CHAPTER XX

7.1K 131 2
                                    

CHAPTER XX.

( A/N: Vote and Comment, guys!❣️ )





**

HALOS GABI NA NANG MAKAUWI AKO. Shet! Buti nga at nakauwi ako!

Hindi ko na binalikan yung mga gamit ko sa office, hindi naman yun mawawala. Basta nandito yung cellphone ko, ayos na.

Nandito ako ngayon sa harap ng unit ko. Sigurado akong nasa loob ang gago. Kung hindi yun nagngingitngit sa galit ay malamang mababaliw na yun sa pag-aalala. May pagka-paranaoid and gago. Intindihin niyo na.

Ang lakas ng tibok ng puso ko at parang binabaliktad ang sikmura ko.

Bakit ba ako kinakabahan? Tss! Wala akong ginawang masama kaya hindi dapat ako kabahan.

Dug.dug.dug.dug.

Nanatili akong nakatayo sa harap ng unit ko habang nag-iisip kung anong gagawin. Tatawagin ko siya? Kakatok? Bubuksan yung pinto? The heck!

Nanginginig at dahan-dahan kong pinindot yung security code. Ganun nalang ang pigil-hininga ko habang nakatingin sa security code.

*Tit tit tit tit tit tit*

05-17-12.

Nagulat ako ng biglang bumukas ang pintuan at tumambad saakin ang madilim na mukha ng gago. Pinaglalaban neto?

Dahan-dahan ko siyang tinignan mula paa hanggang ulo dahil bahagya akong nakayuko at kasabay non ay tumayo ako ng tuwid. Hinarap ko siya at pilit na ngumiti. Ngiting nakakamatay.

"A-ah. N-Nandiyan ka p-pala. Galing ka-kasi ako sa a-ano..  sa ano... hehe." awkward ko siyang tinignan. Anong irarason ko? Teka. Bakit ako magrarson? Wala naman akong ginawa. Buhay ko 'to. Wala siyang pakialam. Period. He's a stranger. I'm a goddess, and my Mom said. Don't talk to stranger.

Walang anu-ano'y nilagpasan ko siya at nagtungo sa kusina. Nagugutom ako. Huhuhu.

"Kumain ka na." Kapagkuwan ay narinig kong aniya. Buti at hindi siya nagtatanong.

Tumango lang ako at umupo na para makakain.

May nakahaing pagkain sa hapag-kainan. Damn, foods.

Kumuha ako ng plato at nilagyan ito ng pagkain. Mabilis akong kumain dahil gutom talaga ko. Nang matapos akong kumain ay tumayo at niligpit yung pinagkainan ko. Nagulat ako nang makita kong pinapanood pala ako ng gago.

"Anak ng! Anong ginagawa mo jan?!"

"You didn't eat a while a go? You shouldn't do that again. Ayokong mamayat ka. It's not good to starve yourself."

Bigla akong nahiya at namula ng walang dahilan. Tumango lang ako.

"N-Nakalimutan k-ko lang k-kumain.." nauutal na sabi ko.

"Just.. just don't do it again. And please, magpaalam ka naman kung aalis ka. It's fine that you'll leave me, j-just c-comeback and don't make m-me w-worry." nakapikit na aniya. I can say that it is double meaning. I stared at his very adonis face. He's really handsome as ever. Every woman would want to have him.

Nagtama ang mga mata namin ng dumilat siya, sinalubong ko naman ito. As I look at his blue eyes, all I can see is..  pain, regrets, sorry, and weakness. He maybe strong, but he is mentally weak. He is just good at keeping his real emotions but I can easily read them. We had something in the past, remember?

Pero hindi yung nagtagal dahil agad akong umiwas.

"S-sorry." Wala sa eksenang naibulalas ko kaya nagulat ako. Maging siya ay nagulat.

My Seductive Ex-Husband ( Complete ) [ Under Editing ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon