Κεφάλαιο 18

4K 194 9
                                    

Πρέβεζα,Ελλάδα.

Είμαι στην κουζίνα και μαγειρεύω όταν το κινητό του Αλέξανδρου χτυπάει.Βλέπω το όνομα και αμέσως κατεβάζω το βλέμμα μου και συνεχίζω να ανακατεύω το κρέας.Ο Αλέξανδρος βγαίνει από το μπάνιο και αφήνει ένα απαλό φιλί στον λαιμό μου και με αγκαλιάζει.

"Τι μαγειρεύεις;"με ρωτάει συνεχίζοντας να φιλάει τον λαιμό μου.

Σταμάτα να ασχολήσε με τον λαιμό μου γιατί θα σε βιάσω.

"Μοσχαράκι με ρύζι και για να μην το ξεχάσω η Κατερίνα σε πήρε πριν λίγο τηλέφωνο"λέω λυπημένα.

Ο Αλέξανδρος φαίνεται να το παρατηρεί και ξεφυσάει παίρνει το τηλέφωνο του και πάει προς το σαλόνι,τον ακούω να μιλάει ήρεμα στην αρχή αλλά μετά σταδιακά η φωνή του να αυξάνει.Ανύσηχη πηγαίνω προς το σαλόνι για να δω τι έγινε μα δεν μπορώ να βγάλω άκρη,το μόνο πράγμα που ακούω είναι τον Αλέξανδρο να φωνάζει "Μα πως έγινε αυτό;" και "Πάντα προσέχαμε". Μα καλά τι έγινε και φωνάζει έτσι;

Κλείνει το τηλέφωνο και έρχεται κοντά μου με αγκαλιάζει και μετά από λίγο απομακρύνεται,οι κίνησεις του είναι επαναλαμβανόμενες.Ξεφυσάει και "χτενίζει" τα μαλλιά του. Τον πλησιάζω και αφού βρω αρκετό θάρρος παίρνω μια ανάσα και τον ρωτάω.

"Άλεξ,τι έγινε;"λέω και του χαϊδεύω την πλάτη.

"Αμέλεια,θέλω να μείνεις ήρεμη"λέει στεναχωρημένα.

"Αλέξανδρε πες μου"

"Η Κατερίνα είναι έγκυος"

Παίρνω βαθιές ανάσες για να μην του σπάσω το κεφάλι στα δύο.Αναβαίνω πάνω στο δωμάτιο μου και βγαίνω στο μπαλκόνι,και αρπάζω το πακέτο με τα τσιγάρα.Κάθομαι σε μία από τις πλαστικές καρέκλες και αρχίζω να καπνίζω,ξεχνιέμαι και ηρεμώ για λίγο μέχρι που η μπαλκονόπορτα ανοίγει και ο Αλέξανδρος με κοιτάει.

"Αμέλεια,δεν το θέλω αυτό το παιδί" μου λέει.

"Υπάρχει όμως Αλέξανδρε και χρειάζεται τον πατέρα του" του λέω απαλευθερώνοντας τον καπνό από το στόμα μου.

"Καπνίζεις;"με ρωτάει.

"Όταν νιώθω πιεσμένη αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας"του απαντάω.

"Δεν είναι σίγουρο πως το παιδί είναι δικό μου,από ότι ξέρω η Κατερίνα είχε μία σχέση όλο αυτόν το καιρό.Σε παρακαλώ μην με αφήσεις.Μην με αφήσεις τώρα που σε βρήκα.Τώρα που σε χρειάζομαι"

Σηκώνομαι από την καρέκλα και τον αγκαλιάζω σφικτά,με σηκώνει από τους γλουτούς ώστε να είμαστε στο ίδιο ύψος και τότε του ψιθυρίζω στο αυτί 

"Είμαι τόσο ερωτευμένη μαζί σου που δεν μπορώ να αφήσω Αλέξανδρε"

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Καιι κατ,

Δεν έχω σχολείο και yay,κοιμήθηκα σαν νορμάλ άνθρωπος.

Επίσης ξεκινάω χορό οπότε τα updates θα πέσουν λίγο,ζητώ συγγνώμη.

Αυτά από εμένα.

Με αγάπη Μαέβα<3

The AgreementNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