ZAMANSIZ MUTLULUK

Bölüm 22

Bir daha dünyaya gelsem

Yine seni severdim,

Beni üzesin diye

Biliyorum sende bir daha dünyaya gelsen 

Yine beni sevmezdin

Kahrımdan öleyim diye.

Hastaneden dışarı adımlarken arkasında bıraktığı Emre'deydi aklı, son derece soğuk ve mesafeli davranmasına anlam verememişti ama yine de aklına kötü şeyler getirmek istemiyordu sonuçta zor bir gün geçirmişti. Arabaya kadar düşünceler içindeydi.. arka kapıyı açıp oturdu, zoraki yüzüne yerleştirdiği gülümseme ile "gidelim canım"dedi.

Arka koltukta oturan Uraz uzanıp Ayla'nın kafasını omzuna koydu "gidene kadar dinlen canım, sende yoruldun" diyerek öpücük kondurdu başına.

Haklıydı bir kaç gün sancılı ve hareketli geçmişti, bedenen de yorgundu kapadı gözlerini kısa sürede uykunun kollarındaydı.

 Araba Uraz'ın evine yol alıyordu  çünkü annesi ikna edememişti kendi evine gitmeyi tercih etmişti hem bir kaç gün daha dinlenip işin başına dönmesi lazımdı.

Arabadan dışarıyı seyrederken eve geldiklerini fark etti, başını Aylaya çevirdiğinde onun da uyandığını fark etti. Birlikte arabadan inip eve geçtiler evde gözle görülür değişiklikler mevcuttu belli ki Sevim Hanım biricik oğlu rahat etsin diye her şeyi hazırlamıştı.  Etrafa göz atarken buzdolabını açtı; çeşit çeşit yemeklerle doluydu uzun süre yetecek kadar vardı hemde.

Pırıl pırıl temizlenmiş ev mis gibi kokuyordu,  anne eli değmiş gibi sözü çok yerindeydi şu an için, bir de masanın üstüne not bırakmıştı " yarım saate yanına geleceğiz"diye.

Sakladığı sığınağı ele geçirilmek üzere olan Uraz derin nefes alıp "ah anne!!!" diyerek  merdivenlerden yukarı kata çıkıp  kendisini yatağına bıraktı. 

 Kapıdan bakan Aylayı yanına çağırıp oturttu. Ayla elinde ki notu Uraz'a gösterirken "gitmem lazım"dedi.

Suratı düşen Uraz hiç memnun olmadı duyduklarından başını Ayla'nın başına dokundurarak "gitmeni istemiyorum aslında ama sende dinlenmelisin"dedi ardından alnına öpücük kondurduktan sonra sıkıca sarıldı.

Çantasını yerden alan Ayla "bir şey olursa hemen ara aklımda sende kalmasın" deyip arkasında Uraz'ı bırakarak evden ayrıldı, dışarıda onu bekleyen arabaya binip eve yol almaya başladı.

 İçindeki garip duyguya anlam veremiyordu düşünmekten yorulmuş bir hali vardı aslında elleriyle karıştırdığı saçları dağılırken, gözünün önüne gelen Emre'nin yüzü zihnini meşgul ediyordu sürekli, soğuk ve bir o kadar da mesafeli davranması kalbinin kırılmasına neden olurken nedeni ise bir muammaydı.

 Eve geldiğinde kimsecikler yoktu annesine seslendi ise de karşılık alamadı, direk banyoya gidip duş aldı üzerine rahat kıyafetlerini geçirdikten sonra kendini yatağına attı.

 Yanı başındaki poşeti eline alarak Emre için okuduğu kitabı çıkarıp sayfalarını karıştırdı, arasında Emre'nin vermiş olduğu kurumuş papatya vardı, son kez koklayıp kitabı kapattıktan sonra yastığının yanına iliştirdi.

Eline aldığı telefonundan Uraz'ın mesajına cevap yazıp gönderdi sonrasında ise derin uykunun kollarına bıraktı kendini.

...

Yatmaktan ve özel ilgiden sıkılan Uraz  zorla da olsa anne ve babasını yollamayı başarmıştı nihayet yalnızdı, tam uykuya dalacağı sırada bu seferde telefonu çalmaya başlamıştı bilmediği bir numaraydı uykulu şekilde cevap verdi.