Twenty Two

42 1 0
                                    

After that fight, mas pinag usapan na ako sa school pero hindi tulad ng dati, ay wala na akong naririnig na masasakit na salita.

"Hay nako! Gigil na ako dyan kay Sir Garcia ha. Ang dami daming pinapagawa. May assignment na, may online quiz, may PeTa at may project pa." reklamo ni Jana. Napabuntong hininga nalang din ako dahil nakakaramdam na din ako ng pagod.

Dumagdag pa ang pagkamiss ko kay Connor. Tatlong araw na kami hindi nag kikita. May pinuntahan siyang event abroad. Siya ang representative na pinadala ng daddy niya kaya wala siyang choice. Ako naman start na ng pagtambak samin ng projects kaya sobrang pagod na ako ngayon. Naiintindihan ko naman dahil graduating na din kami.

"Tahimik mo ah." puna niya.

"Masama kasi pakiramdam ko. Kanina pa 'to eh." sabi ko habang nakatungo.

"Pumunta ka na ba sa clinic?"

"Oo. Nabigyan na din ako ng gamot, nainom ko na."

Tumayo naman siya at tumabi saakin saka ako hinawakan sa balikat. "Gusto mo umuwi ka na? Last subject na naman yung next eh, tsaka minor pa."

Nag isip ako saglit kung okay lang ba na umuwi na ako ng maaga. At nang wala naman akong natatandaang may ibibigay na activity ngayon sa next subject namin ay napagpasyahan kong umuwi nalang. Sabi naman niya last meeting ay bibigay lang daw niya yung time niya para gawin yung project namin.

Sumalubong saakin si Mimi na nag lalaro sa harap ng apartment namin.

"Hi ate! Bakit maaga ka po?" tanong niya nang lumapit siya sakin.

"Masama kasi pakiramdam ni ate eh. Akyat muna ako ha. Baka mahawa ka sakin." tumango lang siya at ako naman ay umakyat. Nagpalit lang ako ng komportableng damit saka nahiga at nagsimula ng matulog.

Nagising ako nang magingay ang phone ko. Inabot ko yon saka sinagot ang tawag ng hindi tinitignan ang caller.

"Hmm." yan lang ang nasabi ko dahil feeling ko ay ang bigat ng pakiramdam ko.

"Hey, baby. You okay?" si Connor. I miss him so much!

"Yeah. Medyo masama lang pakiramdam." lie. May iba akong feeling sa katawan ko at hindi ako komportable doon.

"I heard that you left school early but I didn't know you're sick! What happened?" he panicked. Well, that's Connor.

"Baka may nakain lang ako. Hindi ko alam."

"Okay okay. Baby, just rest. Hm?" he soothed. I can feel my eyelids slowly closing.

"Yes." and there, I fell asleep.

I woke up when I feel something touching my hair. I slowly opened my eyes and I let it adjust from the light coming from my lamp shade. No, it's not something, it's someone.

"Baby.. How are you feeling?" he kept on caressing my hair.

"Connor? How-" he cutted me off by kissing my forehead.

"When someone told me that you left school early I immediately cancelled my meeting because I know there's something going on. You don't leave school early without a reason. So I called you. And you're sick so I immediately flew back here. Good thing our chopper is available." he explained. "You worried the hell out of me."

"I'm sorry for making you worry." I sat and he instantly grabbed me in a hug, which I returned.

"That's okay. Have you drank your meds?" tumango lang ako. "Baby please take care of yourself. Hindi ako mag tatagal. Babalik din ako mamaya sa China kasi takas lang naman 'to. 5 days from now pa ako makakauwi ulit. Hinahanap na din ako ni Dad."

MONTECILLO SERIES #1: Connor MontecilloTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon