what if . ｡ bts | discontinued.

34

His Obsession: Her Weakness

Xandre's POV

Today's my trip to Italy. Oo! Monday na! WAAAAAHH!

Nagising ako sa hospital ng wala na si Jimin.

They said, he left early in the morning.

Where the hell is he going now?

Ugh, I don't want to care.

I'm actually here in the airport now.

I don't know why, but I'm wearing all black. From my cap to my shoes.

Napuna nga to nila Ashierei eh.Mukha daw akong may pupuntahang patay.

One of our staffs assist me to our private plane.

Yes. We have private plane.

Since it was ours, ako lang talaga yung nandito tapos yung ibang staffs.

Ewan ko bat nandito yang mga yan.

Napa-tingin na lamang ako sa bintana.

See you in a bit, Italy!

Araw ang lumipas at naka-rating na din akong Italy.

"OMG! I miss this place," bulong ko sa sarili ko.

Nung pag-baba ko ng plane ay in-assist pa rin ako ng mga staffs papunta dun sa sasakyan ko.

Da Vinci Grand

Yun yung pangalan ng hotel na tutuluyan ko.

Yung may-ari neto, relatives din namin.

Hindi naman talaga mahilig si Mommy at Appa sa painters pero dahil sa napag-usapan ng parents ko at parents ng mga kaibigan ko tungkol sa magiging pangalan namin, dito na lang sa hotel na 'to kiniha yung Da Vinci sa pangalan ko. Basta, ang hirap i-explain.

I don't want to be assisted by staffs kaya dali dali akong pumunta sa elevator.

I already have my key card since it's a VIP one. Kaya di ko na kailangan pang pumunta sa information booth or kung saan saan. Deretso na agad sa suite.

Narating ko ang tapat ng room ko, ngunit naga-alinlangan akong buksan ito.

"There's something wrong," I whispered to myself.

I just placed the key card on the sensor at dahan dahan kong pinihit yung door knob.

Ng nabuksan ko yung kwarto ko ay naka-ramdam ako ng kakaibang feeling.

"It's weird."

Inilibot ko ang tingin ko sa buong kwarto hanggang sa nahagip ngmata ko yung pinto ng CR.

Titig na titig ako dito hanggang sa narinig ko ang pag-pihit ng door knob nito.

I knew it.

He came out from the bathroom while drying his hair with a towel.

As what I thought...

Our eyes were locked and makes my heart to race.

Nabitawan ko ang lahat ng hawak ko. Narinig ko ding bumagsak yung phone ko. Hindi na ako nag-alinlangan pa at dali-daling lumapit sa kanya hanggang sa niyakap ko sya. I place my head on his chest and hugged him tightly. "B-babe..." Yun lamang ang tanging lumabas sa bibig ko.

Hindi ko alam, pero nanghi-hina ako. Unti unting namuo ang mga luha sa mata ko hanggang sa tumulo ito.

Baby, you're my weakness...