Cherish Me | TaeJin

~•*§*•~

~~~
Kim TaeHyung | Kim SeokJin
~~~

"Sana uzun uzun anlattım ölümü, kanserli bölgenin neden olduğunu ve gelen darbelerin altında boğulduğumu."

Dizlerinde yattığı adamın eşsiz yüzüne doğru uzattı güzel ellerini. Parmakları hafifçe gezindi dolgun dudaklarda, dokunmaktan korktuğunu hissedip kanayan parmak uçlarına eşlik etmişti kırmızı dudakları.

"Sense dudaklarını yasladın kalbime. Bak dedin atıyor."

Gülümsemesi yüzüne yerleştiğinde, eli adamın yanağına hafifçe yerleşti. Gözleri adamın parlayan gözlerinde, kalbi hiç ulaşamayacağı bir arzuyla atarken ay ışığının aydınlattığı odada fısıldadı.

"Oysa senden kanserli bölgeyi almanı istemiştim."

Yüzündeki elin üzerine yerleştirip elini kalbinden gözlerine taşan oradan dudaklarına ulaşan duyguyla gülümsedi.

"Çok fazla düşüyorsun Taehyung ama asla öğrenmiyorsun."

Dizlerinde yatan adama eğilip gülümserken ay ışığının aydınlattığı pürüzsüz yüzüne baktı.

"Düştüğün yerde ben ayakta dikiliyorum. Seni yaşatmak için."

•••
Min Yoongi | Jeon Jungkook
•••

"Yıllarca teninde süründü zehirli sarmaşıklar, korkularını sana bağlamak için."

Gözleri, ifadesiz yüze ulaşınca yutkunmadan edemedi. Eğer cesur bir çocuk olsaydı, sarmaşıkların onun boğazına dolandığını söylerdi. Boğazına dolanarak onun kokusunu nefes olarak sunduğunu ve ellerinin yara bere içinde kaldığını.

"Ama hyung, eğer kaçamıyorsan niye kalıp savaşmadığını anlayamıyorum."

Kendi mezarının başında oturup, bitmek üzere olan bira şişesini dudaklarına dayarken dudaklarından aşağılayıcı bir gülüş kaçmıştı. Hep kaçtığı gerçeğin ayak ucunda oturmuş, küçük bir çocuğu dinliyordu.

"Mezar taşına bak. Orada yazan benim adım."

Sesinde saklı olan bir avuç dolusu kırığı aldı Jungkook, eğer ondansa kabulüydü, yuttu hepsini. Kırıkların soluk borusunu yara yara ilerlemesini sessizce bekledi, kapandı gözleri hayallerine. Geri açtığında gördüğü gerçeklerle doldu gözleri.

"Arkadaşının yanında ki adama bak."

Yoongi dolan gözlerinden bir kaç parça taşmadan önce titreyen sesiyle mırıldandı.

"Sahip olduğu tek gerçeği elinden alınan benim."

Özlemin, pişmanlığın kalbinden başlayıp, göz bebeklerine kadar ilişen ateşinde yandı. İnsanın ruhu sıkışır mıydı? Sıkışıyordu. Şişeyi kafasına dikip boş mezarın üzerine fırlatarak ayağa kalktı.

"Bu kodumun kayboluşunda eğer başarabiliyorsan, sen savaş."

***
Kim Namjoon | Jung Hoseok
***

"Bak tatlım aşırı derecede sabırlı olduğumdan ötürü şu an saçların başında. Anlamadıysan diye tekrarlıyorum, o adamda bayıldığın ne varsa hepsi benim."

Zarif parmaklarının kavradığı fincanı dudaklarına götürürken karşısında oturan kıza soğuk bir gülümseme bahşetmişti. Kendi halinde takılmasına bile izin vermiyordu yellozlar! Hayat ciddi anlamda Hoseok için çok zordu, mankenlere taş çıkartan bir sevgilisi olduğundan olsa gerek bu zorluk daha da artıyor sinirleri bozulmak için ikide bir olay çıkartıyordu. Eh kendisi de pek masum değildi ki bunu asla red etmezdi.