Be Fearless (ON GOING) #ChAwards2018

Chapter 18.2: Thank you.

Hadley's POV:
Naglalakad kami papalabas na ng department store at guess what...masmadami pa syang binili kesa sa akin. Dumaing na naman si James na nagugutom na sya kaya...mamimili kami sa mga fast food chains dito sa loob ng mall.

"So saan tayo? Anong fast food chain ang gusto mong kainan?" tanong ko.

"Uhm...dyan na lang!" sabay turo ng fast food chain na nasa tabi namin.

Madaming tao, madami ring nakapila sa counter kaya we decided na ako na lang yung pipila sa counter para sa mga orders namin at sya na lang ang maghanap ng mauuluan namin.

"So...what's your order?"

"Yung rice with fried chicken na may fries. Then sa drinks...iced tea na lang," dirediretsong sabi ni James habang nakatingin sa mga menu. "Eh, ikaw Hadley? Anong order mo?"

Napatingin na lang ako sa kanya at napangiti. "Fries lang and iced tea. Gusto ko kasi ng pizza, kaso wala dito. Sa ibang fast good chain yun,"

"Ah..ganun ba? Sge, pagtapos nating kumain dito, punta tayo sa fast food chain na may masarap na pizza selling. Ano? Game ka?" napahiya naman ako dahil alam ko na hindi ako nakapagdala ng sapat na pera para bumili pa ng pizza.

"And...don't worry, sagot ko na yung pizza and yang oorderin mo," nakangiting sabi nito sa akin sabay abot ng 2,000 pesos. Jusko! Hindi naman ganun karami ng bibilhin namin, tapos...2,000 pa binigay nito.

Nang makapagorder na ako at nasa harapan na ang pagkain namin ay agad nang kumain si James na parang gutom na gutom.

"Ano pang hinihintay mo dyan Hadley? Pasko?" Natauhan naman ako sa sinabi nya. "Masanay ka na, na ganito ako kalakas kumain. Hinfi obvious 'no? Wag kang magalala, hindi ako kasing lala ng PG. Kumain ka na,"

"Porket ba na nakatingin ako sa ginagawa mo, PG agad ang nasa isip ko? Hindi ba pwedeng nakakapagtaka lang talaga dahil sa lakas mong kumain?" Nakatingin pa rin ako sa paraan ng pagkain nya habang ako...isa isang sinusubo ang fries.

"Hindi naman sa ganun. Pero kung isa ka sa nga katropa ko...sasabihan ka nun ng PG! Hahaha!" Nakita kong tumatawa sya habang sinasabi yun at biglang nasamid at agad agad ko naman binigyan ng tubig.

"Dahan dahanin mo kasi ang pagnguya mo. Tsaka wala ka dapat ipagmadali sa pagkain mo" pananaway ko dito.

"Sorry" Ang mga salitang narinig ko habang kumain kami.

"For what?"

"For being si clingy at the time when we first met. I'm a haply go lucky guy, so all I want is to be haply and live the life that I planned and make new friends, that's all" Wow! Nagkalagnat ata 'tong lalaking 'to at ganyan makaasta.

"It's fine. Tsaka sorry rin dahil naging mataray ako nung araw na yun. Moody rin kasi ako minsan"

"So...okay na talaga tayo 'a," pangaasar ni James.

"Psh! Oo na, ayaw mo ba?" Natawa na lang sya at natawa na rin ako at parang binigay na nya ang sagot sa tawa na yun.

Maya maya natapos na rin kaming kumain and as promised daw nya...pupunta kami sa bilihan ng pizza. Nang nandito na kami ay pinapili nya na ako kung ano ang gusto kong bilhin nya. Syempre yung favorite kong flavor ng pizza.

"Yan na ba talaga ang gusto mo?" Ang mahal mahal na nga yung pinapabili ko 'e! Parang sarkastiko pa sya. "Favorite ko na kasi yan...simula bata"

"Eh di, okay. Miss! We'll take 3 boxes of this flavor. Take out, Miss" sabi nya sabay sunod nung babae.

Naglalakad lakad na lang kami para mahughog ang kinain namin kanina, pero ako...kumakain ng pizza habang naglalakad. Si James ang may dala ng tatlong box ng pizza.

