My Naughty Boy (Completed)

Chapter 20

 Sana ako lang

Sana..

I parked my car in the 'guest' parking lot at dumeritso sa loob ng condo. Walang guard ang building but instead it has a security lock that needs a password in order to enter. Kinapa ko ang cellphone ko sa bag ko at binuksan iyon. Sebastian text me the password of the front door and the password ng pintuan nya sa 9th floor. I enter the the 4 numbers at biglang tumunog ang pintuan at nag-unlock ng sarili. I grabbed the handle of the big door and went inside. 

I went straight to elevator and press the 9th floor. Walang katao -tao sa condo na ito. Wala man lang ako nakasalubong o nakasabay sa elevator. Siguro okay na rin 'yun. As I watched the number of floors I passed, I am getting nervous. First time ko magsinungaling kay Mommy. First time ko pumunta sa isang condo para makipagkita sa isang lalaki. Ikinuyom ko ang mga kamay ko kasi kitang kita ko ang pangi-nginig ng mga kamay ko. 

I took a deep breath and the elevator door opens at hinanap ko kung saan ang numero na tinext saakin ni Seb. Hindi naman ako nahirapan hanapin kasi kaunti lang naman ang rooms sa floor na ito. Apat lang ang pintuan pero kitang-kita kung gaano kalaki ang pagitan ng mga pintuan. Ibig sabihin malalaki ang loob ng kwarto. 

I hit the 4 digits that Seb gave me. "One-zero-two-five" and I heard a click sound. I opened the door and I am inside of Sebastian's apartment. 

I look around and I can see a black and white theme.  White couch in the middle of the room, kitang kita mo ang living room pagpasok mo. May 50 inch Samsung TV, artificial bonfire sa ibaba neto kahit ang init-init ng panahon sa pinas. Ginaya ang American style. A huge glass window that has white curtains. As I turned my head to my right, I saw the kitchen, flat top oven, and a huge fridge. Wow. Gaano ba kayaman 'tong si Sebastian. 

Habang ini-explore ko ang condo ni Seb, may biglang yumakap sa likod ko. Nagulat ako pero kumalma naman ako kaagad kasi alam kong si Sebastian iyon. 

"I miss you" malungkot ang pagkasabi ni Sebastian habang yakap yakap pa rin nya ako. 

Hinawakan ko ang kamay nya na nakapulupot sa tyan ko, "Seb, nagkita naman tayo kanina ahh" napangiti kong sabi sakanya. 

"I know.. but hindi naman kita nakasama ng maayos. I'm sorry" he said in a low husky voice and plant a kiss on my neck. Nakiliti ako sa ginawa nya kaya kumalas ako sa pagkakayakap nya. 

"It's fine." I hold his hands and look at him in the eye. "Ano nga pala ang sasabihin mo Seb?" 

"H-huh?" 

"Di ba, sabi mo kanina, bago ako umalis, may sasabihin ka saakin" sagot ko naman sakanya.

"It's about what happened earlier" hindi nakatingin saakin kaya bigla akong kinabahan sa sasabihin nya. Shit, wala na bang hangganan 'to. 

"What about it?" grabe ang tibok ng puso ko sa mga oras na ito.