Rockowe Imagify [ZAKOŃCZONE]

10. Ronnie Radke

1.
Jesteś smutna bo spadł ci telefon i roztrzaskał się na milion kawałków. Ronnie próbował już wszystkiego żeby jakoś odciągnąć twoja uwagę od twojego już nieżyjącego dziecka, ale nic nie pomagało. Chłopakowi zastała jedno ostatnie wyjścia które pomogło.

2.
-(T.I.) patrz. O tej godzinie bomba zrobi boom!- mówi pokazując ci na zegarku godzinę.

-Ta na pewno- odpowiadasz niezbyt wzruszona tym co chłopak do Ciebie mówił.
Ale jednak bomba wybuchła, a mianowicie Ronnie się spierdział i smierdziało na kilometr.
-A nie mówiłem że bomba wybuchnie- mówi po całej akcji.

3.
Jesteś razem z Ronnie'm od tygodnia. Twoi rodzice nienawidzą chłopaka więc macie zakaz spotykania się ze sobą.
Jest środek nocy twoi rodzice już śpią, a ty piszesz z Ronnie'm. Nagle chłopak pisze do Ciebie żebyś wyszła na balkon, co po chwili zastanowienia robisz. Kiedy opierasz się o balustrade i spoglądając na dół widzisz Ronnie'go bez koszulki.
-

Roszpunko spuść tu swe włosy- mówi żeby Cię rozśmieszyć co mu się udaje.
-Co tu robisz?- pytasz się.
-Przyszłem podziwiać widoki- mówi a tobie przypomniało się że jesteś tylko w samej bieliźnie.
-Muszę już uciekać zanim twoi rodzice mnie zobaczą- mówi i posyła ci buziaka.

-Ronnie czekaj. Tu jest drabina- mówisz pokazując na przedmiot opierajacy się o dom koło twojego balkonu.
Ronnie wszedł po drabinie do Ciebie podniósł Cię za pośladki i się namiętnie całowaliście. Po tym zasnęłaś przytulona do torsu chłopaka.

4.
Co rano jest walka o koszulkę. Ty zawsze chcesz ubrać koszulkę chłopaka którą on chce dzisaj ubrać.
-Ale to jest moja koszulka- mówi Ronnie.
-

A ja kogo jestem?- pytasz.
-Też moja, ale Ty jesteś w moim sercu a koszulka jest na mnie- mówi, zakłada koszulkę i pokazuje że to on wygrał te walkę.

5.
-Radke czemu zjadłeś moje babeczki?- pytasz się groźnie chłopaka.
-Nie zjadłem ich- mówi a Ty dobrze wiesz że on je zjadł więc pokazujesz mu środkowy palec. Chłopak odwdzięcza ci się tym samym.

Hey🤗
Mam nadzieję że się podoba i przepraszam za wszystkie błędy.

Dziękuję za czytanie

Zuzanna Tkacz