"Mukhang ineenjoy mo ang pagkain nyan ah"

"Syempre! Masarap kaya! Gusto mong tikman?" Sabay bigay ko ng pizza. "Oo nga! Masarap pala yang flavor na yan. Favorite ko rin kasi ang pizza pero ibang flavor. But now...may bago akong favorite na flavor"

"Weh? Pizza lover ka rin? Bat di ka bumili ng pizza?"

"Kakakain ko lang kaninang umaga kasam yung buong tropa," sabi nya sabay may tawa.

"So..I guess sumaya ka?"

"Uhm..Oo. Tagal ko na ring hindi naranasan 'to" He gave me a wondering look. "Why is that?"

"Yung first time kong naranasan ang feeling na ganito ay nung kumpleto pa ang family ko. Yung masaya, walang pinuproblema at puro ngiti lang ang makikita sa mga labi namin. Alam ko namang nasabi ko na 'to dati pa nung nasa park tayo. Sorry kung paulit ulit ako 'ah" paliwanag habang hindi ko namalayan na may tumakas na luha sa mga mata ko at pinunasan yun ni James.

"No, Hadley...you don't need to say sorry or thanked me. Dapat ako nga ang magthank you sayo dahil sa lahat, Hadley"

"What? What do you mean?"

"You'll know...in the right time" sabi nya sabay yakap sa akin.

Delialah's POV:
Nandito kami sa labas ng mall, wala naman kasi daw magandang mapaggalaan sa loob, at mukhang napuntahan ko na daw lahat...which is true. Tahimik lang ako halos buong gala naming dalawa. Naalala ko na naman yung ginawa kong kahihiyan kagabi. Nakakahiya talaga ang pinaggagawa ko,hays! Biglang narinig ko yung magsosorbetes, kaya naglakad agad ako papunta sa kanya.

"Manong pabili nga po ng dirty ice cream"

Pagkaabot nya ay iaabot ko na sana ang bayad ko nang may humarang sa sa pagbayad ko.

"Ako na ang magbabayad" sabi ni Wyatt. Kaya hindi na ako umimik at nagpasalamat na lang kay manong sa masarap na dirty ice cream.

"Delialah? Can we talk?" Psh! Nakikipagusap na nga sya 'e. "Okay, what is it?"

"Bakit ayaw mo akong kausapin? Kung tungkol to kaga.." hindi ko na sya pinatapos.

"I just don't wanna be hanging with you" Halatang nagulat sya sa sinabi ko.

"What? What do you mean?"

"Kasi kapag lalong napapalapit ang loob ko sayo, lalo kong naaalala ang masasakit na alaala na naranasan ko in the past," Habang sinasabi ko yun ay parang unti unti na akong nanghina at bumagsak ang mga luha ko sa mata.

"You don't need to avoid me, Delialah. And even you avoid me...I'll keep on going back, protecting you as I promised" paliwanag ni Wyatt.

"Paano?" Alam mo namang hindi madali,"

"Alam ko na lahat ng nangyari sayo in the past. Hadley told me and I promised her na pasasayahin kita everytime na wala sya sa tabi mo para mapasaya ka" Wow 'a! Ako pa nga ata lagi ang nagpapasaya kay Hadley 'e! Psh!

"So...you know everything?"

"Yes. And I understand your situation right now. But it's already in the past. Past is past. You should focus more on what you are in the present rather than looking back to your past and wanting to change them" Nasuprise ako sa mga sinabi nyang advice. At dahil doon, napangiti na lang ako at napatango sa kanya. Napangiti na lang sya at nagkwentuhan pa kami ng kung ano-ano. "Siguro nga tama si Wyatt. I need to forget the past and focus on my present life and plan my future. Siguro dapaf maging thankful na lang din ako kay Wyatt dahil naging mabuti talaga syang kaibigan sa akin, simula oa nung magkakilala kami"

"Thank you Wyatt" sabi ko dito.

"For what?"

"For everything" nakangiti kong sagot dito na napangiti na rin sya.

Sorry for the typographical errors, kung meron man :) Please support me po, that would be a great help po :)