PANİK ATAK

PA-15

PANİK ATAK (15.BÖLÜM)

 Dudaklarımı, Ozanınkilerden çektiğim de yemekhanede ki herkesin bana bakıp gülüştükleri gördüm. Abartısız herkesin... 

 O sırada Hande'nin tokadı yüzümde patladı:

"Bunu yaptığına inanamıyorum. İğrençsin Almira!"

dedi dolu dolu olmuş kocaman gözleriyle. Ardından Ozanın elini tuttu ve birlikte yemekhaneden çıktılar. O esnada Şeyda sandalyesini ittirip ayağa kalktı:

"İğrençti bu, gerçekten!"

diye tısladı sinirle ve o da çekip gitti. Herkesin gözü Barışın üstündeydi. Barış önünde bardakta ki suyu kafasına dikti ve hiçbir şey söylemeden ayağa kalktı. 

"Barış..."

diye mırıldandım umutsuzca. Durum çok karmaşıktı biliyordum... Ama benim öyle bir şey yapmayacağımı bilmesi gerekirdi.  Barış bir kaç adım atmıştı ki, sesimi duyunca duraksadı ve ateş saçan koyu ela gözlerini gözlerime dikti.

"Sakın Almira! Tek kelime etme."

 Ve hızlı adımlarla uzaklaştı. İstediği olmuştu sapığın. Tüm arkadaşlarımla aramı bozmuştu... 

"Beni de öpseneee?"

diye bir ses duydum Anıl'ın masasından. Anıl'ın tabir edişiyle piç Batu lakaplı bir çocuktu bunu söyleyen. Anıl'ın çetesinde ki korkutucu ve alaycı kötü çocuklardan biriydi işte. 

 Anıl sandalyesini devirerek ayağa kalktı ve yanıma gelip koluma yapıştı. Ardından tek kelime etmeden beni yemekhaneden sürüklercesine çıkardı. 

 Nihayet bahçeye çıktığımız da karşıma geçip:

"Anlat?"

dedi. O kadar duygulanmıştım ki, gözyaşlarım kendiliğinden süzülmeye başlamıştı yanaklarımdan. Barış benden bir açıklama bile istememişti, bunu yapmayacağımı düşünememişti ama Anıl... Anıl biliyordu isteyerek yapmayacağımı ve açıklamam olduğundan emindi. 

 Mesajları ona gösterdim. Söverek okumuştu mesajları. Ardından numarayı aradı bir kaç defa ama cevap çıkmadı. 

"Ne yapacağız?"

diye sordum çaresizce artık tek umudum Anıldı.

 Anıl pantolonunun cebinden telefonunu çıkarıp birini ararken beni yanıtladı:

"Önce numaranın sahibini öğrenelim."

 Telefon açılınca konuşmaya başladı.

"Selamun aleyküm komiserim, nasılsınız?"

"Bende iyiyim bende saol. İşim düştü de benim sana vaktin var mı?"

"Yok başım belada değil de bir arkadaşın sapık problemi var. Onun için... Bir numara versem kime ait olduğuna bir baksan?"

"Aslansın komiser. Numara xxxxxxxxxxx bu."

"Fuat Demir mi? (Bana tanıyor musun diye baktı, tanımıyorum diye fısıldadım.) Peki komiser bu Fuat Demir kimin nesidir ona da bir baksan?"

 Bir kaç dakika konuşmadan bekledi. 

"Neymiş?"

diye sordu, ve telefonu dinledi uzun bir süre. Ardından yanıtladı:

"Çok saol komiserim hadi görüşürüz sonra. "

dedi ve telefonu kapattı. Meraktan ölmek üzereydim. Telefonu cebine sokarken mırıldandı: