My Naughty Boy (Completed)

Chapter 28

Author's Note:

Sorry guys, super late na ako naka-pagupdate. Sa totoo lang, nablanko ako kaya hindi ko pinilit na magsulat kasi panigurado panget ang kalabasan pag pinilit ko lang. Kaya ito na, sumapi na  ang kaluluwa ni Isabella.

PS: Nagfreak-out ako kasi na-erase ko ang Chapter 28 and 29 AND I accidentally "PUBLISHED" Chapter 30 while I'm still writing it. OMG! Some of you guys caught it, pero I immediately erased it para hindi nyo muna mabasa. BTW, it's done. I'm just so clumsy talaga. Engot-engot ko. 

Happy Reading!

____________________________

Pag-gising ko ng umaga, I feel so heartbroken, empty and scared. Napatingin ako sa kaliwang tuhod ko. May maliit na bukol na ako nakikita sa bandang tuhod.

Cancer? Lintek na cancer na 'yan. Hindi ko napigilan na lumuha na naman. Paano ko ito sasabihin kila Mommy? Kay Seb? Hindi ako pala dasal pero sa pagkakataong ito, pinikit ko ang mga mata ko, I clasp my hands together na naka-praying posisyon. Patuloy lang ang pagtulo ng mga luha ko habang nakapikit pero hindi ko na iyon pinahiran kasi mahapdi na ang mga mata ko kakapunas ng mga luha ko. 

"Lord God, please...." nangiginig ang buong katawan ko. "Please.. save me. Alam ko po na hindi ako laging nagdadasal o pumupunta man lang sa simbahan, pero, alam ko pong nakikinig ka ngayon. I need strength to overcome this God. Patawarin nyo ho ako sa lahat ng kasalan ko sa mundong ito. I plead for your help Jesus. I.." pumiyok na ako but I continues praying.  "I..I am not ready to see my Mom cr..cry again..." Humagolgol na ako ng malakas. Shit! Ang sakit sa puso.  "I saw her cry when she was diagnosed with leukimia and I rem..remember that I was so heartbroken that time. I cannot bear to see my parents cry again. Please give them strength to overcome my..sickness. Hindi po ako takot mamatay, inaamin ko po 'yan. Pero takot po ako sa mararamdaman ng mga maiiwan..ko. Si Sebastian, my parents, si Tanya. Kayo na po ang bahala sa akin." I ended my prayer with the sign of the cross. 

I slowly get out of the bed and went straight to the bathroom. Humarap ako sa salamin and I looked like panda. I just smirked. I pinched my cheeks and took a deep breath. 

"Ok Bella, kaya mo 'to. Ikaw pa" I look at myself in the mirror before I start getting ready to work.

.

Sebastian's POV

"Good morning, Sir" bati ng mga empleyado ko. 

Tipid naman akong sumagot sa kanila, "Morning" and I went straight to my office. I checked my phone kasi kagabi pa ako hindi ni-rereplayan ni Isabella. Oh well, she will be working today anyway. I will talk to her nalang mamaya. 

Pagbukas ko ng pintuan sa opisina, bumungad saakin ang napaka-ganda kong Isabella. Inaayos nya ang mga pinamili nyang breakfast-to-go box na binili nya ako on the way here. Nang napansin nya ako, bumungad kaagad ang ngiti nya sa akin and she extended her hand na inaalok ako para yakapin sya. Hindi sya umalis sa kina-tatayuan nya kaya ako nalang ang lumapit at niyakap sya ng mahigpit. Medyo binuhat ko pa ng kaonti, napasigaw tuloy sya.

"Mahal!, mabigat ako"

"No you're not" kumalis na kami sa pagkakayakap at hinalikan ko ang pisngi nya. "What's wrong with your eyes?" napakunot ang mga kilay ko.