what if . ｡ bts | discontinued.

to all of you

to all of you, mga mahaharot:

kayo den meron.

actually di ko talaga alam kung bakit ako nagd-drama ngayon eh, ang alam ko lang, i was very touched with all the love you send to me.

tbh, i'm not that appreciative type of girl lately. as in. ket anong ibigay sakin, sobrang bihira ko lang ma-appreciate. pero ng dahil sa kwentong 'to, or let's just say, ng dahil sa inyo, mga readers ko, naging appreciative ako. na-appreciate ko at naa-appreciate ko lahat ng suporta nyo sa storyang 'to. seryoso. ket minsan, mung ewan akong otor, nisusupport neo pa den etong story na 'to.

i know, i know, may mga active readers at syempre, yung mga tatahi-tahimik out there, pero, actually, kinilig dun sa recent chapter. hmmMmmMm

well, just wanna say that i'm beyond thankful to have readers like y'all. nata-touch ako, promise. i'm being sincere, okeh? minsan lang 'to, so better read this letter up until the end cause it came from my heart.

nag-umpisa 'kong isulat ang kwentong 'to na ang tanging mga inspirasyon ko lamang ay ang mga kaibigan ako syempre, at ang Bangtan. nag-umpisa din ako dito with my only one motivation and it is to dedicate this story for my friends.

but later on, nadagdagan ang mga inspirasyon ko... at kayo yun.

naging isa na din sa mga motivation ko ay ang pasayahin, pakiligin, paiiyakin o bigyan kayo ng halo-halong nararamdaman sa bawat chapter ng kwentong ito.

gusto ko ding magpa-salamat sa inyo kasi kung wala kayo... wala din! 'lang kwenta.

for me kase, this story is like a coloring book. kayo yung nagbi-bigay kulay sa mga igunuhut ko. kayo ang mga nagbi-bigay buhay sa mga karakter ko. kayo ang nagbi-bigay boses sa mga linyang isinulat ko. kayo.

Noong una ay hindi ako naniniwala dun sa sinabi ng lecturer ko dati na 'ang mga bumabasa ng isang akda ang nagbi-bigay buhay sa isang karakter'. i thought the writer itself is the one who's giving a life on its one character, but i was wrong. cause it was y'all, mga mahaharot. mananatili lamang mga pangalan ang mga karakter na aking ginawa kung hindi dahil sa inyo.

salamat din sa inyong walang sawang pagha-hatid ng suporta sa kwentong ito.

i hope, until the last episode, the last chapter, the last lines that my characters will say, until the epilogue of this story, nandyan pa din kayo.

sabay-sabay nating tapusin ang kwentong ito.

so, eon na nga, mga mahaharot! andame ko ng sinabe ajiji

ang kyot nung mga mahaharot aACKKK! eon na nga tawag ko senyo, ajejejeje. mga mahaharot.

uwu uwu alabyuol ajejeje

Pinaka maharot na Chungha,
Chungharot 🥕
(blessyjjang)