The Agreement

Κεφάλαιο 36.

Αθήνα,Ελλάδα.

Φορώντας ένα κίτρινο κορμάκι εγκυμοσύνης και ένα λευκό ελαστικό τζιν σε συνδυασμό με τις κίτρινες μπαλαρίνες μου μπαίνω στο γραφείο του Αλέξανδρου.Εκείνος σηκώνεται από την καρέκλα του με ένα συνοφρύωμα στο πρόσωπο του και έρχεται κοντά μου.

"Αμέλεια έγινε κάτι;Γιατί ήρθες από την εταιρεία;"λέει και με φιλάει στο μέτωπο.

Φιλί στο μέτωπο;

"Δεν έγινε κάτι αγάπη μου απλώς βαρέθηκα σπίτι και είπα να περάσω μία βόλτα από εδώ"λέω και κατευθύνομαι προς την μεγάλη τζαμαρία του γραφείου του.

"Και τι το πέρασες εδώ Αμέλεια;Καφετέρια;Να έρχεσαι όποτε σου καπνίζει;Εδώ είναι η δουλειά μου Αμέλεια,όχι η καφετέρια της γειτονιάς!"λέει νευριασμένα και εγώ τρομοκρατημένη γυρίζω να τον κοιτάξω.

Δεν μου έχει ξαναμιλήσει έτσι,ποτέ,καμία φορά.Γιατί να μου μιλήσει τώρα;

Εκείνη την ώρα χτυπάει η πόρτα και μία δίμετρη κοκκινομάλλα με αναλογίες μοντέλου μπαίνει μέσα στο γραφείο.

"Συγγνώμη Κύριε Παπαπέτρου δεν ήξερα"λέει ναζιάρικα και πάει να κλείσει την πόρτα αλλά ο Αλέξανδρος την προλαβαίνει.

"Δήμητρα εσύ δεν ενοχλείς ποτέ,πέρασε έτσι και αλλιώς η κυρία Χατζησταύρου έφευγε"λέει και της χαμογελάει.

Μα μπροστά στα μάτια μου;Τόσο γελοίος;

Φεύγω χωρίς να πω λέξη και αμέσως παίρνω ένα ταξί,αρνούμενη να γυρίσω με το σοφέρ.Όταν επιτέλους φτάσω σπίτι με δάκρυα,πληρώνω την διαδρομή και ανοίγω την πόρτα όπου η κυρία Αθηνά με κοιτάει αγχωμένη.

"Κορίτσι μου είσαι καλά;Έμαθα πως δεν γύρισες με τον σοφέρ!"λέει και έρχεται να με βοηθήσει με το παλτό.

"Ναι κυρία  Αθηνά μην ανησυχήτε"της λέω και σκουπίζω τα λίγα δάκρυα μου.

"Μα Αμέλεια,εσύ κλαις!"μου λέει και με εγκλωβίζει στην ζεστή αγκαλιά της.

"Τι σου έκανε ο αχαΐρευτος,πες μου να τον σκοτώσω"λέει και εγώ πλαντάζω στα κλάματα.

"Δεν φταίει αυτός κυρία Αθηνά,εγώ φταίω που τον πίστεψα.Εγώ φταίω.Εγώ και πάλι εγώ.Εγώ που τον ερωτεύτηκα σχεδόν από την πρώτη στιγμή που τον είδα σε εκείνον τον γάμο.Εγώ η ηλίθια που είπα ναι σε μία ηλίθια συμφωνία και έμπλεξα σε όλη αυτή την παράνοια."λέω και ανεβαίνω τρέχοντας πάνω στο δωμάτιο και γεμίζω την βαλίτσα μου με μερικές αλλαξιές ρούχα και με δυσκολία την κατεβάζω στο σαλόνι.