Medya: Emir
Emir ile konuşan kasının yanına gidince kadın bana bakıp kaşlarını çattı. Ve sonra Emir'e döndü.
"Kim bu kız paşam?" Emir beni gösterdi ve "Deniz. A-" Kadın Emir'in sözünü kesti. "Ay inanmıyorum ya! Demek ki Deniz sensin. Dilek bana bahsetmişti senden. Çok iyi bir kızmışsın da. Ay Emir! Oğlum!"deyip Emir'e döndü.
"Yoksa siz... Siz sevgili misiniz?! Ay sevgilisiniz değil mi?! İnanmıyorum ya! Sevgilisi-" Emir annesinin sözünü kesti. "Anne biz sevgili değiliz ya." Annesi kaşlarını çatıp Emir'e baktı.
"Ay oğlum ya. Sen neden böylesin ki. Bugüne kadar o kadar antin kuntin kızlar ile sevgili oldun. Şimdi böyle düzgün hanım hanımcık kız ile sevgili olmuyorsun." Gülümsedim ve kızardım. Kadın beni daha yeni görmüştü ama beni baya bir de övüyordu yani.
Kadın bana doğru gelip karşım da durdu. "Ben Yasemin canım. Emir'in annesiyim." Gülümsdim. "Ben de Deniz. Memnun oldum Yasemin Hanım." Kaşlarını çattı. "Ay Yasemin Hanım ne ya? Yasemin Teyze diyeceksin bana. Hem belli mi olur bir gün Yasemin Anne de dersin."deyip güldü ve yanımızdan ayrıldı. Ben ise kızardım.
Ben şaşkınca Emir'e bakarken o da bana aynı şekilde bakıyordu. Yasemin Teyze salona geçince karşısına geçtim. "Şey. Yasemin Teyze ben yemek yapmıştım da. Siz de acıktıysanız eğer yiyelim." Yasemin Teyze memnun olmuş bir şekilde gülümsedi ve kafasını sallayıp mutfağa doğru ilerledi.
Hep birlikte mutfağa geldiğimiz de ben herkesin tabağını doldurup önlerine koydum. Yasemin Teyze memnun bir ifadeyle masayı süzüp yemeğini yemeye başladı. Emir ise deli danalar gibi yemek yiyordu. Bu haline sessiz bir şekilde güldüm ve ben de yemeğimi yemeye başladım.
Yemekler bittiğin de Yasemin Teyze bana baktı. "Ay Denizciğim sen ne kadar güzel yemekler yapıyorsun böyle. Maşallah sana." Kızardım. Bugün benim kızarma günümdü sanırım. Beni bu kadar övmesi beni utandırıyordu. "Ay yavrum benim. Ne kadar da saf temiz birisisin sen ya. Çok sevdim ben seni." Diyen Yasemin Teyze gelip bana sarıldı.
Ben de şaşkınca öyle kaldıktan sonra sonra ben de ona sarıldım. Ayrıldığımız da Yasemin Teyze Emir'e bakıp kaşlarını çattı. "Bu kerata beni hiç ziyaret gelmiyor artık ya. Hele de şu son bir kaç aydır. Bana bak Emir artık ara sıra gel yanımıza ya. Hem Deniz ile de gelin. Özledim oğlum."
Emir kafasını salladı. "Babam nerede?" "Baban ile gelecektik ama babanın işleri çok yoğun Emir. Gelemedi o yüzden." Emir kafasını salladı.
Emir salona geçtiğinde ben de masayı kaldırmaya başladım. Yasemin Teyze'de bana yardım ederken onu durdurdum. "Yok Yasemin Teyze sen bırak. Ben yaparım. Sen yorulma. Geç otur şuraya." Gülümseyip kafasını salladı.
Mutfağı toplarken Yasemin Teyze ile de gülüşerek sohbet etmiştik. Zengin olduğu halde hiç kibirli bir insan değildi aksine çok eğlenceli ve iyi biriydi.
Salona geçtiğimizde Yasemin Teyze beni Emir'in yanına oturtturmuş kendisi de karşımıza oturmuştu.
"Ah ah inşallah sizleri de bir gün birlikte görürüm." Emir kaşlarını çattı. "Anne. Yeter de artık." "Ay tamam. Tamam. Sinirlenme."
Yasemin Teyze'nin telefonu çaldığında telefonuna baktı. O telefonu ile konuşurken Emir bana döndü. "Bak annemin kusuruna bakma. O hep öyledir yani. Saçma sapan konuşur." Emir'in dedikleri ile kafamı salladım.
Zaten Yasemin Teyze'nin dediklerini ben de ciddiye almıyordum. Emir ile ben... Hayır ya öyle bir şey tabi ki de olamaz. O benim arkadaşım.
"Çocuklar benim eve gitmem lazım." Emir ile birlikte ayağa kalktık. "Neden Anne?" "Ay paşam. Misafir gelecekmiş."deyip Emir'in yanına geldi ve onu öpüp sarıldı. Benim de yanıma gelip sarılınca gülümsedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAKAR KIZ
Novela JuvenilYanımda duran barmenden bana soğuk su vermesini istedikten sonra dans eden Emir ve arkadaşını(!) izlemeye koyuldum. Yanıma bir bardak bırakılınca hemen bardağı alıp içtim. İçmemle boğazım da yanmaya başladı. Yanlış bardağı mı içtim ben?! Barmen ya...