SAKAR KIZ

25.BÖLÜM

Keyifli okumalar! ❤️

"Yaa benim en sevdiğim dayım gelmiş." Dayım güldü. "Zaten tek dayın benim Deniz." Dayımdan ayrılıp onu oturttum ve bende yanına oturdum. "Nasılsın benim canım dayım." Dayım arkasına yaslandı. "İyidir benim biricik yeğenim. Sen nasılsın?"  "Sen gördüm daha iyi oldum." deyip sırıttım. Ne demek istediğimi anlamıştı. "Beni mi yoksa çikolataları mı özledin acaba?" "En çok seni ama şöyle küçücük de çikolataları özlemiş olabilirim." Dayım Almanya da yaşıyordu. Buraya her gelişinde bana bir valiz dolusu çikolata getiriyordu.

"Çikolataların odanda seni bekliyor." Dayımın boynuna yine kollarımı dolayıp gülümsedim. "Hadi kalkın bakalım. Sofra hazır." Babaannemin bağarması ile mutfağa geçtik. "Oh yine döktürmüşsün Ayşe Teyze. Özlemişim yemeklerini." Babaannem gülümsedi."Afiyet olsun oğlum." Hemen yemeklerimi yiyip ayağa kalktım. "Eline sağlık babaannem ve size afiyet olsun. Benim çikolatalarımı yemem lazım."

Hemen odama gidip valizimi açtım. Çikolatalarıma hazine bulmuş korsan gibi bakarken avuçlarımı çeşit çeşit abur cubur ile doldurdum. Salona geçip koltuklardan birine oturdum ve çikolatalarımı yemeye başladım. Dayım ve babaannem gülerek bana bakarken kaşlarımı çattım.

"Ne? Bir şey mi oldu?" Dayım kafasını iki yana salladı. "Bir şey olduğu yok da. Suratının her tarafını çikolata etmişsin. Küçük çocuk gibisin." Dayım gülerek yanıma oturunca babaannem de karşımıza oturdu. Hep beraber oturup sohbet etmeye başladık.

Dayım buraya bir işi için gelmişti. Ve yarın da bir iş görüşmesi için yemeğe çıkacaktı. "Deniz istersen sen de benimle yemeğe gel." Dayıma baktım. "Olur." Gülümeyip kafasını salladı ve babaanneme döndü. "Sen de gel istersen Ayşe Teyze." Babaannem kafasını iki yana salladı. "Yok oğlum siz gidin. Hem yarın benim temizlik günüm." Babaannemin yanına gidip sarıldım. "Ya babaanne sen hiç yorulmaz mısın? Yaşlı-" Babaannem sözümü kesti. "Kız ben sana yaşlı mı diyorsun. Bak geliyor ha oklava." Hızla kafamı iki yana salladım. "Yok be babaannem ben sana hiç yaşlı der miyim? Senin ruhun benden genç." Babaannem gülümseyip yanağımı sıktı.

Biraz daha sohbet ettikten sonra hepimizin uykusu gelmişti. "Hadi bakalım geç oldu." deyip ayağa kalktı babaannem. "Ben de senin yerini hazırlayayım Şenol." Babaannem gittiği sırada kalkıp Dayıma sarıldım. "İyi geceler dayıcım." Dayım gülümsedi. "İyi geceler kızım." Gülümseyip ona baktım. Bana kızım deyince aklıma gelen kahramanım, babam ile gözlerim doldu. Dayım hafifçe kaşlarını çatıp bana baktı. "Şşt. Ağlamak yok sulu göz. Ben de ağlarım yoksa. Benim ağlamamı ister misin? " diye sorduğunda kafamı iki yana salladım."Küçükken de böyleydin. Bir şeye ağladığında sana ben de ağlarım dediğim zaman susardın. Hala daha öylesin."

Dayım ile ilerlemeye başladık odama gelip kapıyı açtım. Dayım da gidip odasına girdi. Dayımı çok severdim. Yatağımı açıp içine atladım. Telefonumu alıp birazcık instagram da dolandıktam sonra şarja takıp komodinin üzerine koydum. Birden canım yine çikolata çekince ayağa kalkıp dolabımın yanına koyduğum valizi açtım ve onları abur cuburlar ile doldurduğum çekmeceme koymaya başladım. Tam sonuncusunu da koyarken birden kapı açıldı. Babaannem içeri girmiş çikolatalarıma bakarken kollarım ile üzerlerini kapattım.

"Deniz. Bu kadar çikolatayı yiyecek misin?" Kafamı iki yana salladım. "Yok babaannem az az yicem her gün. Gerçekten." Babaannem bana inanmayan bakışlar atarken, "Ben seni biliyorum. Seni bıraksam iki güne kalmaz hepsini yersin. Yarın bunları benim odama taşıyorsun. Benden istediğin zaman ben sana veririm." Üzgünce babaanneme baktım. "Ama babaanne ya." "Olmaz yavrum olmaz. O kadar çikolata yemek iyi değil. Git meyve ye. Çikolata zararlı zararlı."

Babaannem gözleri ile yatağı gösterdiğinde çikolatamı yiyemeyip yatağıma yattım. Babaannem yanağımdan öpünce bende onu öptüm. "İyi geceler babaannem." "İyi geceler yavrum." deyip üzerimi güzelce örttü ve dışarı çıktı. Bende yavaşça gözlerimi kapatıp uykuya daldım.