The Agreement

Κεφάλαιο 7

Αμέλειας Pov.

Ή κόρνα του αυτοκινήτου ακούγετε και αμέσως καταλαβαίνω πως ο Αλέξανδρος είναι από κάτω. Διορθώνω λίγο το μακιγιάζ μου και αφού βάλω το άρωμα μου κατεβαίνω στο σαλόνι όπου παίρνω το τσαντάκι μου και κοιτάζω το είδωλο μου στο καθρέπτη.

Είμαι πολύ ικανοποιημένη.

Μπράβο μαμά.

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Αλέξανδρο να έχει στηθεί πάνω στο αυτοκίνητο του,αυτός μόλις με βλέπει χαμογελάει και με πλησιάζει.

"Ουάου,δείχνεις εκθαμβωτική" είπε και τα χέρια του ακούμπησαν τους ώμους μου.

Του χάρισα ένα από τα καλύτερα μου χαμόγελα και του είπα πως  δείχνει όμορφος όπως πάντα.

Ειλικρινά δείχνει κούκλος μέσα στο σκούρο μπλέ κουστούμι του.

Τόσο κούκλος που αρχίζω να τον βλέπω αλλιώς.

Αλέξανδρος Pov.

Ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου και η Αμέλεια χαμογελαστή μπαίνει μέσα.

Σήμερα είναι τόσο όμορφη.Αυτό το nude ροζ φόρεμα αναδεικνύει και την τελευταία καμπύλη του σώματος της που την κάνει τόσο ελκυστική και θηλυκή που κάθε αρσενικό μέσα στο εστιατόριο δεν θα διστάσει να της την πέσει.

Μπαίνω στο αυτοκίνητο και ξεκινάω την πορεία μας προς το εστιατόριο,η Αμέλεια ως συνήθως κάθετε και χαζεύει τα αστέρια αλλά δεν κάνω το"λάθος" να την ενοχλήσω.

Είναι τόσο αφοσιωμένη που καταλήγει να γίνετε ακόμα πιο όμορφη.

Χριστέ μου Αμέλεια,μέσα σε είκοσι λεπτά έχεις τρελάνει τον εγκέφαλο μου.

Φτάνουμε έξω από το μαγαζί και δίνω τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο παρκαδόρο. Πιάνω την Αμέλεια από την μέση και την νιώθω να κοκκινίζει.Τόσο αθώα και γλυκιά.

Δίνω το όνομα στην υποδοχή και η κοπέλα μας συνοδεύει μέχρι το τραπέζι και κοιτάζει με ένα βλέμμα ζήλιας την Αμέλεια.

Αμέλειας Pov

Καθόμαστε στο τραπέζι και αμέσως ανοίγω τον κατάλογο,πρέπει να ομολογήσω πως μόλις είδα τον κατάλογο φρίκαρα.

Τι σκατά,ράβδους χρυσού θα φάμε;

Βλέπω τον σερβιτόρο να έρχεται και αποφασίζω να φάω "Μοσχαράκι με λαχανικά" σαν μία πιο ασφαλή επιλογή,ενώ ο Άλεξ παραγγέλνει"Μοσχαράκι με πουρέ γλυκοπατάτας και σάλτσα λεμονιού" και ένα ροζέ κρασί και για τους δυό μας.

Η βραδιά κυλάει ήρεμα μαθαίνοντας ο ένας πράγματα για τον άλλον,όπως ότι ο Άλεξ έχει αδερφό και εγώ ζω ακόμα με την μαμά μου.

Επίσης έμαθα πως κανονικά ο Αλέξανδρος ζει στην Αθήνα και εδώ ήρθε και για τον γάμο του Αντώνη αλλά και την κηδεία του πατέρα του αφού το πατρικό του βρίσκετε εδώ.

Όταν ποια έχουμε τελειώσει το φαγητό μας,βρήκα την ευκαιρία να τον ρωτήσω μήπως υπάρχει κάποια θέση εργασίας στο παράρτημα της εταιρίας του εδώ στα Τρίκαλα μα η φωνή του με διακόπτει.

"Αμέλεια,θα ήθελα να σου ζητήσω μια χάρη."λέει με έναν ενδοιασμό.

"Τι χάρη;Πως μπορώ να βοηθήσω;"λέω γεμάτη κατανόηση.

"Θέλεις να με παντρευτείς;"λέει ελάχιστα πιο σιγανά

"Άλεξ τι λες;Μήπως σε πείραξε το κρασί;"λέω προσπαθώντας να δικαιολογήσω αυτό που μόλις είπε.

"Για να μπορέσω να πάρω την κληρονομιά του πατέρα μου πρέπει να παντρευτώ άμεσα και ο δικηγόρος μου πρότεινε έναν λευκό γάμο.Κάτι σαν συμφωνία με κάποια που θα μπορούσε να φανεί πειστική ως σύζυγος μου και μόνο εσένα μπόρεσα να σκεφτώ Αμέλεια."μου απαντάει πίνοντας λίγο από το κρασί του.

"Ακούς τι λες;Να σε παντρευτώ για να μπορέσεις να πάρεις την κληρονομιά;Τι είμαι Αλέξανδρε κούκλα που μπορείς να την αγοράζεις όποτε θες;"λέω φυσικά νευριασμένα.

"Το ξέρω Αμέλεια και ζητάω μόνο την βοήθεια σου.Αυτά εδώ είναι τα συμβόλαια,διάβασε τα προσεκτικά. Σε περίπτωση που τελικά θελήσεις να με βοηθήσεις μπορείς να με περάσεις από το πατρικό μου ή να με πάρεις τηλέφωνο φυσικά. Αλλά θα είμαι εδώ ακόμα για 3 μέρες."απαντάει με κατανόηση σε αυτό που μόλις του είπα.

Πήρα τα χαρτιά στα χέρια μου και άρχιζα να τα διαβάζω,ίσως τελικά να μην είναι τόσο κακή αυτή η συμφωνία.

"Δέχομαι"Λέω και υπογράφω τα χαρτιά.

--------------------------------------------------------------------------------

Καιιι κατ.

Αυτό ήταν το κεφάλαιο 7 και ναι είναι 500(+) λέξεις.

Ελπίζω να το απολαύσετε ζουζούνιαα.

Με αγάπη Μαέβα