[ZAKOŃCZONE]
VOL.I
UWAGA!
[Scenariusze mogą zawierać spoilery z mangi!]
[Okładka zrobiona przez @ShiroiHiganbana, za co mega dziękuje!]
[Korektę rozdziałów robi @ShiroiHiganbana, za co mocno dziękuje!]
Jak można przeczytać w tytule są to Scenariusze...
Pracowałeś od niedawna w sklepie z markową odzieżą. Do sklepu przychodzili często dziwni ludzie, ale nigdy nie zwracałaś na to większej uwagi, gdyż to cię po prostu nie interesowało. W pewnym momencie do sklepu wszedł wysoki brunet, wraz z niską blondyneczką, na twoje wyglądali jak ojciec i adoptowana córka, chyba że dziewczyna weszła bardziej w matkę. Blondynka uśmiechnęła się do ciebie, co delikatnie odwzajemniłaś będąc zdziwiona że nawet zwróciła ona na ciebie uwagę.
Mężczyzna rozglądał się po sklepie wskazując na różne sukienki zapewne dla niebieskookiej, potrząsnęłaś tylko głową wiedząc że nie powinnaś się wtrącać w sprawy obcych, chociaż mężczyzna zachowywał się jak prawdziwy i opiekuńczy ojciec. Po pewnym czasie podeszłaś jakże z firmowym uśmiechnęłaś proponując przy tym pomoc, brunet po chwili odwzajemnił tylko uśmiech odmawiając gdyż znaleźli już sukienkę jaką szukali. Już chciałaś odejść i zająć się reszta spraw, czy raczej reszta klientów, kiedy usłyszałaś dziewczęcy głos.
– Myślisz że ta czerwona czy niebieska jest ładniejsza? – spytała się spoglądając w twoją stronę, delikatnie zdziwiona tym że to ona zapytała cię o to niż mężczyzna odpowiedziałaś.
– Definitywnie ta czerwona, pasuje ci do kokardki i ma bardzo ładny kontrast z twoimi oczami. – odparłaś wręcz z firmowym uśmiechem jednak tym razem był delikatniejszy, sama nie wiedziałaś czemu ale miałaś pewną słabość do dzieci, które umiały się zachować.
– Widzisz Rantarō! Mówiłam że ta czerwona!
Nim mogłaś pozwolić im wciągnąć cię znowu w rozmowę zrobiłaś pare kroków do tyłu delikatnie się uśmiechając, kłaniając się tak jakby to był koniec twojej pomocy. Pokierowałaś się szybko na zaplecze poprawiając plakietkę z swoim imieniem, na twoje szczęście właśnie miałaś kończyć prace jednakże nigdy nie może być zbyt kolorowy, zwłaszcza że nim mogłaś zacząć się przebierać podeszła do ciebie inna pracownica.
– Mogłabyś mnie zastąpić? Wiem że teraz kończysz prace, ale mój narzeczony dzwonił i mówi że to bardzo ważne – powiedziała trochę zestresowana.
