The Dauntless Amanda(ZGSP's Clan)

Chapter 2

Scholarship

"Hala! Tingnan nyo 'to guy'z!" sigaw bigla ng kaklase kong babae. Nagkagulo sa buong klase. Ganito sila kahit may guro man sa harap. Magulo,maingay at madumi. Walang maayos na disiplina sa mga estudyante.

"Nagpunta daw dito ang isa sa mga anak ng Zalfredo?"

"Oo! Nakunan ko sya ng litrato habang kausap si Sir. Gulat na gulat nga ako eh! Ang gwapo,oh!"

"Nakita nyo ba ang paaralan nila sa syudad? Pangarap na pangarap kong makapasok sa eskwelahan nila pag college na ako!!"

"College lang ang available doon?"

"Oo! Lahat ng kurso,may sakanila! Sobrang laki!"

Sa unang pagkakataon,nagkaroon ako ng interes sa pinag-uusapan nila.

College School?

Wala akong balak na mag-aral sa mga school dito pagkagraduate ko. Mababa ang mga standard nila at ayaw kong nalagay lang sa wala ang sikap ko. Walang magandang resulta ang mag-aral sa pampubliko kung nangangarap ka ng higit sa pangarap ng lahat. Gusto kong yumaman. Yun ang gusto ko para sa sarili ko. Kung kailangan kong manulak ng ibang tao, bakit pa ako magdadalawang isip. I have to stand right away.

"Students!"

Nagkagulo muli ng marinig ang boses ng lolo ni Brian. Naupo ako ng tuwid at tinanaw syang nakangiti saameng lahat pero nanatili ito saaken ng makita ako.

"I have an announcement, students. But I think it's for those smart student only." napalingon ang lahat saaken ng masabi yun ng principal namin. Nagsimangutan ang ibang mga kaklase ko kaya mas lalo akong sumimangot. "Nagpunta dito ang isa sa mga anak ng nagmamay-ari ng college school sa lungsod. Maraming opportunities ang maaari nyong makuha sa eskwelahang iyon. Full packaged and high standard school. Maraming gustong pumasok kahit mahal ang tuition fee. But it is not only about money, students. It is also for students that has a quality brain. Malaking pasasalamat natin dahil nagbigay sila ng scholarship for us."

Biglang nagkagulo at nagsigawan. Girls we're in the first line. Napaisip ako tuloy. Scholarship.. Bakit dito sila nagbigay ng schoolarship?

"After ng graduation nyo. You'll going to take the scholarship examination sa school nila"

"Ahhhhhh!!"

Napapikit ako. Sa school mismo nila?

"Amanda.." natigil sila at napatingin saken pagkatapos ay dahan-dahang nawala ang ngiti sa mukha nila. "I'm expecting you to be there and take the examination. Susubukan rin ng apo ko. I know you can enrol there anytime. You have money but this schooarship is better than wasting money."

"Why not, Sir? But I won't expect your grandson will be there studying with me."
I said full of truthfullness. Natigil sya sa pag ngiti at umiling na parang may pinipigilan.

"Amanda, mas maganda kung nandoon kayong dalawa ng apo ko. You know, studying together is better to make sure na you'll destine to each other. No other man." ngiti nya. Nakita ko ang pagsulyap nya sa apo nya na nakaupo sa harap nya at nakangiti saaken.

"Well..We'll see." tanging nasabi ko. Nakita ko ang pagngiti ng maayos ng lolo nya sabay kindat sa apo. "We'll see if he could pass the examination, Sir. Ikaw narin ang nagsabi, it requires brain."

Lumunok ito at nahihiyang yumuko.

"Ang hambog nya talaga." rinig kong bulungan ng mga kaklase ko.

"I can hear you." walang tingin kong sabi sabay sandal ko sa upuan ko. Narinig ko ang pagkiskis ng upuan nila. Umusog para lumayo.

"Mag-aaral ang apo ko para makapasok. Tuturuan ko sya." ngiti ulit nya. Ngumiti rin ako bilang sagot. "Awm..Katulad ng sabi ko. After ng graduation nyo. Prepared more. Goodluck." tsaka ito tumingin sakin bago umalis ng tuluyan.