The Dauntless Amanda(ZGSP's Clan)

Chapter 18

HATE YOU, ASSHOLE

Umuwe ako ng mag-isa ng di nagpapaalam kay Neerrah kahit na kay Xyie. Hindi na ako nagpakita sakanya ng makita ko sya sa isang restaurant. Hindi ko alam kung bakit sila magkasama. Dahil ang pagkakatanda ko, mukhang hindi naman sila magkakilala.

Paano pala ako makakauwe? Tss! Kainis! Si Lance ang naghatid saamen. Kaya wala sya at mukhang masama ang timpla saaken, kailangan kong magtaxi ganun? Ganun, talaga.

Lumabas ako ng mall ng walang dala. Alam kong libre katulad ng sinabi ni Lance at Marlou pero ayaw kong magkautang.

Natigil lamang ako ng may tumigil na kotse sa harap ko mismo. Itim na fortuner iyon na tinted ang bintana. Tinaasan ko yun ng gilid bago lagpasan iyon. Pero laking gulat ko ng bigla nalang itong bumusina ng nasa harap na nya ako.

Nag-init bigla ang dibdib ko sa inis. Anong problema nya.

Tumigil ang tunog ng kotse bilang pagpatay sa makina kasunod ng pagbukas ng pinto sa driver area.

Lumabas roon si Xyzoe suot ang isang pulang sweater at maong na itim. Mas lalong tumaas ang kilay ko sa inasta nya. Pati ba naman dito iniinis ako?

Nagsorry na sya diba? Ano naman 'to? Magsisimula na naman ng away? Tss.

"Where are you going?"

Tss. Ininis ako para dyan sa tanong nya?

Inis ko syang tiningnan tsaka naglakad paalis sa harap nya.

"I'm asking you, lady. Where is your destination?" matigas ang bawat bigkas ng salita nya na parang nagtitimpi lamang.

Hinarap ko sya at sinimangutan.

"Pakialam mo ba? Tatay ba kita? Can you please, give some space. Your suffocating me, Xyzoe." matigas ring sagot ko bago ulit tumalikod.

"Ihahatid na kita." inis ko ulit syang nilingonan.

"Wala ba sayo ang katinuan mo? Puntahan mo kung saan ka galing." naglakad ulit ako pero agad akong napatalon sa gulat ng bigla nalang nya akong binuhat na parang sako. "Xyzoe! Ano ba!" sinuntok-suntok ko ang likod nya pero parang wala lang sakanya.

"Stay still, lady. Ihahatid lang kita."

"Hayop ka talaga! Bitawan ko nga ako! Isusumbong kita kay Raxiel at Mexiel you asshole!"

"Maingay ka pala." natigil ako doon panandalian. Maingay ako?

"How dare you-ahhh!" sigaw ko ng bigla nalang nya akong ilatag sa passenger seat kasunod doon ang mabilis na paglagay ng seat belt nya saaken.

Napanganga ako sakanya at natigil sa kapangahasan ng kamay nya. How dare him! How dare him! How dare him!

Aabutin ko sana ang buhok nya para sabunutan ng maunahan nyang abutin ang kamay ko at ipirmi sa legs ko. Huminga sya ng malalim na parang pagod na pagod.

Nakita ko ang paglunok nya bago ako tinitigan sa mata na parang nagmamakaawa.

"I want this to be smooth, lady. Paano tayo magkakasundo if you giving us distance?" mainahon nyang saad.

"Dapat lang. Hindi kita pinagkakatiwalaan."
Mariin kong sabi pagkatapos ay sinubukan ko ulit alisin ang kamay nya pero mas lalo nya lamang itong hinigpitan. Inis ko syang tinapunan ng tingin pero nakatingin lang sya sa kamay naming dalawa.

"Then, I should start making a move to gain your trust." inangat nya ang tingin saaken ng seryoso habang nakatitig sa mata ko.

"Wag kang umasa. Kahit na pagkakaibigan hindi ko ibibigay sayo!" singhal ko at inis kong inagaw ang kamay ko. Nagtagumpay ako kaya penirme ko ang mata ko sa unahan.