ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ

Κεφάλαιο 12ο

Η Μαριλένα άνοιξε με κόπο τα μάτια της.
Το κεφάλι της ήταν έτοιμο να εκραγεί απ' τον πόνο.
Το φως ήταν λιγοστό και χρειάστηκε λίγη ώρα για να προσαρμοστούν τα μάτια της στο μισοσκόταδο.
Ήταν πεσμένη σ' ένα βρώμικο πάτωμα.
Στα ρουθούνια της ήρθε μια απαίσια μυρωδιά κλεισούρας που της έφερε αναγούλα.
Σήκωσε όρθια και εξέτασε το χώρο γύρω της.
Ήταν κλεισμένη σ' ένα μικρό δωμάτιο, τα παράθυρα ήταν χαμηλά, χωρίς παντζούρια αλλά με στενά κάγκελα.
Έξω δεν φαινόταν τίποτα, το απόλυτο σκοτάδι.
Ούτε ένα φως στον δρόμο, ούτε φωτισμένα σπίτια, ούτε τίποτα.
Σε ποιά ερημιά την είχαν οδηγήσει;
Πλησίασε την πόρτα και έπιασε το πόμολο.
Δοκίμασε να την ανοίξει αλλά ήταν κλειδωμένη.
Ε,βέβαια,τι περίμενε;
Οτι θα την άφηναν ανοιχτή για να το σκάσει;
Ποσό χαζή είσαι, σκέφτηκε, σιγά μην ήταν τόσο εύκολο!
Ξαφνικά ένοιωσε τα πόδια της να λυγίζουν, την έπιασε πανικός, στα μάτια της ήρθαν δάκρυα.
Όχι, δεν έπρεπε να λυγίσει τώρα,
έπρεπε να παραμείνει ψύχραιμη,
για να μπορεί να σκεφτεί λογικά.

Άκουσε την πόρτα να ξεκλειδώνει.
Ενστικτωδώς έκανε μερικά βήματα πισωπατώντας και ακούμπησε το κορμί της στον τοίχο.
Είδε έναν άντρα γύρω στα σαράντα να μπαίνει μέσα.
Ήταν ψηλός, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του δεν μπορούσε να τα διακρίνει λόγω του ελάχιστου φωτισμού.

"Βλέπω η μικρή βασιλοπούλα ξύπνησε" άκουσε την βαριά φωνή του να της λέει με ειρωνικό τόνο.

"Ποιοί είστε; Τι θέλετε από μένα;
Αν ζητάτε λύτρα..."

"Ησυχία μικρή... δεν αντέχω την μουρμούρα.Αν είσαι ήσυχη και ο πατέρας σου συνεργάσιμος θα τα πάμε καλά, αλλιώς..."

Ο άγνωστος άντρας άφησε στην μέση την φράση του και η σιωπή που απλώθηκε έκανε το αίμα της να παγωσει.
Έκλεισε τα μάτια της και προσπάθησε να ηρεμήσει την αναπνοή της.
Άκουσε την πόρτα να κλειδώνει ξανά, έμεινε πάλι μόνη της και πήρε μια βαθιά ανάσα.
Άραγε ο πατέρας της και ο Άγγελος είχαν καταλάβει την απουσία της;
Σκέφτηκε την παιδιάστικη συμπεριφορά της.
Πόσο λάθος έκανε που δεν τον άφησε να την γυρίσει εκείνος στο σπίτι!
Τώρα κινδύνευε και δεν είχε κανέναν δίπλα της να την βοηθήσει.
Συγκρατούσε με δυσκολία τα δάκρυα που ερχόταν στα μάτια της.

"Άγγελε σώσε με σε παρακαλώ!"ψιθύρισε με σπασμένη φωνή.

******************************