His Love For Her (Herdenson Series #2)

70: Surprise

Leia's Point of View
--

Dahan dahan kung binuksan ang akin mga mata. A familiar scent and color of the wall isn't good to me. I blinked twiced baka kasi nagkakamali lang ako sa lugar kung na saan ako ngayon, pero kahit siguro matulog ako at gumising ay narito talaga ako ngayon sa lugar kung saan hindi ko inaasahan. My chest suddenly tighten as I remember the old days that I'm here.

Bakit ako nandito? Anong nangyari. My question remained unanswered.

"Leia," Timon is here infront of me. Parang malaking relief sa kanya ang makita akung gising. I smiled weakly. "Thank God, you're finally awake," he said.

"A-Anong nangyari? B-Ba't nandito ako?" Ngayon lang nag sink in sa akin nasa hospital nga talaga ako. Bigla akung bumangon. Ginapangan nang kaba ang akin dibdib. Napa sulyap ako kay Zazu at na konpirma ang nais kung malaman. Zazu is worried about me, too.

"Nagka seizure ka kagabi Leia kaya dinala ka namin dito." Si Zamuel ang sumagot. He's already in front of me. Worried is also flasttered in his face.

"Pwede na ba ako makauwi mamaya?" Tanong ko bigla sa kanila. Umiling sila. Bumagsak ang balikat ko.

"Hindi ka pa pwedeng umalis dito Leia, u.obserbahan ka pa daw sabi nang doctor." Sabi uli ni Zamuel.

"Bakit raw? Okay naman ako, malakas na ako. Kaya ko ngang mag trabaho ngayon." I forced a smile para payagan nila akung maka uwi na. Ayoko dito sa hospital. A lot of memories happenened here at kapag naalala ko iyon para akung pinapatay sa sakit.

My mom died here at dito ko rin dinala si Aya kasi akala ko pwede pa s'yang masolusyonan ngunit dead on arival na ang sabi nang doctor.

I want to get out of here as soon as possible. Tatanggalin ko na sana ang swerong naka tusok sa akin ngayon ngunit pinigilan nila ako. Tinitigan ko sila nang masama.

"Leia, please you need to listen to us, hindi ka pa pwedeng lumabas ngayon. Baka atakihin ka nanaman nang seizure mo. Bawal sa'yo." Pigil sa akin ni Timon.

"I said I'm fine! Okay na ako! Please I want to go home. Ayaw ko dito." Pakiusap ko pa pero hindi nila ako pinayagan. Inis ko silang binalingan nang tingin ngunit di sila natinag. Masyadong nag aalala ang mga mukha nila kaya ayaw kung marinig na alam na nila ang kondisyon ko.

I'm afraid to hear the truth that I'm sick. Truth hurts really bad and I don't think I can handle it by myself. Alam ko naman na may sakit ako pero ayokong marinig sa kanila. Baka di ko kayanin.

"Please, I don't like here. Mamatay ako kapag nandito ako.." I begged for them.

"Listen to us Leia, this is for your own good. You need to stay here. Mas mabuting nandito ka kaysa umuwi ka sa bahay nyo. Baka ano pa ang mangyari sa'yo d'on." mahinahong sambit ni Zazu.

"Bakit ba? Sabi ko okay na ako! Ba't ayaw-"

"Because you're sick. Kailangan nandito ka, naiintindihan mo ba iyon?!" Pag putol pa ni Timon sa sinabi ko. My heart stung. Natulala ako. My Tears suddenly fell from my cheeks. The truth is aready heard from my ears. Ang sakit, sobrang sakit.

"At alam na namin ang sakit mo," patuloy pa ni Timon. Gulat akung napatitig sa kanya. Humigpit ang hawak ko sa puting kumot.

I bit my lower lip. Alam na nila ang sakit ko.

"The doctor told us that you had a Traumatic Brain Injury," mas lalo akung nagulat sa sinabi nya. Nagkaroon nang bukol ang lalamunan ko. I frozed for a moment. Parang hindi mag sink in sa akin ang sinabi nya.

"Pilit namin sinasabi sa doctor na baka mali lang ang findings at CT scan nya sa'yo pero iyon talaga daw ang resulta. Mukhang natamaan ata nang husto ang ulo mo dahil sa nangyari sa atin last year." Sabi pa nito.