SAKAR KIZ

21.BÖLÜM

Medya: Emir ❤️

Babaannemin sesini duyunca tuttuğum nefesimi sonun da bıraktım ve etrafa saçılan vazo parçalarına baktım.

Kapıyı açıp babaannemin üzrine atladım ve tontoş yanaklarından öpüp ona sıkıca sarıldım. "Yaa tontişim benim. Seni çok özledim." Oda bana sarıldı. "Ben de seni çok özledim kuzum."

Babaannem odama bakıp kaşlarını çattı. "Bu vazo ne böyle?" Ben de oraya baktım. "He o mu? Seni ben hırsız zannettim ya ondan düşürdüm ben onu ama hemen temizlerim." Babaannem kafasını iki yana salladı. "Yok yok. Sen toplama elini falan kesiyorsun sonra ben toplarım."

Babaannem salona geçtiğinde ben de geçtim daha sonra mutfağa ve diğer odaları da gezdi. Daha sonra kaşlarını çatıp bana bakmaya başladı. "Kız. Bu ev en son ne zaman süpürüldü ha?" Bir iki adım geriledim. "Valla iki gün önce süpürdüm." Kaşlarını daha da çok çattı. "Ben demedüm mi bu ev her gün süpürülecek? İki gün önce süpürmek ne demek. Hadi çabuk bugün akşama kadar temizlik yapacağız. Eğer ki sakarlık yaparsan sarmaların yüzünü dahi göremezsin."

Korkuyla babaanneme bakıp kafamı salladım. "Tamam ben bi lavaboya gidiyim sen de süpürgeyi felan al. Hadi çabuk." Babaannem yanımdan ayrıldıktan bir kaç saniye sonra kapı tekmelenmeye başlayınca yerimde sıçradım. Hemen kapının yanına gelip kimin geldiğine baktım. Emir'di. Hemen kapıyı açtım.

Elleri ile yüzümü avuçlayıp her tarafına baktı. "İyi misin? Bir şey yaptı mı o şerefsiz sana? Kim geldi? Ne oldu kızım söylesene." Emir ardı ardına sorular sorarken kafama bi tane vurdum. Ben bu çocuğa evde hırsız var demiştim değil mi ya?

"Ya şey ben... Yani aslında eve hırsız felan girmememiş babaannem gelmiş. Ben de sesleri duyunca hırsız zannettim. Senden de özür dilerim. Bir daha buraya kadar geldin." Emir kafasını iki yana salladı. "Özür dilemene gerek yok Sakar Kız."

Arkamdan adım sesleri gelince arkamı döndüm. Babaannem Emir ile bana bakıyordu. "Hiiy babaannem." diye mırıldandım. "Bu çocuk kim Deniz?" Emir'e kısa bir bakış attım. "Bu çocuk şey babaanne. Şey benim arkadaşım. Emir-"

Babaannen kolumda çekip biraz ileri gitti ve kulağıma fısıldadı. "Kız bu Damla'nın bana bahsettiği çocuk mu yoksa?" Yavaşça kafamı salladım. "Neden geldi kız buraya." Boğazımı hafifçe temizledim. "Şey ya. Ödev. Ben ödevimi unutmuşum onu getirdi." Babaannem pek inanmayan gözlerle beni süzdükten sonra Emir'in yanına doğru gitti.

"Hoşgeldin Emir oğlum. Ben Deniz'in babaannesi Ayşe. Senden bahsetmişti." Babaannemin tam karşısına geçip duvarın oraya saklandım. Emir beni göremiyordu. Ama babaannem görebilirdi. Kocaman gözlerle ona baktım. "Ya babaanne!" diye fısıldayıp yerimde tepindim.

Emir babaannemin elinden tutup öptü ve "Memnun oldum Ayşe Teyzem." dedi. Babaannem Emir'e beğeniyle baktıktan sonra bana döndü. Gözlerini kısıp bana 'Rahat dur kız' bakışı attıktan sonra yerimde durup kafamı öne eğdim.

"Yarın bize gel sen Emir. Bugün evde pek bir şey yok. Malum Deniz evde tekti pek bir şey yapamamış." Babaannemin yanına gittim. "Hiç de bile. Ben çok da güzel şeyler yaparım. Sadece sakarım diye yaptıklarım da başarılı olamıyorum ama ben çok becerikliyim."

Emir bana gülüp tekrar babaanneme döndü. "Peki o zaman Ayşe Teyze yarın görüşürüz. İyi akşamlar." deyip ilerlerken babaannem kafasını salladı. "Sana da oğlum." Babaannem kapıyı kapatacağı sırada kapıyı tuttum. "Ben Emir'i geçireyim." Babaannem kafasını salladıktan sonra kapıdan çıktım.

Emir merdivenlerden iniyordu. "Pişt. Bana bak." Deyip ikişer ikişer inmeye başladım. Emir birden durunca sırtına koala misali yapıştım. Geri çekilip bir kaç basamak daha indim ve kafamı kaldırıp Emir'e baktım. Sırıtarak bana bakıyordu.