[ZAKOŃCZONE]
VOL.I
UWAGA!
[Scenariusze mogą zawierać spoilery z mangi!]
[Okładka zrobiona przez @ShiroiHiganbana, za co mega dziękuje!]
[Korektę rozdziałów robi @ShiroiHiganbana, za co mocno dziękuje!]
Jak można przeczytać w tytule są to Scenariusze...
Siedziałaś właśnie w parku przeglądając media na swoim telefonie, [I.P] znowu się spóźniała o jakąś godzinę, chociaż wtedy ona w ogóle się nie pojawiła na spotkaniu informując cię o tym po fakcie, tłumacząc się że miała bardzo ważna sprawę związana z pracą. Rozumiałaś to i nawet wybaczyłaś że ci nic o tym nie napisała, jednakże teraz czułaś jakby to już była przesadziła. Chcąc już wstać z ławki i zacząć szybko kierować się w stronę swojego domu coś, a bardziej ktoś, ci to nie umożliwił zaczynając z tobą pogodną rozmowę.
– [Imię]-chan, miło mi cię znów widzieć. – mówiąc to uśmiechnął się do ciebie przyjaźnie
– Och, dzień dobry Dazai-san – odpowiedziałaś krótko, chodź chcąc nie chcąc zdawałaś sobie sprawę że ta rozmowa nie skończy się na tych słowach – Co tu robisz?
– Jest piękna pogoda, nie sądzisz?– mówiąc to zaczął się rozglądać dookoła podziwiając ludzi czy okolice – Idealna pora na samobójstwo. A wracać do naszego poprzedniego spotkania – dodał w końcu spoglądając na twoją delikatnie zagubioną twarz – Mogę ci w końcu zadać to pytanie? – przesunął się do ciebie bliżej, kompletnie nie zwracając uwagi na twoją przestrzeń osobistą.
Ty na tomista tylko pokiwałaś głową, będąc ciekawa jakie pytanie może ci zadać praktycznie obcy mężczyzna.
– Zawsze mi się marzyło by popełnić podwójnie samobójstwo z piękną niewiastą – mówiąc to jeszcze bardziej się do ciebie przybliżył, aż można by powiedzieć 'za bardzo' – Chciałabyś spełnić moje marzenia? Albo chociaż udusić mnie tymi małymi i słodkimi rączkami? – te dwa ostatnie zdania wymówił dosyć melodyjnym tonem.
– Em – wymamrotałaś czując się trochę, a nawet bardzo, niezręcznie, nie rozumiejąc czy mężczyzna robi sobie z ciebie jakieś dziwne żarty czy mówi to na poważnie – Niestety ale muszę odmówić – powiedziałaś wstając z ławki i nawet nie czekając na odpowiedz szatyna zaczęłaś kierować się w końcu w stronę swojego domu.
