My Seductive Ex-Husband ( Complete ) [ Under Editing ]

CHAPTER LIII

CHAPTER LIII.

( A/N: Puyatan. 😂  )

**

"DO YOU THINK, SHE'LL GONNA BE FINE?" I asked Milo who's sitting in the couch.

"She's gonna be fine, maybe she was just tired." Sagot nito at isinara ang binabasang magazine.

Humugot ako ng malalim na hininga at masuyong hinaplos ang pisngi ni Havanna. She's been unconcious for almost a day, and it's making me worry. Nandito kami ngayon sa Hospital para obserbahan si Havanna.

Hindi ko alam ang nangyari bago siya mawalang ng malay. Tinatanong ko si Simon pero humihingi lang ito ng tawad kung saan ay hindi ko naiintindihan.

"Hey, dude. I gotta go. Seara called me to go home." Paalam ni Milo. Tumango naman ako.

"Sige. Just text me when you got home. Thank you."

Tumango lang siya at kumaway bago lumabas sa pintuan. Kumaway naman ako pabalik.

Bumalik ang pansin ko kay Havanna. Pinagsiklop ko ang mga daliri namin at nagdarasal na sana ay magising na siya.

"Honey.. wake up, please?" Mahinang bulong ko. Natigil lang ako nang pumasok ang doctor dito sa room ni Havanna.

"Good day, Mr. Leighton." Bati saakin ng doctor.

"How was my wife, doc?"

Lumapit ito saamin at hinawi ang buhok ni Havanna.

"She's fine, Mr. Leighton. Her body can't just take too much stress. To be honest with you, Mr. Leighton. She needs to rest. Especially now that she is pregnant." Ani doc pero parang nabingi ako sa huling sinabi niya.

"W-What did you say, doc? I think I heard it wrong.." Malakas ang tibok ang puso ko at hindi ko maipaliwanag ang nararamdam ko.

"Mrs. Leigthon is two weeks pregnant. Malakas ang kapit ni baby pero kailangan pa ring mag-ingat. Too much stress can affect the baby, so please. As much as possible, give her anything she'll crave for. She might me feeling morning sickness so always stay at her side. Bantayan mo lahat ng kinakain kiya. It should be healthy, for the baby. She should always drink milk befoe sleeping. Anyways, I'll you a guide book later, it's about preggy things. Bumalik ulit kayo rito pagkatapos ng ilang linggo." Mahabang ani doctor. Mabilis naman akong tumango at nagpasalamat.

"Y-Yes, doc! Thank you.."

"Don't thank me, Mr. Leighton. It's my job so no worries."

Nagpasalamat ulit ako bago siya tuluyang lumabas. Nang tuluyang makalabas si Doc ay agad akong umupo sa tabi ni Havanna. Naiiyak ko siyang tinignan.

"You heard that, hon? You're pregnant! We'll be having a baby! Thank you, hon. I love you so much." Masayang sabi ko at hinaplos ang daliri niya. "Hindi mo alam kung paano mo akong pinasaya. So wake up now, please? You have to wake up for our baby." Pagpapatuloy ko at hinalikan siya sa labi dahil nanggigigil ako. Sorry, hon, for stealing a kiss, again.

Maya-maya ay dahan-dahang dumilat ang mga mata niya.

"H-Hon! Honey! Wait up, I will just call a doctor!"

Nagmadali akong lumabas at nagtawag ng doctor pero nurse yung mga dumating. Nagmadali silang pumasok sa loob at agad na chineck si Havanna.

May mga ginawa at tinanong silang kung anu-ano bago nila sabihing ayos na siya.

"As of now, Ma'am. You really have to rest. This afternoon or tomorrow morning, you can go home already." Ani nurse bago tuluyang umalis.

Nagmadali akong lumapit sakanya at nag-aala siyang tinignan.

"Are you feeling okay, Hon?" Agad kong tanong.

Tiningala niya ako at tinignan sa mata.

"I-I'm fine.. What happened? Where am I?" Tanong niya.

"You've been unconcious for almost a day. You're in the Hospital, Honey.." ani ko.

Ayoko munang ungkatin yung sinabi ni doc kanina kahit kating-kati na ako, tsaka nalang kapag nasa bahay na kami.

"I'm hungry.. pwede mo ba akong ibili?" Bumangon siya sa pagkakahiga at sumandal sa pader na kadikit ng hospital bed.

"Sure, hon. What is it?"

"Any strawberry flavored food, please? Don't forget to buy ketchup. A cup of cappuccino also, please."

"Okay then, Hon. You stay here and I'll go buy outside."

"Can I borrow your phone? I will just text someone."

Agad ko namang inabot sakanya ang cellphone ko at nagpaalam na lalabas na ako. Tumango naman niya.

Nasa ika-sampung palapag ang room ni Havanna kaya kailangan ko pang sumakay sa elevator. Sa kasamaang palad, pila ang pagpasok sa elevator. Ughh. Mabuti nalang at hindi ito nagtagal dahil nakasakay din ako agad. Nang makarating sa baba ay kinapa ko yung susi ng kotse sa bulsa ko. Akmang lalabas na ako sa labas nang may makabangga saaking bata. Shit! Agad naman akong naalerto at yumuko para tulungan siya.

"Are you alright, kiddo?" Tanong ko sa bata pero tinitigan niya lang ako dahilan para mag-iba ang tibok ng puso. "Hey, ayos ka lang ba?" Tanong ko ulit pero hindi siya nagsasalita. Tinulungan ko nalang siyang makatayo ay pinagpagan ang  damit niya.

"Are you lost, young man? Are you alone? Where's your Mom?" Tanong ko rito. Gusto ko nang umalis pero parang may kung anong pumipigil saakin para kausapin pa siya.

"I'm not kid anymore. My Mom's upstairs, we'll be visiting her." Aniya.

"Okay then. But you're still young, and cute. You don't know how to go upstairs so I'll be with------" naputol ako sa pagsasalita nang may sumigaw. I think it's his parent.

"Jhayjhay! Saan ka nagpupunta?!" Sigaw ng isang lalaki at tsaka kami nilapitan. Lumuhod ito para magkapantay sila nung bata. "Didn't I told you to wait for us? Paano kung nawala ka? You're Mom will surely scold me." Pagpapatuloy niya at niyakap yung bata. Is he the father? Too young. Tch.

Aalis na sana ako nang magsalita yung bata dahilan para tumigil ako.

"Hey, Mister. Why do we have the same eye color?" Tanong nito dahilan para lingunin ko siya, at doon ko napansin na magkaparehas nga kami ng kulay ng mata.

"Jhayjhay, ano bang pinagsasabi mo? Halika ka na. Andiyan na si Fhay."

Maya-maya ay may batang babaeng lumapit sakanila. Must be his sister.

"Bro, pasensya na sa abala. Aalis na kami."

Tinawag na niya yung dalawang bata at tsaka ay pumasok sa elevator, habang ako ay nakatingin lang sakanila.

That kid, his affection to me is different, para bang may nagkokonekta saamin.

Bago tuluyang sumara ang elevator ay hindi nakatakas sa paningin ko ang mga mata nito. Ako lang ba, o talagang malamig ang tingin niya saakin?

Umiling ako at tumalikod na tsaka nagsimulang maglakad patungo sa labas. Maybe I was just imagining things. Maybe I was just imagining that he resembled my childhood image.

Earth to you, Zhayden.

Sumakay nalang ako sa kotse ko at tsaka ito pinaharurot.

**