The Agreement

Kεφάλαιο 13

Αθήνα,Ελλάδα

"Πως σου φαίνεται το σπίτι Μέλι;"λέει δείχνοντας στα παιδιά που να αφήσουν τις βαλίτσες. 

"Ωραία,αλλά δεν είναι πολύ με-μεγάλο;"του απαντάω με ανοιχτό το στόμα.

Ειλικρινά το σπίτι του είναι 10 φορές το δικό μου στάνταρ θα χαθώ εδώ μέσα.

"Μην ανησυχείς θα το συνηθίσεις,έλα πάμε να σου γνωρίσω το Χρήστο." μου λέει και προχωράει μπροστά.

"Ποιος είναι ο Χρήστος;"

"Ο δικηγόρος μου"

Δηλαδή αυτός που του έδωσε την ιδέα του γάμου. Oh,δεν ξέρω αν θέλω να τον γνωρίσω.

"Ξέρεις,Α-Άλεξ είναι αναγκαίο να τον γνωρίσω;"

"Μέλι,ηρέμησε.Είναι φίλος μου" λέει και ανοίγει μία γκρι πόρτα.

Ο χώρος είναι βαμμένος σε κίτρινο χρώμα και τα έπιπλα είναι μαύρα.Ένα μεγάλο γραφείο με μοντέρνο σχέδιο κοσμεί το χώρο με μία καρέκλα και μία τεράστια βιβλιοθήκη να το συμπληρώνουν.Μπροστά από το γραφείο είναι δύο καρέκλες και εκεί κάθετε ένας ψηλός άνδρας περίπου στην ηλικία του Άλεξ με πράσινα μάτια.Αρκετά γοητευτικός και σε συνδυασμό με το φως που μπαίνει από τα δύο μεγάλα παράθυρα δείχνει ακόμα πιο όμορφος,αλλά όχι τόσο όμορφος όσο Αλέξανδρος.

Ο Άνδρας που από ότι κατάλαβα είναι ο δικηγόρος του Άλεξ,τον χαιρετάει φιλικά και  κατευθείνονται προς τα εμένα.Βαθιές ανάσες Αμέλεια,μια γνωριμία είναι.

"Αμέλεια,να σου γνωρίσω τον παιδικό μου φίλο και δικηγόρο μου Χρήστο Αγγελάκη"λέει και ο καστανόξανθος άνδρας τείνει το χέρι του για χειραψία

"Αμέλεια Χατζησταύρου,χάρηκα για την γνωριμία"απαντάω στην χειραψία του και χαμογελάω παράλληλα.

 Μετά οι δύο άντρες άρχισαν να συζητάνε την διάφορα και αφού χαιρέτησα τον Χρήστο ζήτησα συγγνώμη και άρχισα να εξερευνώ και το υπόλοιπο σπίτι.Κατέβηκα τις σκάλες ώστε να βρεθώ στο μεγάλο γκρι σαλόνι με τους άσπρους καναπέδες και το μεγάλο πιάνο.Λίγο πιο δίπλα ήταν η κουζίνα  που το κύριο "συστατικό" της ήταν ο γρανίτης και ήταν και αυτή σε μοντέρνο ύφος και σε γκρι αποχρώσεις.

Ούτε στις 50 αποχρώσεις του γκρι να ήμασταν.

Λογικά τα υπνοδωμάτιο και το μπάνιο θα βρίσκετε στον πάνω όροφο,πάω να ξανά ανέβω την φαρδιά σκάλα με τα γυάλινα σκαλιά αλλά τότε βλέπω τον Χρήστο με τον Αλέξανδρο να κατεβαίνουν.

"...και όπως είπαμε Αλέξ,ο γάμος σύντομα"λέει και χαχανίζει.

"Μην αγχνώνεσαι φυτό,θα την αποκαταστήσω σύντομα."λέει και έρχεται και με αγκαλιάζει από πίσω.

Αφήνει ένα ρουφηχτό φιλί στο λαιμό μου και αμέσως ανατριχιάζω.Δεν τα κάνουμε αυτά έτσι Παπαπέτρου,είμαστε σε κρίσιμη ηλικία.

-------------------------------------------------------------------------------------------

Καιι κατ,

Τρίτη,11 Σεπτεμβρίου ώρα 9:30 η Μαέβα γυρίζει στην κόλαση.

ΑΧ

Καλοκαίρι γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα.

Επίσης το cover μας είναι made by me,χειροκροτήστε μου πήρε πολύ ώρα.

Με αγάπη,Μαέβα