Chapter nineteen: Birthday gift

1.5K 58 2
                                    

EM

"H-hi." kabadong bati ko pagkapasok ni Syd sa condo niya. Shock was written in her beautiful face. Kaya bago pa magbago ang isip ko at kainin ng kaba ang sistema ko, I started to strum the guitar that I'm holding.

"Simula pa nung una


Hindi na maintindihang nararamdaman


Naging magkaibigan, ngunit di umabot ng magka-ibigan


Tanggap ko yun noon


Kuntento na ganun na lang


Sapat na kasama kita kahit hanggang dun na lang


Hindi na lang ako lalapit


'Di na lang titingin


Para hindi na rin mahulog pa


Sa'yong mga mata


Siguro nga napamahal na ko sa'yo, oo


Di naman inaasahan


Di naman sinasadya


Pero alam ko rin naman


Hanggang dito na lang


Lilimutin na ang damdamin


Isisigaw na lang sa hangin


Mahal kita. . . .


Mahal kita. . . .


Sinubukan ko naman na pigilan ang nararamdaman


Kahit mahirap, lumayo at umiwas sa'yo


Pa'no ba naman


Isang ngiti, isang tingin, kahit boses mo na ring nakakatunaw


'Wag nang pansinin


Delikado na. . . .


Delikado na. . . .


Hirap pa ring hindi lumapit


'Di maiwasang tumingin


Mukha yatang ako'y nahulog na


Sa'yong mga mata


Siguro nga napamahal na ko sa'yo, oo


Di naman inaasahan


Di naman sinasadya


Pero alam ko rin naman


Hanggang dito na lang


Lilimutin na ang damdamin


Isisigaw na lang sa hangin


Mahal kita. . . .


Mahal kita. . . .


Nakatingin mula sa malayo


Tanggap ko nga ba 'to?


Sapat na nga ba 'to?


Pero ikaw na ang lumapit


Nasa akin ang tingin


Hinawakan ang aking kamay


At sabay sabing


Siguro nga napamahal na ko sa'yo, oo


Di naman inaasahan


Di naman sinasadya


Sinubukan ko naman


Na pigilan na lang


Pero ikaw ang gusto ko


Isisigaw ko sa mundo


Mahal kita. . . . Mahal kita. . . . .


Simula pa nung una. . . . ."

Hindi ko pa man naibaba ang gitara ay sinugod na ako ng yakap ni Syd. Napangiti ako pero agad ring naglaho ng marinig ko ang marahang pag-singhot niya.

"H-hey. . . d-did I do something wrong? Hindi mo ba nagustuhan?" I'm pushing her pero mas hinihigpitan niya ang yakap sa akin. Nag-aalala ako dahil baka narealize niya na hanggang magkaibigan lang- - -. . .

"I love you. . ." nakagat ko ang labi ko dahil sa sinabi niya, she's still hugging me. "I love you everyday babe. . ." napangiti ako at niyakap ko na lang rin siya.

After a while, marahan siyang kumalas sa akin. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko. I reached her face too, swiping the tears in her face. She smiled at me and I thought I'm gonna melt the way she looks at me.

"H-happy birthday. . ." I said, still touching her face.

Instead of saying 'thank you' she leans close to me and give me a kiss. Napapikit na lang ako ng maglapat ang mga labi namin. Akala ko, ako ang may regalo sa kanya, but feeling her lips is the most precious gift I'm gonna treasure in my life. She gently moves her lips into mine, she place her hands into my nape pulling me closer. Napakapit ako sa bewang niya nang mas lumalim ang halik niya sa akin. Her lips are extraordinary.

Addictive and sweet.

Habol ko ang hinga ko nang pakawalan niya ang labi ko, nakatitig siya sa akin habang nakadikit ang noo niya sa akin. Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko, pero siya, hindi man lang mapuknat sa pagtitig sa akin.

"Mahal kita. . ." gaya niya sa huling liriko ng kantang kinanta ko. Napakagat labi na lang ako dahil baka hindi ko na mapigilan ang kilig na nararamdaman ko.

Peste.

"Simula pa nung una. . ." kanta niya ulit, napapitlag pa ako dahil bahagya siyang gumalaw. Slowly swaying like she's dancing. Hindi ko na maiwasan ang mapangiti at mapatingin sa kanya.

We stayed like that.

Slowly dancing and staring at each other.


My heart beats faster for this girl. Parang gusto na niyang lumabas sa katawan ko at sumabay sa kilig at saya na nararamdaman ko ngayon.

I love her.

More than I can imagine.

More than my life.

Siya lang.

Sa kanya lang.


Crossing the line (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon