Crush 101

Chapter 15 Secrets on my Laptop

To see is to believe.

Whose in favor dito?

Hindi ako sangayon sa bagay na yan.

Mas naniniwala akong To feel is to believe.

Parang faith Kay Bro.

We never saw him, but we believe in him.

Why?

Dahil nararamdaman natin yung prisensya at pagmamahal nya.

Katulad rin sa Love.

Magandang makita mo kung gaano ka kamahal ng isang Tao.

Pero diba mas masarap maramdaman yun?

Thats why, I don't really believe in that sayings when it comes to love.

Cassie's POV

Maliwanag na ng imulat ko yung Mata ko.

Grabe ang O.A ng mga eggcells ko kagabi. Akala ko mamamatay na ko. Although it's not the first time na nangyare yon.

Kapag inaatake talaga ako ng dismenorea, si Mommy ang laging katabi ko. Namiss ko tuloy bigla sya.

Pero, paano ba ko nakasurvive kagabi?

Ang ganda ng panaginip ko, inalagaan ako ni Mark buong gabi., and he even kissed me.

Wait.

It feels so real e.

Bumangon ako at dumiretso sa C.R, naghilamos, nagmumog, nagtootbrush.

Bumaba ako para magalmusal, pero masakit parin talaga yung ulo ko!

"You're awake?"

"Ayyyyyy! Impakto!" sigaw ko habang nakatakit yung mga kamay ko sa mukha ko.

"Ano ba yan, kabayo. tipaklong. tapos ngayon impakto?"

Hindi ba panaginip yon? Totoong nandito si Mark at inalagaan ako buong gabi?

Eh yung kiss?

Totoo rin kaya?

"At anong ginagawa mo rito?" tanong ko. Yun nalang ang lumabas sa bibig ko.

"Nagpakadakilang Nurse lang naman ako sayo buong gabi dahil tinawagan mo ko na parang mama matay kana! What do you expect me to do? Dapat ba hindi ko nalang pinansin yung tawag na yun at hinayaan nalang kitang mamatay?"

Ang drama namam neto kapag umaga.

"Tinawagan kita?" I checked my phone to see.

Naalala kong ginamit ko nga ang phone ko pero si Mommy yung tinawagan ko.

To my surprise, Pangalan ni Mark ang nasa Call history ko! Siomai! Naknang pating! bobo Cassie! tonto!

"Pasensya na!, Salamat, pwede kana umuwi."

Pag natataranta ko, nagiging rude ako. Di ko talaga alam kung paano magrereact ngayon.

"Hindi ko talaga alam kung bakit ako yung natawagan mo, pero dapat sana nagpapasalamat ka diba? Ni hindi mo manlang tinanong kung nakatulog ba ko. At parang pinagtatabuyan mo pa ko? Wala kang kwentang tinapay! Tsss."

Nakapout, nakayuko, nakabagsak ang mga balikat na naglakad sya palayo sakin.

And the Best Actor award goes to!!!!! *drumroll* Mark!!!!

"Sige, sige, Salamat, nakatulog kaba?Dont tell me nandito ka buong gabi? baka habang natutulog ako e pinagsamantalahan mo ko ha."

Tiningnan nya lang ako ng masama sabay pumunta sa kusina ko. Feel na feel nyang welcome sya dito ha?