Crush 101

Chapter 32 Just Be strong and Don't give up on me

*Kulog* *Kidlat*

Napabalikwas ako sa lakas ng kulog. Jusmiyo naman bakit ba kasi nagpagabi pa ko kina Ghael eh. Haisss.

Kinusot-kusot ko yung mata ko, to make sure na nakamulat na ko. Teka bakit ang dilim? Hala.. nagbrown-out ata.!!!

Kinapa-kapa ko yung flashlight sa side table ko. Wala akong nakapa!!

SHEET OF PAPER! Naiwan ko sa baba.

"Sorry Cassie.."

That's the last word I heard from him bago ako tuluyang umakyat sa kwarto ko. Iniwan ko sya sa sofa dahil hindi pa rin sya makauwi dahil sa malakas na ulan.

Naiwan ko pala sa center table yung flashlight. Nandun pa kaya si Mark? Teka anong oras na ba?

I checked my phone and it's already past 12 midnight! Peste naman! Kung kelan oras ng paglabas ng mga masasamang spiritu saka pa ko naalimpungatan.. Natatakot akong bumaba..

"MARK?!!!!" sigaw ko mula sa kwarto. Nakaalis na kaya sya?

"MARRRRKKKK!!!" sigaw ko ulit. Bakit walang sumasagot? nakakabanas naman yung lalaking yon.

*lightbulb*

Tawagan ko kaya? Tama!!!!

I dialled his number. Nagring...

*riiinngggg*riiiiinnngg*

Narinig kong tumutunog ang CP nya mula sa baba. Ibig sabihin nandito pa sya? Tulog kaya sya?

Ilang ulit kong tinawagan pero hindi nya sinasagot. Baka patay na?

Kahit natatakot ako, tumayo ako sa kama at dahan dahang naglakad palabas ng kwarto ko hanggang marating ko ang hagdan.....

"Marrrkkk??" pabulong na sigaw ko. Teka nga, ba't ba ko bumubulong? Parang ako pa yung magnanakaw dito ah.

Sobrang dilim ng paligid at tanging Cellphone ko lang ang ginagamit kong panliwanag sa daan ko.

Dahan dahan ay binaybay ko ang mga baitang ng hagdan... ng makababa ay pa tip toe na naglakad papalapit sa sofa.

"Ano bang ginagawa ko? Para kong tanga." natatawang sabi ko ng marealize kong mukha akong matanda maglakad.

Sinilip ko ang sofa at nandun pa nga si Mark. Nakatulog sya at namamaluktot sa sofa.

Bigla akong naawa.

Hindi ko nga pala sya nabigyan man lang ng kumot at unan. Kawawa naman ang mahal ko. ANO DAW?!!!

Kinuha ko yung flashligh sa center table at agad na umakyat para kumuha ng unan at kumot, at agad ring binalikan ang namamaluktot na si Mark.

Kinulbit-kulbit ko sya sa braso para gisingin at ibigay sa kanya yung unan.

Naramdaman ko ang init ng mga braso nya. Hala, nagkasakit ata.

Sinalat ko yung noo nya para makumpirma. Shete! Nilagnat nga. Kaya siguro sya pawisan kanina. Hmmmn

"Mark, hey!, Are you okay???"

He just gave me a dagger look.

"Stop saying nonsense. May okay bang nanginginig sa ginaw?" pagsusungit nito. Ang tanga ko naman kasi.Tinatanong pa ba yon?

"ang taas ng lagnat mo... wala pa ata akong gamot sa lagnat ngayon...what to do?" natataranta ako dahil nararamdaman ko ang panginginig ng katawan nya dahil sa ginaw.

Umupo sya sandali at hinablot yung kumot na nasa kamay ko.

"Just stay beside me.." sabi nya bago hinaltak yung braso ko at iniupo ako sa sofa.