen kişi gözüme ilişmişti. Ceyda. Yanımdan yavaşça geçtiği sırada az mesafede olan Erkan'a yanaşmıştı bile. Sonra şahit olmak isteyeceğim en son şeye şahit oldum. Ceyda'nın O'nu dudaktan öpmesine.

''Belki de biz
Sevmemeliyiz''

Kulaklığı çıkartıp oturduğum sandalyeden seslice kalktığımda içimdeki boşluğun her adımımda büyüdüğünü fark ettim. O sırada elimde bulunan telefonun titremesi ile ilgimi oraya yönlendirdim.

Eko: Kıskançlık kokusu aldım.

Eko: Bir daha bana posta koymadan önce birkaç kez düşün.

Ali: Umurumda değilsiniz.

Eko: Kalkıp giderken dolan gözlerin öyle demiyordu.

O söyleyene kadar gözlerimin dolduğunun farkında bile değildim. Elim yanağıma gittiğinde çoktan yaşların döküldüğünü fark ettim. Cevap vermek yerine ekranı kilitlediğimde gelen diğer bir mesajla tekrar ona döndüm.

Eko: Çok mu seviyorsun Ceyda'yı?

Ali: Onun için ağlamadım.

Eko: Ne?

Ali: Yok bir şey. Yalamaya devam et sevgilini.

Ali: Tekrarlıyorum, yazma bana.